Semua Bab ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ: Bab 121 - Bab 130

“หากไม่เชื่อให้คนของท่านไปตรวจดูก็ได้เจ้าค่ะ พวกเขามุ่งหน้าลงมาจากภูเขาตรงนั้น” นางชี้นิ้วไปด้านที่ตัวเองเห็น “ท่านลุงหลูส่งคนไปดูตรงที่นางบอก” โหย่วหย่งอี้ไม่เสี่ยง เขามองชาวบ้านที่กำลังเก็บของด้วยความแปลกใจ หลูจิ่นฟานยกมือให้สัญญาณลูกน้อง ไปตรวจดูบริเวณที่เซี่ยซือซือชี้บอกเมื่อ

เมื่อชาวบ้านได้ยินเช่นนั้นต่างก็พากันดีใจ เพราะพวกเขาเริ่มอ่อนแรงแล้วจริง ๆ เซี่ยซือซือรู้ว่าทำไมพวกเขาเหนื่อยง่าย เพราะต่างคนต่างกินข้าวกันคนละหม้อ นางไม่สามารถหยดน้ำพุวิเศษให้ได้ นางเดินไปหาน้องชายบนเกวียนก่อนเป็นอันดับแรก เจ้าตัวน้อยเห็นพี่สาวก็โผเข้าหาอ้อมกอดของนางในทันที “เจ้ากลัวหรือ

“พวกเจ้าเสร็จเรียบร้อยหรือยัง เขาจะออกเดินทางกันต่อแล้ว” นางถานเดินมาหาพวกเขาพร้อมกับเซี่ยซานซาน บนหลังของพวกนางมีกระเป๋าเป้คนละหนึ่งใบ แบ่งเสบียงใส่ไว้ในกระเป๋าทุกใบเท่า ๆ กัน เพื่อที่ไม่ให้คนใดคนหนึ่งแบกหนักจนเกินไป กระเป๋าเป้ของถานจ้านเซี่ยซือซือนำมาสะพายไว้ด้านหน้า ด้านหลังก็เป็นกระเป๋

68 : เสี่ยวเป่าไม่ไปกับข้ารึท่านพี่ ทุกคนนั่งพักหายเหนื่อยได้ราวสองเค่อ ทหารที่ออกไปช่วยขับไล่ข้าศึกก็กลับเข้ามา พร้อมกับข่าวดีว่าข้าศึกล่าถอยออกไปหมดแล้ว ทุกคนต่างกล่าวขอบคุณกองทัพเมืองอี๋หลิง ที่ช่วยปกป้องชีวิตของผู้ลี้ภัย “ผู้นำกองทหารออกไปขับไล่ข้าศึก คือคุณชายใหญ่โหย่วห

69 : จ่ายห้าสิบตำลึงมา ข้าพร้อมตัดขาดจากพวกมัน เช้าวันต่อมาเซี่ยซือซือถึงได้รับคำตอบจากชาวบ้าน ว่าพวกเขาตัดสินใจอยู่ที่นี่กันหมด กระทั่งครอบครัวของแม่เฒ่าเซี่ยเอง แม้ว่าคนบ้านใหญ่อยากเดินทางต่อไปยังเมืองเว่ย์ แต่พวกเขาไม่มีเสบียงที่จะใช้กินอยู่ระหว่างทาง จึงตัดสินใจทำแบบชาวบ้านทั้งหมด มีเพ