Semua Bab Hiding my Stepfather's Daughter: Bab 101 - Bab 110

“NABABALIW ka na ba?” Hindi niya mapigilang magtaas ng boses habang kausap ito. “You know we can’t live with you. Pinapaasa mo lang ang bata!”“Hindi ko siya pinapaasa. I am true to my words. You are living with me, whether you like it or not.”Umiling siya rito at kinunutan ito ng noo. “You’re gone mad.”Kumunot din ang noo nito sa kanya. “I am not mad, Bliss. I’ll get mad kung hindi mo susundin ang gusto ko.”Nandito sila sa labas ng hospital. Si Kenji muna ang nagbabantay sa kanyang anak ngayon habang kinakausap niya ngayon si Aiden. Hindi pwede ang gusto nitong mangyari.“Balak mo bang kaladkarin ang anak ko sa magulo mong mundo?!” Inis siyang napahilamos sa sariling mukha at humugot ng malalim na hininga. “Aiden, please. Matuto ka namang makuntento. Pinakilala ko na ang anak ko sa ‘yo.”“Anak mo? Anak mo lang? She’s also my daughter, Bliss. Anak ko rin siya. Dugo ko ang nananalaytay sa kanya. What do you want? Gusto mong iparating pa ito sa korte? I’m up to that.”Hindi siya maka

“MOMMY, daddy was so kind and handsome!” anas ng kanyang anak habang nag-aayos sila ng kanilang gamit.Ngayong araw sila makakalabas ng hospital. Okay na rin naman ang mga vital signs ng kanyang anak. Ngunit mahigpit na pinagbabawal ng mga doktor sa kanila ang paggiging magalaw ng bata. Kaya naman ay pansamantala muna siyang magwo-work from home para pagtuonan ng pansin ang kanyang anak.Lumapit sa kanya si Pia at ngumiti. Binigay nito sa kanya ang isang resibo. “I already paid for the little girl’s bills.”“Thanks, Pia.” Tipid siyang ngumiti rito. “Can you take this to the car, please?”Walang angal namang tinanggap ni Pia ang kanyang binigay ritong bag at lumabas na ng silid. Bumaling siya sa kanyang anak na ngayon ay sobrang behave. Nakaupo na lamang sa kama. Kung wala pa siguro itong sugat, paniguradong nagtatalon na ito sa kama.She caressed her daughter’s face. “Do you like him?”“Yes!” agad nitong sagot at pumalakpak pa. “I think he’s the best daddy. And I can’t wait to see him

“WHERE ARE you going to sleep tonight?” tanong ng binata sa kanya.“I’ll sleep beside my daughter,” she replied. “Hindi ako sanay matulog na hindi siya katabi kapag magkasama kami.”She bit her lower lip when he nodded his head. His mood was totally off. She can feel it. Ngumingiti lamang ito sa tuwing kaharap nito ang kanilang anak. And right now, Miracle is with her nanny, taking a shower before bed. Kaya’t heto si Aiden, sobrang lamig kung makitungo. Parang nakakatakot tuloy itong kausapin.“Aiden…”“I will handle everything, Bliss. Don’t worry,” anito at hinawakan ang kamay niya. “For tonight, you’ll rest. And if Miracle will be looking for me tomorrow, tell her I have a meeting with some foreign investors.”Napatitig siya sa mga mata nito at hindi na nagsalita. She bit her lower lip and nodded her head. Nang matapos maligo si Miracle ay sa master bedroom silang dalawa natulog. Hindi niya maiwasang makaramdam ng ilang, lalo na’t magkasama sila ni Aiden sa iisang silid.The only di

THE COFFEE above the table is hot, yet the atmosphere feels so cold. Minsan nga ay parakiramdam niya’y nahihirapan na siyang huminga dahil sa lamig at bigat ng atmosphere. Especially now that she’s sitting across a deadly man.Kung halos makapugto ng hininga si Aiden, itong lalaking na sa kanyang harapan ay talagang malalagutan ka na ng hininga. Ngunit sa kabila ng nakakamatay nitong aura ay hindi niya maiwasang mapatitig sa mga mata nito.And damn… he does have a beautiful pair of green eyes. They’re captivating.“Your coffee will turn cold if you just let it sit there,” anito na siyang bumasag sa kanilang katahimikan.She bit her lower lip and looked at him. “What do you want to talk about?”Binaba nito ang hawak nitong kape. Malaki ang café kung nasaan sila ngayon ngunit silang dalawa lamang ang nandirito. And that just made her want to run away. Iniwan niya si Miracle kay Mrs. Fu at sa yaya nito sa bahay.Nang una ay nagtataka siya sa inaakto ni Mrs. Fu kanina. Ngunit ngayon ay na

“There are times when I'm lying in my bed. How I bellow and cry from this stupid gate. And my eyes are like windshields on a rainy day. Almost rubbed-down, swelling, as I keep on dipping my face in these cold hands of mine. Heaven knows how embittered… I am…” mahinang pagkanta niya kasabay ng kantang pumapainlanlang ngayon sa kanyan stereo.She’s holding the necklace that her mother gave her as she sang the song her and his father used to sing. Umaagos ang luha sa kanyang mga mata ngunit hindi niya alam kung paano ito patigilin. Tila ba’y isa itong sirang gripo na patuloy lamang sa pag-agos.The conversation she had with Aiden’s father kept playing inside her head like a broken disc. Hindi niya alam kung magpapadala ba siya sa mga salita nito. Kung magpapadala ba siy sa mga sulsol nito.But one thing is for sure: She’s hurt. Sobrang nasasaktan siya.“Cause this angel has flown away from me, leaving me with drunken misery. I should have clipped her wings and made her mine for all eterni