All Chapters of MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Chapter 201 - Chapter 210

(Saddie pov) Sa mansion na kami tumuloy pagkagaling namin sa hospital. Mas maaalagaan daw kasi ako ni Tita Kiray kapag nasa mansion ako, lalo na kapag nasa trabaho si Morgan. Nahihiya ako dahil hindi pa naman kami pormal na mag asawa ni Morgan pero hindi pumayag ang mga ito na tumanggi ako. Para daw sa kanila ay pamilya na nila ako kaya hindi na ako iba sa kanila. Manghang-mangha ako ng makapasok sa kwarto na pinagdalhan sa akin ni Morgan. Mas malaki ito sa kwarto ni Morgan, kumpleto sa kagamitan at malawak pa. “Ito na ang magiging kwarto ko?” Hindi makapaniwalang tanong ko. Akala ko kasi ay sa iisang kwarto lang kami ni Morgan matutulog. Doon kasi ako natulog noon kaya inisip ko na walang kaso na ‘yon kina Tita. Pero dinala ako dito sa pinakadulong kwarto dito sa ground floor. Ito daw ang pinalamalaking kwarto dito sa bahay. Parang hindi nga ito guestroom kung titingnan dahil sobrang laki talaga. Yumakap si Morgan mula sa aking likuran. Napahagikhik ako ng halikan ako nito sa

Napahinto kami sa tawanan ng may kasambahay na dumating. “Sir, ma’am, may bisitang naghahanap sa inyo sa labas.” Bisita? Kumunot ang noo ni Morgan. “Magulang daw ho ni ma’am.” Nagkatinginan kami ni Morgan. Magulang? Eh nandito si mama kanina pa. Ibig bang sabihin ay si papa ito? Pinigilan ako ni Morgan ng susunod sana ako dito. “Stay here, my love. Ako na ang lalabas.” “Pero…” “Please.” Hinimas nito ang tiyan ko. “Ayokong duguin ka na naman dahil sa stress. Stay here or go our room, babalik din ako agad.” Pangako nito. Nagpakawala ako ng buntonghininga. Alam ko naman na nag aalala lang ito sa amin ng anak ko kaya tumango at sumunod nalang ako. Ewan ko ba. Siguro dahil sa mga ginawa sa akin ni papa ay nadala na ako at ayaw ng makita ito. Sobra kasi akong nasaktan sa ginawa nito. Habang naglalakad pabalik sa kwarto namin ay hindi ako mapakali. Sana ay hindi na manggulo si papa sa akin, sa amin. Masaya na ako at magkakaanak na kami ni Morgan. Kung may natitira pa ito

(Saddie pov) “Congratulations sa inyong dalawa, Saddie at Mumu. Ngayong kasal na kayo, sana mas lalo niyo pang mahalin ang isa’t isa… lalo na ngayon na magkakanak na kayong dalawa. Sayang at hindi naabutan ng lola Juliana mo ang kasal niyong dalawa. Sigurado ako na matutuwa siyang makita kayong nakatali na sa isa’t isa.” Naging emosyonal si mommy Kiray ng maalala si lola Juliana. Si mama naman ay lumapit din sa amin. Katulad nito ay emosyonal din ito. “Binabati ko kayo, anak,” niyakap ako ni mama ng mahigpit. “P-parang kailan lang ay napakabata mo pa. Ngayon ay magkakapamilya ka na.” Luhaan itong bumaling kay Morgan at emosyonal ka hinawakan ito sa kamay. “Alagaan mo sana ng maayos ang anak ko, Morgan. Punan mo sana ang ang pagmamahal at pag aalaga na hindi ko nagawa noon sa kanya. M-mahalin mo ang anak ko ng higit pa sa sarili mo…” “M-mama…” “At sana qy hindi mo durugin ang puso niya katulad ng ginawa sa amin ng kanyang ama. Iyon lang, Morgan… iyon lang…” Napaiyak ako. Al

Hindi pala madaling magbuntis. Noong una ay nagki-crave lang ako sa mga pagkain. Pero ngayon ay palagi na akong nahihilo at sumusuka tuwing umaga. Mabuti nalang at nandiyan sila mommy Kiray. Ito ang nagpapakalma kay Morgan at nagsasabi na normal lang ang pinagdadaanan ko. “Bye, my love. Babalik din ako asap. Kailangan ko lang i-close ang deal na ito for the company.” Tumingin si Morgan sa ina pagkatapos nitont humalik sa labi ko. “Mom, ikaw na muna ang bahala sa asawa ko. Pagkatapos ng meeting ko ay babalik agad ako.“ tumingin ito sa akin. “Ano ang gusto mong pasalubong pag uwi ko?” Ngumuso ako. Lahat kasi ng gusto ko ay nandito na sa bahay, mapa pagkain man ‘yan o kung ano. Wala na akong hahanapin pa. Palagi kasi nitong sinisiguro na makukuha ko ang lahat bg gusto ko. “Basta umuwi ka lang ng ligtas ay masaya na ako, Mumu. Ingat ka ha…. I love you!” “I love you more, my love. I’ll go ahead, mom!” Humalik din ito sa noo ng mommy nito bago tuluyang nagpaalam. Nakangiti naman na

(Saddie pov) Tumingin ako sa salamin. Medyo nahahalata na ang tiyan ko. Mag aapat na buwan na rin pala ang pinagbubuntis ko. Lumapit si Morgan sa akin at hinapit ako. “Are you ready?” “Medyo. Pero kinakabahan pa rin ako.” First time ko kasi na dadalo sa isang Business event na kasama si Morgan. Annual party kasi ng kumpanya kaya kinakailangan na dumalo ang mga King. Ayoko sanang sumama dahil hindi naman ako sanay na dumalo sa malaking pagtitipon na gaya no’n. Pero mapilit si Morgan. “Relax, my love. Isa ka na ngayong King kaya madalas na tayong pupunta sa mga event na kagaya nito ng magkasama. Don’t be nervous… nasa tabi mo lang ako. Saka wala namang kakain sa’yo do’n.” Tawang biro nito. Ngumuso ako. “Alam mo naman na hindi ako marunong makipag socialize.” Sagot ko rito. Naglakbay ang asul nitong mata sa kabuohan ko. Nakasuot kasi ako ngayon ng Peplum Blue dress na halos umabot sa talampakan ang haba. Kahit medyo bukol na ang tiyan ko ay napakaganda ko pa rin sa suot ko.