Todos os capítulos de My Billionaire Husband's Hidden Identity : Capítulo 101 - Capítulo 110

“MR. SEBASTIAN ,since kanina ka pa nagpaparinig at nagpapasaring, ano bang problema mo sa'kin? Anong nagawa kong mali?" Felicity’s voice was steady, pero ramdam ang kirot sa tono niya. “Tayong dalawa lang naman ang nandito sa unit. So why not just be honest? Sabihin mo na lang nang harapan para matapos na 'to.”Habang sinasabi niya iyon, inaasahan na rin ni Felicity ang sagot sa isip niya. “Baka napuno na talaga siya sa akin. Maybe he’s tired of me—sa mga pananaw ko, sa simpleng paraan ng pamumuhay ko, sa ugali kong laging may opinion...”“Kung gano’n nga… then maybe I should just leave. Baka mas madali kung umalis na lang ako, tahimik, nang walang abala.”Napabuntong-hininga siya. Mabigat sa dibdib. Buong araw siyang nagtrabaho, sinikap habulin ang deadlines, tapos nadisgrasya pa siya pauwi. Hindi naman malala ang galos sa braso niya, pero mas masakit pa rin ang malamig na pagtanggap ni Thorin pag-uwi niya.Pagdating sa bahay, imbes na tanungin kung ayos lang siya… ang sumalubong sa

“THE owner of that Santana? Habitual drunk driver,” Felicity said, eyes narrowing. “Buti na lang dumating si Caleb just in time to help me. He’s my best friend’s cousin. I treat him like a real brother.”“I even packed his luggage para sa overseas trip niya back in high school. Mabait na bata. Tapos pinapalabas mo na parang may relasyon kami?”Her voice wavered slightly—not out of weakness, but from holding back.“Kanina nga, I used a free meal coupon sa BBQ place sa kanto. I bought food for both of us. I thought kahit papaano ma-appreciate mo. Pero anong naabutan ko pag-uwi? Cold shoulder. Panlalait.”She looked at him dead in the eye.“Para sa’yo, lahat ng babae at lalaki na magkasama, may mali. Kapag may kasama akong kaibigan, judgement agad. Tapos parang gusto mo pa akong palayasin sa bahay na parang hindi ako asawa mo.”Her voice trembled now, not because she was afraid. But because she was tired."Ang itim ng budhi mo, Thorin Sebastian."Thorin couldn’t speak. He was used to sil

KINABUKASAN, maaga pa lang ay nagising na si Felicity.Tahimik niyang nilinis ang paligid ng sala, parang walang nangyari kagabi. Diretso na siya sa kusina para magluto ng agahan.Kung pagbabasehan ang ugali niya, dapat ay hindi niya kinausap si Thorin buong araw. Yung tipong deadma mode para maturuan ng leksyon. Pero...Naalala niyang nag-sorry ito kagabi. Totoo man o hindi ang sincerity, at least may effort. At para kay Felicity, sapat na muna ‘yon—for now.Narinig niya ang pagbukas ng pinto sa master bedroom.Paglingon niya, si Thorin na ang lumabas, bagong palit ng shirt, maayos ang buhok, at suot ang branded na relo habang inaayos ang kurbata. Nakatingin ito sa direksyon ng kusina habang hawak ang cellphone.“Morning,” bati ni Felicity, habang naglalagay ng tinadtad na spring onion sa ibabaw ng lugaw. “Mr. Meng.”“Good morning,” sagot ni Thorin. Medyo awkward ang tono pero sincere.Tumuro si Felicity papunta sa sala, walang kaarte-arte. “Yung dinner mamaya, ako na bahala. Pero pa

FELICITY fastened her seatbelt habang sinasagot ang tawag sa phone, ulo'y bahagyang nakatagilid.“Hey, Caleb… Yup, papunta na ako sa office.”“Don’t worry! Gasgas lang ‘yon, super minor lang—”“Parang may problema lang ‘yung tram, ayaw mag-start kanina. I’ll drop it off later para mapatingnan. Oo, hindi ko napansin kahapon…”“Okay lang ‘yan, don’t worry—yeah.”Pagkababa ng tawag, napatingin siya kay Thorin na kanina pa tahimik. Pero ngayon, bumalik na naman ang default cold, expressionless look nito na parang ice sculpture na may galit sa mundo."Ano na naman 'yon?"Calmly, Thorin replied, “Napansin ko lang... Para kang bata ‘pag siya kausap mo.”Legal husband nga naman siya. At kahit ilang buwan na silang kasal sa papel, bihira niyang makita si Felicity na gano’n ka-soft magsalita. Kay Caleb Moore lang yata reserved ‘yon.She always spoke sweetly to others. Pero kapag siya na? Biglang formal, almost robotic. May distansya, may filter.Nakakainis.And the worst part? That call was fro

“HEY, Mr. Thorin, pupunta kami ni Shia para kumain ng steak. Gusto mo ba ng takeout?” tanong ni Felicity habang nakatingin sa phone. Tinawagan niya kasi si Thorin bago sila mag-food trip ni Shia.“No need.”‘Yun lang ang sagot ni Thorin—malamig, diretso, walang emosyon. Parang tinapyas ng yelo ang linya sa pagitan nila.Napabuntong-hininga si Felicity at agad binaba ang tawag. Tapos, pasimpleng lumingon kay Shia at tinusok ito sa tagiliran.“Ang sungit, 'no?” sabay labas ng dila. “Sanay na ako. Ganyan talaga siya. Lagi na lang parang board meeting ‘pag kausap.”“Hay,” buntong-hininga rin ni Shia habang kinikilig. Hawak niya ang magkabilang pisngi, kunwari kinikilig habang nakatingin sa kawalan. “Pero kahit ganon, grabe pa rin ‘yung appeal ng asawa mo. Ang laki ng katawan, ang tikas, ang tangkad. Tapos ‘yung jawline? Pang-k-drama. Pati abs, may sariling zip code.”“Gwapo nga, pero may attitude,” natatawang sagot ni Felicity. “Kahit sabihan mo ng ‘good morning,’ parang may mali ka agad.