Semua Bab Ex-wife Return: Love Me Again: Bab 591 - Bab 600

Napansin ni Avigail ang pagdududa ng mga bata, at bahagyang sumikip ang kanyang dibdib. Gayunpaman, nanatili siyang kalmado habang hinawakan ang kanilang mga kamay at inalalayan sila papunta sa sofa.Pagkatapos ng isang linggong pagpapahinga sa bahay, halos maghilom na ang sugat sa paa ni Avigail, at kaya na niyang maglakad nang mag-isa. Ngunit si Tita Kaye at ang mga bata ay nananatiling nag-aalala at pilit na pinapahinga siya ng dalawa pang araw."Mommy, bakit hindi mo po kinuha ang bulaklak?" tanong ng isa sa mga bata habang sila'y nakaupo na sa sofa. Hindi napigilan ng bata ang magtanong.Hindi inasahan ni Avigail ang tanong na iyon, kaya't hindi siya agad nakasagot. Napansin ng mga bata ang kanyang pag-aalinlangan at nagtanong muli, "Hindi naman sinabi ni kuya kanina kung para kanino iyon. Paano kung mali lang ang pinadalhan?"Matapos magsalita, tumayo si Dale mula sa sofa at naglakad patungo sa pintuan. "Titingnan ko na lang, Mommy. Paano kung mali nga ang napadalhan?" sabi nito.

Habang nakatingin sa madilim na screen ng kanyang telepono, muling dumilim ang mga mata ni Dominic.Hindi niya alam kung gaano katagal ang lumipas bago niya nahanap ang numero ng flower shop at tinawagan ito.“Huwag nang magpadala ng bulaklak bukas. Simulan niyong ipadala ito sa Virus Research Institute simula sa susunod na linggo,” mahina niyang utos.Agad namang sumang-ayon ang nasa kabilang linya.Kinabukasan, kahit malinaw na ang sinabi ni Avigail kay Dominic, hindi pa rin siya mapakali sa takot na ipilit nito ang gusto.Maagang bumangon si Avigail at naupo sa sala.Ang dalawa niyang anak ay tila may parehong iniisip gaya niya. Bumaba rin ang mga ito nang maaga at naupo sa tabi niya.Halos nasa mataas na alerto silang tatlo.Habang tumitindi ang kaba sa kanyang dibdib, ramdam ni Avigail ang bigat ng tensyon.Sa kabutihang palad, matapos ang buong umaga ng paghihintay, hindi tumunog ang doorbell.Nakita ni Avigail kung paanong unti-unting nawala ang pagdududa sa mga mukha ng kanyan

Bago pa makapagsalita si Avigail, nagdagdag pa si Dominic ng isang bagay na may kalabuan.“Bukod pa diyan, hindi ba’t ibinalik mo din naman, Miss Avigail ang mga bulaklak sa kumpanya ko? O baka gusto mo pang marinig kung anong sinasabi ng mga empleyado ko?”Ang tono ni Dominic ay may kaunting pagkakaroon ng kabastusan.Nang marinig ito, napatigil si Avigail at pagkatapos ng ilang saglit, inis na nag-reply siya, “Dahil unang nakaabala sa akin ang mga ginawa ni Mr. Villafuerte!”Tumawa si Dominic sa isang kalabuan, “Ang mga ginawa mo ay nag-abala din sa akin.”“Dominic!” tawag ni Avigail nang galit, “Alam mo na kung anong ibig kong sabihin!”Sumimangot si Dominic at kalmadong sinabi, “Dapat mo ring maunawaan ang ibig kong sabihin, bakit hindi mo ito nais isaalang-alang?”Ang dalawang ito ay parang paulit-ulit na pinag-uusapan ang parehong paksa.Pinagdiinan ni Avigail ang kanyang mga labi, nag-pause ng matagal bago siya nagsalita ng malumanay, “Mag-usap tayo ng harapan.”Kailangan niyan

Sa kabila ng mataas na estado at posisyon ni Dominic, hindi na niya kailangang magtanghal ng anumang pag-arte sa harap ng iba.Ngunit dahil sa matagal na pagiging bahagi ng mundo ng negosyo, bihasa ang lalaking ito sa pag-kontrol ng kanyang emosyon at ekspresyon sa mukha.Para kay Avigail, ang kunot ng noo ni Dominic ay parang siya’y nagpipigil ng sakit.Habang ang mga mata niya ay dumaan pababa sa katawan ng lalaki, bahagyang tinaas ni Dominic ang kanyang mga kilay at ipinatong ang isang kamay sa kanyang tiyan, tila walang nangyaring kakaiba, ngunit lalong bumangga ang kanyang kilay.Pinagmamasdan siya ni Avigail mula ulo hanggang paa ng matagal.Anim na taon na ang nakalipas, magkasama sila ni Dominic araw-araw, ngunit hindi niya alam na may problema pala ito sa tiyan.Ngunit ang hitsura ni Dominic ngayon ay hindi mukhang peke.Dahil sa hindi komportableng pakiramdam sa tiyan, nagdesisyon ang lalaki na magpalit ng lugar at kumain sa labas, at ito ay tila nagpapaliwanag sa kanyang ka

"Ako ay walang asawa, wala ka din namang asawa. Anong problema doon miss Avigail?”Matapos ang ilang sandali, narinig ni Avigail ang malalim na tinig ni Dominic sa kanyang mga tainga.Nang marinig ang sagot na iyon, hindi na kayang panatilihin ni Avigail ang ekspresyon sa kanyang mukha, at bigla siyang nagkunot-noo, "Kung tama ang alaala ko, Ikaw ang madalas magpaalala sa akin tungkol sa dalawang bata."Mananatiling kalmado si Dominic, "Inaalaala ko lang na lumayo ka sa mga lalaking hindi handang maging ama ng mga bata.”Naramdaman ni Avigail na ito'y hindi kapani-paniwala at mahirap intindihin, "Anong karapatan mayroon mong manghimasok sa akin? Hindi ko akalain na may karapatan kayong magsalita tungkol sa aking pribadong buhay!"Pagkasabi nito, nagkunot ang noo ng lalaki, at nagkaroon ng kakaibang ekspresyon sa kanyang mukha.Maya-maya, narinig ni Avigail ang medyo matigas na tinig ni Dominic, "Bilang iyong tagahanga, may karapatan ba akong magsalita?"Napagtinginan si Avigail at nag