Semua Bab A Love Reclaimed: Fated To Love You: Bab 241 - Bab 250

Nais lang ni Marga na alamin nang hindi direkta kung si Zack ba ay dumating dito para kay Rhian. Bagamat may hinala na siya, nais pa rin niyang marinig mula kay Zack ang paliwanag. Ngunit hindi niya inasahan na para sa lalaki, ay lumampas siya sa kanyang linya. Nag-panic si Marga, nawala ang pagkaamo sa mukha, ang lambing sa boses ay napalitan ng kaba, agad siyang nag-apologize kay Zack. "Pasensya na, hindi na dapat ako nagtanong. Sigurado naman ako na may dahilan ka kung bakit ka nandito." Pagkatapos, nagtanong siya nang may pag-aalangan, "Kailan ka nga pala babalik? Baka pwede tayong magsabay?" Tiningnan ni Zack si Manny. Sumagot si Manny ng may respeto, "Sir, nabili na po ang ticket." Hindi rin malaman kung isang coincidence lang, pero nang bumili sila, isa na lang ang natirang first-class na ticket. Tumayo si Zack mula sa sofa at nagsalita nang malamig, "Sige, mag-impake at maghanda nang umalis." Habang nagsasalita, inilagay ni Zack ang isang kamay sa kanyang bulsa,

Hindi tiyak kung gaano na katagal, ngunit ang mga mata ng lalaki ay nanatiling nakatingin sa kanya. Nakakailang! Hindi na maipinta ang mukha ni Rhian sa labis na inis. Hinila niya ang blacket, balak niyang idoble ang takip sa kanyang buong mukha upang maibsan ang bigat na dulot ng titig ng lalaki sa kanyang mukha. Ngunit bago pa niya magawang itaas ang blanket, dumulas ito, sa halip na mahawakan, nahulog ito sa sahig. Nalantad ang kanyang mukha, kaya’t natuliro siya. Kanina kasi, medyo hinarap niya ang mukha sa gilid ni Zack, naisip niya na may tabon naman ang kanyang mukha, kaya ngayong wala na ang blanket, nakabalandra ang kanyang mukha. Kaya naman natataranta siya kung bubuksan ba niya ang mga mata at magpapanggap na tulog, o pupulutin ang blanket niya. Ngunit naisip niya ang kanyang kasalukuyang sitwasyon. Kung malaman ng lalaki na nagpapanggap siyang natutulog, magiging mas nakakahiya pa ito para sa kanya. Nang walang kumot na takip, naramdaman niyang masyadong halata

Sa daan pauwi, habang nagmamaneho si Manny ay hindi niya maiwasan na sulyapan ang kanyang master sa rearview mirror. Nakita niya na hindi humuhupa ang madilim na ekspresyon nito sa buong biyahe, ang atmospera sa loob ng sasakyan ay napakabigat. Matagal na siyang naninibilhan kay Zack, ngunit bihira niyang makita ito na galit. Sandali na naguluhan si Manny. Hindi niya alam kung anong nararamdaman ng kanyang amo patungkol kay Rhian. Nitong nakaraan, napansin niya na naglalabas ng iba’t ibang emosyon ang lalaki sa tuwing nakakasalamuha ang dating asawa. Kung tutuusin, kung gusto ng kanyang amo, dapat ay kasal na sila ni Miss Suarez noon pa man. Ang kasalan sa pagitan ng dalawa ay matagal ng alam ng marami. Ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin ito natutuloy hanggang ngayon. Simula nang bumalik si Rhian sa bansa, malinaw na naramdaman ni Manny na may pagbabago sa pagtrato ng kanyang amo. Iba ang pakikitungo niya kay Miss Suarez at kay Rhian. Kapag si Miss Suarez ang kaharap, ka

Pagbalik ni Zack mula sa San Isidro, dumiretso siya sa Saavedra Group upang asikasuhin ang mga gawain na naipon sa nakaraang dalawang araw na umalis siya. Nang sumapit na ang gabi, pagbalik sa Saavedra mansion, nakita niyang nakaupo si Rain sa mesa sa sala, abala sa pagpipinta. Nang makita siyang bumalik, ibinaba ng bata ang brush sa kanyang kamay at lumapit sa kanyang ama. Yumuko si Zack at hinaplos ang ulo ng anak, "Namiss mo ba si Daddy, munti kong prinsesa?" Tumango si Rain. Nang makita ito, ngumiti si Zack, tumayo, at tinawagan si Aunt Gina upang itanong kung kumain na ba ang anak at para na rin magtanong kung kamusta na ang kanyang anak sa nakalipas na dalawang araw. Nang makita ang master, yumuko si Aunt Gina bilang paggalang. “Maligayang pagbabalik, master.” “Kamusta na ang aking anak?” Tanong ni Zack. Hindi na siya nagtanog sa paslit, alam niya na hindi naman ito magsasalita upang sagutin siya. Agad naman naunawaan ng matanda ang tanong ng kanyang amo, kaya’t siya ay ma

Pagkatapos ng hapunan, naghiwalay sina Rhian at Zanjoe at umuwi. Pagkauwi ni Rhian, ang dalawang anak ay nasundo na ni Aling Alicia at naabutan niya itong nakaupo sa carpet na naglalaro ng Lego. Nang makita siyang pumasok, masaya silang binati ng dalawang bata, “Mommy!” Hinaplos ni Rhian ang ulo ng mga anak at nagtanong sa mga ito, "Kumain na ba kayo?" Tumango ang mga bata ng masunurin at sabay na tumingin sa kanilang ina, "Mommy, sabi po ni Teacher, dadalhin kami sa pagtatanim ng puno ngayong weekend." Nang marinig ito, hindi na nagulat si Rhian, ibinaba ang kanyang mata at ngumiti sa mga bata, "Nalaman ko nga." Pagkatapos niyang sabihin iyon, pumasok siya sa living room. Sumuod naman ang dalawang bata sa kanilang mommy. Umupo si Rhian sa carpet at nagsimulang maglaro ng kalahating natapos na Lego ng mga bata, may kaunting pag-aalala sa kanyang mata. Habang bumibiyahe kanina, naiisip ni Rhian ang sitwasyon, at ang huling konklusyon ay pareho pa rin. Kapag dumaan siya sa