All Chapters of The Doctor Series 1: My New Life is You: Chapter 81 - Chapter 90

TetheredKahit gaano kalayo ang marating natin, mananatili tayong nakatali sa isa't isa ng mga alaala, pangarap, at pagmamahal.👨‍⚕️HIDEO ADONISSinabi ko na nga ba ay maaabutan ko ang traffic. Umalis ako kanina nang dumating na sila Lola, Lolo, at Manang Dona. Ang aking asawa ang siyang mag-aalaga ngayon kay Lolo sapagkat mag-luluto sila Manang pati si Lola, at tutulong si Athena sa mga ito. Kaysa mainis sa traffic ay nilakasan ko ang aircon ng sasakyan dahil mukhang mahaba-habang hintayan ito. Naka-attached ang cellphone ko sa isang holder, nakita ko ang sunod-sunod na notification ni Les. Nakabukas pala ang data ko at nalimutan ko na isara kaninang kinuha ko ang pina-reserve kong lansones at rambutan, naubusan ako ng dalandan kaya maghahanap na lang akk mamaya dito sa Lipa. Ang traffic talaga rito ay hindi na nagbago. Pinindot ko ang video call, kaagad naman niya ito sinagot. “Magpaliwanag ka, bakit ngayon mo lang sinabi na ikinasal ka na? Ni hindi ko nga alam na nagka-girl fri

BeaconIn the middle of all my wandering, you became my beacon — a light I never asked for, but you turned out to be the home I'd been searching for all along.👰‍♀️ MARIKAH SYCHELLE Ito pala ang kasagutan sa mga hindi ko maipaliwanag na nararamdaman nitong mga nagdaang araw. Buong akala ko, pagod lamang ang sanhi at normal na kapag sunod-sunod ang shift hours ko. Pero ang pagseselan ko sa matatapang na amoy, na noon ay wala lang sa akin, naging hudyat pala ng isang bagong yugto sa aming buhay.Nakangiti akong napapikit. Napakabuti talaga ng Panginoon. Sa mismong araw ng kaarawan ng aking asawa, ibinigay Niya ang isang napakagandang balita — isang regalo na hindi kayang tapatan ng kahit anong bagay sa mundo.Napatingala ako sa kaharap naming altar, habang pareho kaming nakaluhod ng aking asawa sa loob ng maliit na prayer room. Tahimik naming ipinagpasalamat ang lahat—ang kanyang kaarawan, ang aming pagsasama, at higit sa lahat, ang bagong buhay na ibinigay sa amin.Marahan kong idina

Deceive They smiled like the morning light, yet behind their gaze was the shadow of deceit. With every sweet word, I slowly faded away.👨‍⚕️HIDEO ADONISNasa meeting room kami ngayon ng team ko upang talakayin ang nalalapit na operasyon ni Les. Naka-iskedyul ito sa susunod na linggo, kaya puspusan na ang aming paghahanda—lalo na ako.Matapos ang ilang diskusyon, nagsitayuan na ang karamihan sa mga kasamahan ko, maliban kay Doktora Hera. Siya na lamang ang naiwan, abala at nakatutok sa kaniyang MacBook. Tahimik akong nakaupo, pinagmamasdan siya, habang muling bumabalik sa isip ko ang naging pag-uusap namin ni Dominador.Noong nakaraang linggo, dumating siya bitbit ang mga impormasyong nakuha niya mula sa Thailand.“Mabuti na lang at nabanggit ni Sisteret ang ‘what if’—na baka nagbago siya ng mukha, o buong pagkatao. Hindi ako mapalagay. Kaya bumalik ako sa Thailand. At ito ang lahat ng nakalap kong impormasyon—galing pa sa mga notorious na personalidad sa black market. Kasama pala ro

Intention Sa likod ng bawat kilos na payapa, naroon ang layuning dalisay—Pag-ibig ang binhi, at kabutihan ang ani ng pusong tunay.👨‍⚕️HIDEO ADONISIsang panibagong araw na naman ng pagpapanggap, isa na namang hakbang upang mas mapalapit ako sa halimaw. Kailangan kong makakalap ng mas matibay na ebidensya. Gusto man naming ipahuli siya agad-agad, wala kaming sapat na lakas ng ebidensya. Lalo na at naka-pending ang kaso, sapagkat hindi pa rin natutukoy kung saan nagtago ang dati niyang pagkatao.Kaya kailangan kong paghandaan nang husto ang bawat galaw. Hindi ito basta kasong pwedeng isapubliko nang walang matibay na basehan. Sa sandaling mailantad ko sa buong mundo ang tunay niyang pagkatao. Ang pagiging kriminal niya, dapat ay wala na siyang matakbuhan.Kung hindi lang sa lakas ng koneksyon niya mula sa mga taong bahagi ng black market at mga notoryus na personalidad ay matagal na sana siyang nahuli. Kaya’t pinaasikaso ko na kay Dominador ang pagsuyod sa lahat ng contact niyang ma

UnravelUnti-unti siyang nabubuking, hindi bilang pagkasira, kundi bilang pagbubukas ng lihim na matagal nang itinago ng puso.👨‍⚕️HIDEO ADONISHindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan ang mga litrato namin ng asawa ko sa gallery ng cellphone ko ang mga kuha ni Harmony noong nasa Ugbo kami. Tila ba may sariling liwanag ang ngiti ni Marikah; sino ba naman ang hindi mahahawa sa ganoong kasaya at tapat na ngiti? Natutuwa ako’t tila nahilig na rin siyang magpakuha ng litrato ngayon, malayo sa dating Marikah na halos palaging umiiwas sa camera.Habang tinititigan ko ang mga larawang ito, bumalik sa alaala ko ang mga unang buwan niya sa Surgery Department. Noon, ramdam na ramdam ko ang pagiging mailap niya,hindi sa mga pasyente, kundi sa mga kasamahan naming staff. Tahimik lang siya palagi, mas pinipiling mamalagi sa hospital chapel kaysa sumama sa lounge o makihalubilo sa amin. Para bang may bakod siya noon sa pagitan ng sarili niya at ng mundong ginagalawan namin.Kahit naka-dut