Parang sadyang hinahaplos ng malamig na hangin ang kanilang mga damdamin, sinasabing ang bukas ay para sa kanila—ang bukas na puno ng pag-asa at pagmamahalan.Hinaplos ni Xavier ang buhok ni Antonette, pinadikit ang kanyang labi sa tainga nito at bumulong, “Mahal kita, Antonette… at pangako, hindi na kita bibitawan kailanman.”Napangiti si Antonette, ang kanyang puso ay tila sumabog sa sobrang saya at pagmamahal. Yumakap siya nang mahigpit kay Xavier, isinandal ang kanyang ulo sa dibdib ng binata, ramdam ang tibok ng puso nito—isang kumpas na nagbibigay ng katiyakan at kapanatagan sa kanya.“Mahal din kita, Xavier,” sagot ni Antonette, mahina ngunit puno ng taos-pusong damdamin. “Salamat… salamat sa pagmamahal mo.”Sa gabing iyon, sa kabila ng lahat ng pagsubok at pangamba, niyakap nila ang isa’t isa nang mahigpit, tila ba wala nang bukas na ikakatakot pa. Ang kanilang mga pangarap at mga pangako ay naging mga bituing gabay, pinalilibutan sila ng liwanag sa kabila ng dilim ng mga pags
Last Updated : 2024-11-09 Read more