All Chapters of The Tycoon's Pampered Wife: Chapter 41 - Chapter 50

Tahimik na nakatingin si Rowan kay Sunny, hinihintay ang sagot ng asawa. Kagabi, umalis ito ng bahay nang walang paalam at hindi na bumalik. Ngayong araw, gusto rin niyang malaman kung magkakaroon pa ng isa pang pagtatalo. Hindi gumalaw si Sunny sa kinatatayuan, nakatayo sa gitna ng sala. Tila ba walang balak umatras. Nang magsalita siya, ang tinig niya’y mahinahon pero matigas. “Hindi ko alam kung ano ang mali sa ginawa ko,” sagot niya, diretso ang tingin kay Rowan. Halos hindi ito ikinagulat ng lalaki. Alam na niyang ganito ang magiging tugon ni Sunny. Hindi ito sumusuko basta-basta. Para itong toro—matigas ang ulo at walang pakialam kahit anong sabihin ng iba. Ngunit ang sagot niyang iyon ay tila nagdulot ng apoy sa mga mata ni Mr. Morris. “Kung ganon,” madiing sabi ng ama, “pumunta ka sa bodega. Mag-isip ka roon hanggang malaman mo kung ano ang pagkakamali mo.” Tumawag siya sa butler at itinuro ang direksyon ng silid. “Dalhin siya roon. Siguraduhin mong magmumuni-muni siya

Sa Itaas ng Yudu MansionSa pinakamataas na palapag ng Yudu Mansion, ang malamig na hangin ng aircon ay dumadampi sa makinis na marmol na sahig. Ang ilaw ng lungsod ay nagkikislapan sa labas ng mga salaming dingding, nagbibigay ng tahimik ngunit maringal na ambiance. Sa loob, apat na lalaking magkaibigan ang nag-aabang, tahimik ngunit halata ang kanilang pag-aalab sa inaasahang pagsapit ng ikalima nilang kasama.Si Zimon, suot ang brown na polo at itim na kurbata, ay kumportable sa kanyang posisyon. Ang kanyang mahahabang mata na tila laging may plano ay nagningning nang makita ang pumasok. Isang matamis ngunit pilyong ngiti ang bumungad sa kanyang mukha. "Narito na ang groom," sabi niya, puno ng pang-aasar.Diretsong tumingin si Rowan Morris, suot ang kanyang maayos na suit. Hindi siya sumagot sa biro ni Zimon at dahan-dahang naupo sa malambot na sofa. Ngunit bago pa man siya tuluyang makapagpahinga, mabilis na lumapit si Chen na may hawak na baso ng alak. "Narinig ko kay Zimon na ma

Habang tahimik na nakaupo si Sunny, sumagi sa kanyang isipan ang mga nakaraang araw. “Siguro kaya ako ikinulong ni Mr. Morris sa madilim na kwarto ay dahil gusto niyang ipakita ang galit niya kay Evelyn. O baka naman alam na ni Evelyn na aalis ako kasama si Rowan kaya hindi siya naghahanap ng gulo ngayong gabi,” naisip niya habang hinahaplos ang malamig na gilid ng baso ng tubig."Simula pa lang, alam kong hindi ako bahagi ng mundong ito. Para lang akong napulot at itinapon sa lugar na ito—isang pirasong idinikit sa kwento ng isang makapangyarihang pamilya. Ang totoo, hindi ko naman ginusto ito. Wala akong pinili. Wala akong boses. Pero ngayon, nandito na ako, pilit na hinahanap ang lugar ko sa gitna ng lahat ng ito."Habang nakaupo sa hapag, pinagmamasdan ni Sunny ang maingat na paggalaw ng lahat. Parang may koreograpiya ang bawat kilos, bawat salita. Pero siya? Pakiramdam niya'y isa lang siyang dayuhan. "Paano ako napunta rito? Sa piling ng isang lalaking halos hindi ko kilala, sa l

Nang gabing iyon, inalalayan ni Sunny si Rowan papunta sa kama. Malakas ang amoy ng alak sa hininga ng asawa, at kahit gaano niya subukang itulak ang inis, hindi niya maiwasang mapailing. Mahigpit ang hawak niya sa baywang nito habang naglalakad sila sa kwarto, bawat hakbang ay parang isang labanan. Lasing ka na naman, bulong niya sa isip, pinipigilan ang sariling boses na lumabas. Hindi ito ang unang beses na umuwi si Rowan nang lasing, ngunit tila mas malala ngayon. Ang kanyang mga mata ay magulo, tila ba may sariling mundo, at ang bigat ng katawan niya ay nakasandal nang buo kay Sunny. Bakit niya ba ginagawa 'to! Paanong ang lalaking inarrange marriage sa kaniya ay ngayon ay inaalagaan niya na dahil lasing! And worst wala siyang magawa, sabi niya kanina ay hindi niya masisisi ang mga kaibigan nito at isa pa minsan lang naman ito mangyari kay Rowan Pero mukhang nag bago ang isip niya! Sa susunod na uuwi si Rowan ng

Si Rowan ay nakapikit pa rin, tila walang pakialam sa nangyayari. Ngunit sa loob ng kanyang isipan, pilit niyang kinakalma ang sarili upang huwag magpakita ng kahit anong reaksyon.Samantala, si Sunny ay abala sa pagtitig sa kanyang asawa. “Natulog ka na ba?” tanong niya, ngunit halatang may kasiyahan sa kanyang tono. Napangiti siya ng palihim, sabay tiningnan ang anyo ng "natutulog" na si Rowan.“Hmm,” aniya, “sabi ni Mama, ang lasing daw parang patay na baboy. Hindi mo na magigising kahit anong gawin mo.”Isang mapaglarong ngiti ang lumitaw sa kanyang labi. “Hindi ko inakala na ikaw, Rowan Morris, na matapang at walang kinatatakutan, ay magiging parang patay na baboy sa harapan ko. Aha! Nasa mga kamay na kita ngayon!”Lumapit si Sunny nang mas malapit at sinimulan niyang abutin ang pisngi ng asawa. “Tingnan natin kung gaano ka kabilis magising,” wika niya habang marahang pinisil ang pisngi ni Rowan. Sa una’y mahina lamang, ngunit habang tumatagal, tila nag-eenjoy si Sunny sa ginagaw