บททั้งหมดของ * BILLIONAIRE SUBSTITUTE BRIDE *: บทที่ 91 - บทที่ 100

[ Pagkupas na Alaala ] Elizabeth's POV "Ang iyong ama ay may diabetes at na-diagnose na may dementia." Napatakip ako sa bibig ko sa gulat habang nakikinig sa doktor. Naramdaman kong nanlamig ang katawan ko. Napa-root ako sa upuan kung saan ako nakaupo. Hindi ako makapag-isip ng maayos. Ito ay hindi lamang isang simpleng sakit. Umiling ako nang tuluyang maproseso ang sinabi ng doktor. "A-Anong ibig mong sabihin, doctor? He's healthy. He's...I mean...bakit biglaan?" "Hindi mo madaling ma-detect ang dementia, Miss Craig. Nangyayari ito kapag tumatanda na ang isang tao at may iba pang komplikasyon tulad ng diabetes sa kaso ng iyong ama." Napalunok ako ng mariin at huminga ng malalim. Dumiretso ako sa ospital pagkalapag ng eroplano. Nagmessage lang ako kay Tyrone pagdating ko dito kasi nagmamadali ako. I want to make sure that dad's okay and go home as soon as possible but looking at the situation...I guess...I need to choose. Pagkatapos kong makipag-usap sa doktor, pumunta a

[ Distansya sa Pagitan Natin ] Elizabeth's POV Nakahiga ako sa couch habang kausap si Tyrone sa isang video chat. Mukha siyang pagod pero pinilit niyang magsalita ngayon. Kagigising ko lang at alam kong matutulog na siya. Napakahirap nito. Araw dito at kapag gabi doon. Gusto ko siyang magpahinga pero alam kong tulad ko, nami-miss din niya ako. "You should sleep," bulong ko pagkatapos niyang humikab. Umiling siya at kinusot ang mapupulang mata. "I wanna talk to you, Elizabeth. Ilang araw na tayong hindi nag-uusap ng maayos. I miss hearing your voice and seeing your face." napangiti ako. "Namiss din kita." Nanlambot ang kanyang mga mata. "Ah! Nakakagaan 'yan ng pagod ko." Ang ngiti ko ay napalitan ng ngisi. "I should feed you words of affection everyday, then?" Ngumisi siya. "Ikaw ang vitamins ko." Umiling ako pero hindi ko naitago ang ngiti ko. "Kamusta ang buhay doon?" Nagkibit balikat siya. "I don't feel alive. Kung wala ka, madilim ang araw ko." "Ang lungko

[ Matiyaga ] ELIZABETH'S POV Callum Hunter? Nagpaligsahan kami at sinubukan niya akong ligawan pagkatapos noon. Ang sakit niya sa ulo. Nainlove daw siya sa akin matapos tumama ang microphone sa gilid ng mata niya. Gumawa ito ng peklat sa gilid ng ibabang kaliwang kilay niya, actually. Ngumiti na naman siya. "Naalala mo na yata ngayon." Tinatamad akong tumango. "I guess so. I gotta go. "Hindi ka muna kakain? Kakape ka lang ng tanghalian?" Tiningnan ko siya ng blanko ang mukha. "May pasyente ako dito, Doctor Hunter." "Your dad? Close friend ko ang doctor niya." "I don't think it's appropriate to talk about someone else's life especially if it's a patient." "I just asked him why you're talking to him since I saw you," nakangiti pa rin niyang sagot na para bang kinikilig ako sa inis ko. Tumango ako bago ako tumalikod at nagsimulang maglakad palayo. Hindi na siya muling umimik habang ako ay tamad na bumalik sa kwarto ni dad. hindi ako pumasok. Isang nurse ang nagpapaka

[ ​​Hindi Nag-iisa ] ELIZABETH'S POV "Ito ang bahay ng tatay ko dito." Sabi ko habang papasok kami sa isang two storey modern house. Luminga-linga si Tyrone sa paligid bago niya ibinaba ang tingin niya sa akin. "Bakit ka namamalagi sa ospital kung mayroon kang bahay na matutulog?" Napangiti ako ng mapait. "I don't wanna sleep alone here. And I want to take care of my dad all day and night." Bumuntong hininga siya at hinila ako palapit sa kanya. Hinaplos niya ang buhok ko, hinalikan ito bago niya ipinatong ang baba niya sa ulo ko. "Nasaan ang madrasta mo?" Umiling ako. "Wala na siya. Ayaw na niyang manatili sa tatay ko. She just...wanted his money. Humigpit ang yakap ni Tyrone sa akin. "I'll stay with you no matter what." Ngumiti ako at ipinulupot ang mga braso ko sa bewang niya. "Alam ko..." Tinaas niya ang baba ko gamit ang hintuturo niya. He planted a soft kiss on my lips bago niya ako binuhat. Umupo siya sa couch at pinatong ako sa legs niya, straddling him. I

[ Isang Araw na Dapat Tandaan ] Elizabeth's POV "Eto, inumin mo ito." Ngumiti ako at tinanggap ang baso ng fresh milk na iniabot ni Tyrone sa akin. Nandito kami sa hospital room ni dad. Tulog pa si Dad and we decided to buy takeouts and eat here. "Dapat uminom ka rin," sabi ko pagkatapos kong sumimsim dito. Tumango siya at uminom sa parehong baso at nagpatuloy sa pagkain. Panay ang sulyap ko sa kanya, pinagmamasdan siyang masiglang kumakain. Kumakain siya ng paborito niyang vegetable salad para sa almusal habang ako ay kumakain ng kanin, bacon, itlog at sausage. "Paano kita matutulungang alagaan ang iyong ama?" Tanong niya habang kumakain pa rin. napangiti ako. "Papakainin ko si dad kapag nagising siya. Pagkatapos nito, tutulungan ko siyang maligo. I think matutulungan mo ako niyan." Tumango siya. "Okay. Anong gagawin mo pagkatapos?" Nagkibit balikat ako. "Depende. If dad wants to talk, then I'll sit beside his bed and talk to him. Pero kung gusto niyang matulog, I t