Semua Bab The Doctor Series 1: My New Life is You: Bab 61 - Bab 70

ChoiceAng tunay na pag-ibig ay hindi lang tungkol sa damdamin, kundi sa pagpili. Pinipili mong mahalin ang isang tao araw-araw, kahit sa gitna ng pagsubok at pagbabago📿 MARIKAH SYCHELLE Habang nananatiling nakaluhod sa harap ng altar, tumingala ako at pumikit, pinakikinggan ang katahimikan na tila yakap ng Maykapal matapos ang isang oras ng mataimtim na pananalangin.Nang dumating ako rito kanina, kasabay namang nagsimula ang misa para sa Paggunita sa Mahal na Poong Nazareno. Hindi ko iyon iniwasan at sa halip, tahimik akong nakiupo at nakinig, hinayaang lamunin ng mga salita ng homily ang bumabagabag sa aking puso.Pagkatapos ng misa, hindi ko na inaksaya ang oras. Kaagad kong hinanap si Mother Superior Glen. Nang magtagpo ang aming mga mata, isang matamis na ngiti ang gumuhit sa kanyang mukha bago kami mahigpit na nagyakapan. Ilang buwan na rin mula nang huli niya akong makita.Sa yakap na iyon, doon ko na sinabi ang aking pasya—ang hindi na ipagpatuloy ang landas ng pagmamadre.

HIDEO ADONIS Maaga akong nagising upang asikasuhin ang lahat ng kailangang ihanda para sa araw na ito. Biglaan man ang lahat, laking pasasalamat ko na lamang at umayon ang wedding organizer na kinausap ko. Hindi naman naging abala para sa kanila dahil isang intimate wedding lang ito, tanging ilang piling saksi ang naroon. Ibinahagi ko sa kanila ang bawat detalye, pati na rin ang lokasyon ng simbahan—isang lugar na matagal ko nang inihanda. Sa kabutihang palad, natapos ito bago pa ang itinakdang pagbubukas sa susunod na buwan. Ngunit ngayon, mas naging makahulugan ito para sa akin. Sa simbahan na ito ko tutuparin ang pangakong habambuhay—dito ko pakakasalan ang babaeng pinakamamahal ko. Pinili kong ipangalan ito sa isang bagay na malapit sa aking puso: Our Lady of Healing Grace—isang tahanan ng pananampalataya, pag-ibig, at bagong simula. Narinig kong nagising na rin sina Dok Ivo at Harmony. “Ako na ang bahala kay Marikah kapag nagising siya. Tawagan mo na lang ako kapag ayos na a

Euphoria Ang tunay na kaligayahan ay hindi laging perpekto, pero sa piling ng tamang tao, parang walang ibang mundo kundi kayong dalawa🤵‍♂️ HIDEO ADONISNaramdaman ko ang marahang paggalaw ni Marikah, isang banayad na kilos na gumising sa akin mula sa mahimbing kong tulog. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata, at sa sandaling iyon, nakumpirma kong hindi ito isang panaginip.Lalo kong ibinuka ang aking mga mata upang mas mapagmasdan siya—ang babaeng pinakamamahal ko, na payapang nakahilig sa aking dibdib. Tahimik ang kanyang paghinga, at sa bawat pagtaas-baba ng kanyang balikat, ramdam ko ang init ng kanyang katawan na bumabalot sa akin.Isang ngiti ang sumilay sa aking labi. Totoo ito. Siya ang una kong nasilayan paggising, at mula ngayon, siya na ang makakasama ko sa bawat umaga.Buong ingat kong hinaplos ang kanyang napakagandang mukha, nag-iingat na huwag gambalain ang mahimbing niyang pagtulog. Tila isang obra maestra ang kanyang kagandahan na payapa, marikit, at higit

ManifestTahimik man ang panalangin mo, at simple lang ang pangarap—kapag pusong buo ang naniniwala, unti-unti mo itong makakamtan. I-manifest mo, araw-araw.👰‍♀️ MARIKAH SYCHELLE Sa wakas, naamoy ko na ulit ang presensya ng ospital at balik na naman sa realidad. Grabe, sino’ng mag-aakalang sandali lang akong nagbakasyon sa probinsya para sa Christmas break, tapos pagbalik ko ay kasal na ako sa may-ari ng ospital na ’to?Ang bilis ng mga pangyayari, parang hindi pa rin ako makapaniwala.Nakarating na ako sa nurse station ng Surgery Department. Suot ko ngayon ang scrub suit, at halatang nanibago ang mga nakasalubong ko kanina sa pagpasok marahil siguro ay dahil wala na akong suot na belo. Ramdam ko ang mga tingin, kaya pakiramdam ko, baka kailangan ko ulit magsuot. Hindi talaga ako sanay na napapansin nang ganito.Walang tao sa station, siguro nagra-rounds pa. Kaya matapos kong ilagay ang bag ko sa locker, umupo muna ako sa swivel chair. Kinuha ko ang mga chart na nakapatong sa ibab

HavenSa gitna ng unos ng aking pagkatao, siya ang kanlungang hindi kayang tibagin ng panahon. Isang dambana ng pag-ibig na sa kanya ko lamang natagpuan👰‍♀️ MARIKAH SYCHELLE Naglalakad na ako pabalik sa Nurse Station ng Surgery Department matapos ang pag-iikot ko sa mga pasyente. Ramdam ko na ang kirot sa binti at ang unti-unting panghihina ng katawan, lalo na’t may period cramps pa ako. Hay, bakit ko nga ba nakalimutang uminom ng paracetamol bago pumasok kanina?Kaya pagbalik ko talaga, iinom na ako agad. Hindi na yata kakayanin ng katawan ko ang isa pang oras nang walang gamot. Patuloy lang ako sa paglalakad, pinipilit balewalain ang pananakit—hanggang sa paglapit ko sa isang pinto, bigla na lang may humila sa akin papaloob.Muntik na akong mapasigaw sa gulat, pero natigilan ako nang magtama ang mga mata namin. Saglit akong natigilan… at saka ako napabuntong-hininga.Ang aking Irog lang pala.Ang palad niyang mahigpit ang kapit sa aking pulso, ang mga mata niyang tila ba sabik na