All Chapters of My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย: Chapter 71 - Chapter 78

ทุกคนในร้านช่วยกันทำงานอย่างขยันขันแข็งจนแทบไม่ได้หยุดพักเพราะตอนนี้ใกล้ช่วงสิ้นปีแล้วโรงงาน บริษัทและพนักงานหลาย ๆ แห่งก็เริ่มทยอยปิดยาวกันบ้างแล้วจึงทำให้สถานที่ท่องเที่ยวรวมถึงห้างร้านที่ยังเปิดให้บริการอยู่มีคนไม่ขาดสาย"เดี๋ยวถึงคิวใครไปเบรกก็รีบไปเลยนะเสร็จแล้วจะได้มาเปลี่ยนให้คนอื่นไปกินข้าวบ้าง" "ครับ/ค่ะเชฟ""ขอเต็มที่ไม่เกิน 1 ชั่วโมงนะส่วนอีก 1 ชั่วโมงฉันจะให้คุณเอมม่าจ่ายเป็นค่าแรงพิเศษให้แทนแต่ว่าถ้าใครรู้สึกไม่สะดวกหรือไม่ไหวยังไงอยากขอพักเต็ม 2 ชั่วโมงก็บอกฉันได้เลย ฉันจะไม่บังคับ""รับทราบครับ/ค่ะ" หลังจากฟังที่กุ๊กไก่พูดจบเหล่าพ่อครัวรุ่นเล็กทุกคนก็หันกลับไปสนใจงานตรงหน้าต่อ "ทำไมวันนี้พี่กุ๊กไก่ไม่ดุเลยว่ะทั้ง ๆ ที่งานยุ่งขนาดนี้อ่ะ" ริษาแอบกระซิบถามกัปตันที่เตรียมเอาของหวานเข้าอบในเตา"ใจเย็น ๆ แกรอดูเถอะปกติเวลางานพี่กุ๊กไก่ไม่เคยไม่โหดนะ" "กัปตัน! ริษา!" เสียงเรียกที่ทั้งดังและกระแทกขนาดนี้ทำให้ทั้งสองคนสะดุ้งทันที"คะ ครับเชฟ""คะเชฟ""มัวคุยอะไรกันไม่เห็นเหรอว่างานตรงหน้ามีอยู่อีกเท่าไหร่ ออเดอร์ไหลมากองเป็นหางว่าวยังกล้ายืนคุยกันอีก แหกตาดูคนอื่นเขาบ้าง!""ข

เทียนกับเจ๋งเดินออกมาจากบ้านพร้อมกันโดยมีพายุยืนรอก่อนอยู่แล้ว "เป็นไงบ้าง" เทียนถามพายุทันทีที่เจอหน้าเขาเพราะก่อนหน้านี้พายุส่งข้อความมาบอกเขาว่ายืนรออยู่หน้าบ้านแล้วเขาถึงได้ขอตัวออกมา"เจอตัวแล้วครับ" "ดี! งั้นนายกับเจ๋งไปทำงานนี้ด้วยกัน เอาให้คนเหี้ย ๆ แบบมันจำความรู้สึกผิดนี้ของมันไปจนตายแล้วก็อยู่แบบหวาดระแวงไปตลอดชีวิต""ได้ครับคุณเทียน" เจ๋งตอบแล้วหันไปพยักหน้ากับพายุจากนั้นพวกเขาก็เดินออกจากบ้านไปพร้อมกันเจ๋งขับรถมาตามเส้นทางที่พายุจนมาถึงหน้าปากซอยแห่งนึงย่านชานเมือง ดูเป็นสถานที่สะอาด สงบ คนไม่พลุกพล่าน"เลี้ยวเข้าไปเลยพี่" เจ๋งเลี้ยวเข้ามาช้า ๆ พยายามมองดูซ้ายขวาเพื่อหาตัวคนที่เจ้านายสั่งให้มาจัดการ มันเป็นเหมือนโครงการบ้านทาวน์เฮ้าขนาดไม่ใหญ่ ถนนสองเลนสวนกันและมีบ้านอยู่ไม่เกิน 40 หลังดูเงียบสงบแต่บ้านทุกหลังล้วนเสื้อผ้าและรถจอดอยู่นั่นเท่ากับว่าที่นี่มีคนเยอะอาจไม่สะดวกต่องานของเขาแต่ถึงแม้บ้านทุกหลังจะมีคนพักอาศัยแต่ถนนในซอยกลับโล่งไม่มีคนเดินไปมา"จอดตรงนี้ก่อนพี่" พายุบอกให้เจ๋งจอดหลบหลังเสาไฟฟ้าเพื่อซุ่มรอเหยื่อของพวกเขา"ที่นี่มีคนเยอะจะลงมือได้เหรอ""ผมมาเฝ้าสั

ปูนปั้นก้าวลงจากรถตู้คันหรูจากนั้นดารินกับหล่งก็ได้เดินนำเข้าเขามาในบ้าน หล่งขอตัวขึ้นไปอาบ้ำพักผ่อนก่อนเพราะร่างกายของเขายังไม่แข็งแรงดีจึงต้องพักผ่อนให้มาก ๆ ตามหมอสั่ง เทียนขับรถตามหลังมาติด ๆ เขาถอนหายใจแล้วกวักมือเรียบบอดีการ์ดที่เดินตรวจดูความเรียบร้อยของบ้านให้เข้ามายกกระเป๋าของปูนปั้นลงจากรถเพื่อไปเก็บที่ห้องนอนของเขาจากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในบ้านแต่เมื่อผ่านห้องรับแขกคิ้วของเขาก็ขมวดแทบจะติดกันเมื่ิอได้ยินเสียงของแม่ตัวเอง"ปูนปั้น! มานี่ลูก มานั่งตรงนี้สิลูก" เทียนถอยหลังกลับมาแล้วชะโงกหน้าเข้ามาในห้องนั่งเล่น ตอนแรกเขาก็คิดว่าแม่คงปล่อยให้ปูนปั้นขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วแต่ที่ไหนได้เธอลากปูนปั้นมานั่งเล่นพร้อมขนม 4-5 อย่างวางเต็มโต๊ะ "แม่ครับ…" เทียนเดินเข้ามาทักทายทั้งสองคนแต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรต่อดารินก็รีบพูดแทรกขึ้นมาซะงั้น"ลองชิมดูนะ ขนมเนี่ยแม่บ้านของเราทำเองเลยสูตรเฉพาะไม่มีขายที่ไหนแน่นอน" ปูนปั้นเหล่มองเทียนที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าขอความช่วยเหลือเพราะเขาเพิ่งจะร่วมโต๊ะทานข้าวมาจากบ้านใหญ่จนแน่นท้องแล้ว"เอ่ย...แม่ครับผมว่า-" เทียนจะช่วยพูดให้แต่ดารินก็หันม

ปูนปั้นตื่นขึ้นมาหลังได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกที่ตัวเองตั้งไว้ก่อนนอนเพราะกลัวว่าจะลุกไม่ทันนัดของดาริน เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มาปิดเสียงกลัวมันจะดังรบกวนเทียน เขามองดูเทียนที่นอนถอดเสื้อแล้วก้มลงไปจุ๊บที่แก้มของเขาจากนั้นก็ลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำเตรียมตัวแต่ยังไม่ทันได้ก้าวขอลงจากเตียงเทียนก็ดึงเขาลงมากอดไว้ในอกซะแล้ว"แกล้งหลับเหรอ" "เปล่าซะหน่อยแต่พอดีมีคนมาขโมยจุ๊บเลยตื่น""ตื่นแล้วก็ปล่อยผมต้องไปอาบน้ำเตรียมตัวไปทำบุญกับแม่อีก""ไปตั้ง 7 โมงค่อยอาบก็ได้หรอก""ไม่ได้เดี๋ยวไม่ทัน""ก็พี่อยากกอดหนูหนิหน่า" "พอเลย! จะมาอยากกอดอะไร" ปูนปั้นว่าแล้วเอามือไปจับที่เป้าของเทียน"เนี่ย! แข็งแต่เช้าเลยไม่ต้องมาอ้างว่าอยากกอดหรอก""เอ้า~ อ้างที่ไหนก็พี่อยากจริง ๆ""พอ ๆ ๆ ปล่อยเลยจะไปอาบน้ำ" ปูนปั้นว่าแล้วแกะมือของเทียนออกจากตัวเองจากนั้นก็ลุกขึ้นออกจากเตียง"นอนไปเลยแล้วก็เก็บกระเป๋าผมไปใส่รถด้วยหลังจากทำบุญเสร็จจะได้กลับคอนโดกัน""สั่งเป็นแม่เลยนะ รู้เปล่าทุกคนที่นี่ไม่มีใครกล้าออกคำสั่งพี่เลยนะ""ก็ลองดู! ถ้าผมกลับมาแล้วลุงยังไม่จัดการให้เสร็จวันนี้ก็เตรียมกลับไปส่งผมที่บ้านได้เลย""โห่~ ดุจ