บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ: บทที่ 221 - บทที่ 230

นางถานดับตะเกียงด้วยความโล่งอก ไม่นานเสียงกรนเบา ๆ ของนางก็ดังขึ้น ถานจ้านยิ้มในความมืด เขากอดภรรยาเข้ามาแนบอก เปิดเปลือกตาลงแล้วหลับตานางไป กระโจมแม่ทัพโหย่ว โหย่วฮู่หยินเป็นห่วงบุตรชายทั้งสอง ถึงกับมานั่งรอฟังข่าวพวกเขาที่กระโจมของสามี โหย่วเสวี่ยหยากับโหย่วเสวี่ยเอ๋อเองก็นอนไม

“เจ้าค่ะฮูหยิน” แม่นมหวางรีบตามพวกเด็ก ๆ เข้าไปในกระโจม ด้านในมีพ่อบ้านหลิวมาคอยดูแลทั้งคู่อยู่ เพราะหลูจิ่นฟานยังมีหน้าที่สำคัญรอเขาอยู่ จึงยกหน้าที่ดูแลคนเจ็บให้พ่อบ้านหลิวแทน โหย่วเสวี่ยเอ๋อแนะนำสหายต่างวัยให้พี่ชายทั้งสองได้รู้จัก และบอกอีกว่านางขอให้เซี่ยซือหยาง ไปขอยาจากเซี่ยซือซือมา

“เจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม” ถานจ้านกระซิบถามนางเบา ๆ “เจ้าค่ะเต็มสองตาข้าเลย” แม้ว่าทางที่ผ่านเข้ามาจะมีบรรยากาศไม่ดีเท่าใดนัก แต่บ้านหลังที่พวกนางกำลังเข้าไปดูนั้น แยกเข้าไปอีกตรอกด้านใน ที่นี่ค่อนข้างเงียบและวังเวงจนผิดปกติ นายหน้าค้าที่ไม่ปิดบัง บอกว่าบ้านหลังนี้เป็นของคร

106 : เสี่ยวเป่า นั่นเจ้าใช่ไหม ! รถม้าวิ่งช้า ๆ ผ่านถนนที่มีขอทานกับคนไร้บ้านรวมตัวกันอยู่ เซี่ยซือซือไม่อยากให้น้องชายของนาง เห็นภาพน่าเวทนาเหล่านี้ นางอยากพาเขากลับเข้าไปนั่งในรถม้า แต่ไม่มีที่ให้จอดรถม้าได้อย่างปลอดภัย หากจอดไปแล้วเกรงว่าคนไร้บ้านเหล่านี้ จะกรูกันเข้ามารุมทึ้งรถ

107 : คุณชายเริ่นก้งเยว่กับพี่หญิงใหญ่ วันต่อมาโรงประมูลหยางชุนกระจายข่าวออกไปอย่างหนาหู ว่าคุณชายเริ่นก้งเยว่ได้นำของล้ำค่ามาร่วมประมูล ผู้คนต่างแห่มาซื้อตั๋วเข้าชมกันอย่างล้นหลาม รวมไปถึงคนในจวนท่านอ๋องห้าด้วย “เจ้าแน่ใจนะว่าข้าเหมือนสตรีแล้ว” สตรีร่างสูงอย่างถานจ้านเริ่มรู้สึก