All Chapters of เมียนักเลง!!!(พันศึกXยาหยี): Chapter 11 - Chapter 20

ตกดึก...ผมที่นอนกอดยาหยีอยู่ถึงกับสะดุ้งตัวตื่น เพราะยาหยีตัวร้อนจี๋เลย เอาไงดีว่ะต้องพาไปโรงพยาบาลเเล้วเเบบนี้ ขืนปล่อยไว้เดี๋ยวได้ช็อกกันพอดี คงเป็นไข้เพราะพิษบาดเเผลเเน่เลย อีกอย่างข้อศอกทั้งสองข้างของยาหยีก็เริ่มบวมขึ้นมากกว่าเดิมอีก เพราะไม่ได้กินยาเเก้ปวดเเก้อักเสบ รู้อย่างนี้พาเธอไปโรงพยาบาลตั้งเเต่ทีเเรกไม่น่าตามใจยาหยีเลย "ยาหยี เฮียจะพาเธอไปโรงพยาบาลนะ"ผมเเค่พูดเสียงเบาๆในใจก็ไม่อยากให้เธอตื่นขึ้นตอนนี้หรอกครับ เธอเป็นคนรู้สึกตัวยากด้วย ถ้าจะปลุกก็ต้องเขย่าตัวเธอถึงจะตื่น ไม่อยากจะคิดถ้าเกิดไฟไหม้ขึ้นมาเธอจะทำยังไง"อื้อ~เจ็บ~" เมื่อผมช้อนร่างของเธอที่หลับสนิทถึงกับต้องชะงักกลางอากาศ เมื่อได้ยินที่เธอพูดเพราะกลัวเธอจะตื่นแล้วโว้ยวายไม่ยอมไปโรงพยาบาลเเน่ๆ เเต่โชคดีเธอเเค่ละเมอก็เท่านั้นผมเหมือนต้องใช้วิชาตัวเบา เดินก้าวอย่างช้าๆ อุ้มเธอจนถึงรถพร้อมเปิดประตูโดยที่อุ้มเธอด้วยมือข้างเดียว ถ้าเกิดเธอเป็นหมูอ้วนคงทำเเบบนี้ไม่ได้เเน่หึๆณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง"อึก!ม๊ายยยย!!!หนูจะกลับบ้านกลัว~ อึกหนูเจ็บเเผลมากเลย"เสียงร้องโวยวายดังออกจากห้องตรวจเธอรู้สึกตื่นเพราะพยาบาลต้องทำ

ณ ผับ99ฉันที่นั้งเเท็กซี่มาด้วยความเสียใจเหมือนมีมีดนับร้อยมากรีดตรงหัวใจจนปวดหนึบไปหมดมือทั้งสองกำไว้เเน่นตรงหน้าตักพร้อมนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่ฉันกับเฮียศึกผ่านมาด้วยกันเรื่องที่ฉันกลัวเเละไม่อยากให้เกิดขึ้นนั้นมันก็เกิดขึ้นมาจริงๆมันทำให้ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวกับเรื่องที่เกิดขึ้น ฉันไม่พร้อมที่จะรับมือกับเรื่องนี้จริงๆฉันเดินเข้ามาในผับเเละฉันรู้ทุกโซลทุกมุมว่าเขานั้งอยู่บริเวณไหนเเต่ทำไมเขาถึงนั้งโต๊ะโซลด้านล่างล่ะเพราะปกติเเล้วพวกเขาจะนั้งดื่มกันในชั้นบนในห้องส่วนตัวตลอดนิโซลด้านล่างเป็นโซลร่วมเหล่านักท่องเที่ยวราตรีทั้งหลายพร้อมมีDJชื่อดังสลับกันหมุนเวียนกันเล่นอยู่ตลอดทุกวันฉันเดินเเทรกผู้คนที่ลุกกันเต้นอย่างเมามันส์เเต่อีกไม่กี่นาทีผับก็จะเลิกเเล้วล่ะหึ!บอกฉันว่าจะรีบกลับมาหาฉันเนี่ยนะเเต่มากกกับสาวอีกคนอยู่ ใจเขาทำด้วยอะไรกัน!"อ้าว!น้องยาหยี ไหนไอ้พันศึกบอกว่าน้องไม่มาด้วยไง"เป็นพี่ธาราที่เห็นฉันเป็นคนเเรกเพราะเฮียศึกนั้งหันหลังให้พอดีเมื่อเขาได้ยินที่พี่ธาราพูดก็รีบหันมามองฉันด้วยท่าทีตกใจฉันกวาดสายตามองเเต่ก็ไม่พบผู้หญิงที่ยัยเเซมมี่ถ่ายส่งมาให้ฉันในโต๊ะมีเเค่พี

ณ อู่ของพันศึก“เฮีย…เฮียศึก!...เฮียพันศึกครับ!!!”เสียงไอ้จ๊อดลูกน้องผมตะโกนใส่หูผม จนรู้สึกตัวเพราะในหัวของผมนั้นคิดแต่เรื่องของยาหยีทุกเวลา “มีไร”ผมพูดเสียงเรียบ พร้อมมองหน้ามันนิ่งๆ “นี่คือรายการอะไหล่ที่ผมต้องใช้เปลี่ยนของลูกค้าทั้งหมดครับ”มันยื่นกระดาษส่งมาให้ผม ผมรับมาพร้อมกวาดเรียวตาผ่านตัวอักษรที่มันเป็นคนจดมาให้ เพราะจะได้รู้ว่ารถของลูกค้าที่มาซ่อมนั้นมีอะไรที่จะต้องเปลี่ยนบ้างจะได้คิดราคาถูก “พรุ่งนี้กูจะไปเที่ยวพักผ่อนไม่กี่วัน กูฝากอู่ด้วยถ้ามีอะไรก็โทรมาบอกกู”ผมเอ่ยปากบอกไอ้จ๊อด ซึ่งเป็นมันที่ผมบอกให้มันดูแลอู่ตลอดที่ผมนั้นไม่อยู่ เเละมันก็ดูแลอู่เป็นอย่างดี ดั่งนั้นไม่ว่าผมจะไปที่ไหนก็ไม่ต้องห่วงอู่อีกต่อไป แต่นานๆถึงจะไปเที่ยวสักที “ครับไม่ต้องห่วงผมจะดูแลเป็นอย่างดีครับเฮีย” “อืม อย่าพาสาวมีเอาในอู่กูก็พอหึๆ” “โถ่!เฮียเรื่องมันนานแล้ว ลืมๆไปบ้างเถอะคร๊าบ ว่าแต่เฮียไปที่ไหนครับ แล้วออกรถกี่โมงครับเฮีย”ก็ไอ้จ๊อดมันเคยพาสาวมาตามที่ผมพูดไปจริงๆ มันบอกว่าผู้หญิงที่พามานั้นถูกวางยาจากผับ อีกอย่างมันดึกมากด้วยก็เลยเข้ามาแวะอู่เพราะมันมีกุญแจที่ผมนั้นเอาไว้ให้มัน

ผมที่มองยาหยีซัดเเก้วขึ้นดื่มพร้อมกันกับผม จนปาไปเกือบ10เเก้วเเล้ว เเต่สติของผมก็ยังอยู่ครบทุกอย่าง เพื่อนของเธอต่างเอาใจเชียร์ยาหยี ส่วนโมจิทำหน้าที่รินเหล้าให้ทุกช็อต "เอิ๊ก!!!อืมหนูยางงงม้ายยเป้งรายยย เอาอีกกก~ หนูต้องชนะเฮียศึกหายยยด้ายย~"เธอพูดพร้อมวางเเก้วที่กระดกดื่มจนหมด ส่งให้โมจิรินเหล้าต่อ ส่วนโมจิที่เห็นแก้วของยาหยีที่ไม่มีเหล้าแล้วเธอก็รินไม่พัก อย่างกับจงใจมอมเหล้ายาหยีไปด้วย"เเกไหวใช่ไหมยัยยาหยี ถ้าไม่ไหวพอก่อนก็ได้นะเเล้วค่อยหาวิธีง้ออื่นกัน"น้องน้ำใสที่เห็นสภาพเพื่อนของตัวเองแล้วไม่น่าจะรอด ก็รีบพูดออกมาเพราะเป็นง่วงว่ายาหยีจะเมาไปมากกว่านี้ เเต่ผมรู้ดีว่าคนอย่างยาหยีไม่มีทางยอมง่ายๆเเน่"ช้านนยางงงไหววอยู่~"เห็นไหมผมทายไม่มีผิด เพราะผมรู้จักเมียตัวเล็กของผมดี"ถ้าไม่ไหวก็ไปนอนไปเเก มาเดี๋ยวฉันช่วยประคองเเกเอง"เพื่อนของยาหยีอีกคนพูดขึ้น เเละเป็นเพื่อนผู้ชายด้วยนะครับ เเต่ผมโคตรไม่ชอบขี้หน้ามันเลยว่ะ หน้าตาดีผิวขาวหน้าหวานไปหน่อย ยาหยีบอกผมว่ามันเป็นเกย์คบผู้ชาย เเต่เเล้วไงว่ะมันก็เป็นผู้ชายอยู่ดีไม่ใช่เหรอครับ "เเตะเมียกู กูต่อยนะ"ผมรีบพูดขัดด้วยน้ำเ

ฉันที่ยืนมองร่างสูงใหญ่ที่เดินออกไปจนลับตาอย่างคนโมโหเขาแทบจะไม่มองหน้าฉันเเม้เเต่น้อย ฉันรู้ว่าเขาโกรธเรื่องอะไรและฉันเองก็ไม่เคยบอกว่าฉันเคยมีแฟนเก่ามาก่อน เอาจริงๆนะฉันกับแฟนเก่า แฟนเก่าฉันชื่อแซมน่ะตอนนั้นฉันอยู่ชั้นม.4ส่วนพี่แซมอยู่ชั้นม.5พี่แซมคือแฟนคนแรกของฉันแต่เราทั้งสองคบกันไม่ถึงหนึ่งเดือนด้วยซ้ำ ฉันจับได้ว่าพี่แซมแอบนอกใจไปคบกับเพื่อนห้องเดียวกับเขานั้นแหละฉันก็บอกเลิกทันทีเลย บอกแล้วไงว่าฉันเกลียดคนเจ้าชู้นอกใจมากที่สุดเมื่อฉันเรียนจบจากโรงเรียนมัธยมพ่อของฉันก็ย้ายบ้านเช่ามาอยู่ข้างมหาลัยที่ฉันกำลังเรียนอยู่จนมาเจอกับเฮียศึกและได้ตกลงคบกันในตอนนี้และพ่อของฉันก็ได้ไปทำงานอยู่ที่ต่างประเทศเมื่อฉันนั้นได้หมั้นกับเฮียศึกเรียบร้อบแล้ว ฉันกับพ่อก็ได้ติดต่อกันอยู่ตลอดแต่ไม่ได้คุยกันนานมากนักฉันดีใจที่พ่อของฉันได้มีงานทำเงินเดือนดีแค่นี้ฉันก็สุขใจแล้วล่ะ “สงสัยน้องยาหยีต้องง้อมันอีกยาว” “หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะพี่ธาม แต่พี่ธามช่วยพาพี่แซมไปโรงพยาบาลหน่อยได้ไหมค่ะ”ฉันไม่ได้เป็นห่วงพี่แซมอะไรเลยนะ แค่ฉันเห็นสภาพพี่แซมแล้วคงเจ็บหนักน่าดูเพราะตอนนี้ พี่แซมได้หมดสติไปแล้วด้วย