All Chapters of LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Chapter 491 - Chapter 500

"Why? Pangit ba?" Alam niyang bagay iyon kay Almira pero ayaw niyang iyon ang isusuot nito sa date nito kay Antonio. "Too revealing." sagot niya. Napangiti naman ito. "Ganito na ako ngayon dito sa Italy. Nakita mo naman ang mga foreigner dito di ba? Sumusunod lang ako sa uso." nakangiti nitong sabi habang binabalik ang damit at muling naghanap ng iba. "You've changed, Almira... not to mention na sobrang ganda mo na.." mahina niyang sabi. Napatingin si Almira sa kanya. Nagtagpo ang kanilang mga mata. Dahan-dahan siyang tumayo sa kama at lumapit sa dalaga habang hindi pinuputol ang kanilang pagtitinginan. Nang makalapit ay hinaplos niya ang pisngi nito gamit ang likod ng kanyang kamay. Pero bigla siyang natauhan. "Wear this." sabi niya saka kinuha ang isang damit na hindi sleeveless at hindi din spaghetti strap. Bagamat sexy pa din naman iyon dahil hanggang tuhod ang haba nun at medyo backless. Napangiwi si Almira. "This? Eh luma na to eh. Madami pa kong damit na hindi nagagamit.

Hindi niya alam pero bakit biglang bumigat ang kanyang dibdib. Dapat ay masaya siya dahil sa wakas ay may nobyo na siya. Tama ba ang desisyon niyang sagutin si Antonio o nagpadalos-dalos siya? Bakit pakiramdam niya ay may kulang? Bakit hindi siya gaanong masaya? Nang makadaong ang mga bangka, agad na lumapit si Fern at Liam sa kanila. "Congrats, Almira, Antonio! Finally! Akala ko forever ka nang maghihintay kay Liam," biro nito. Pinandilatan niya ito ng mata. Mabuti na lang at hindi narinig ni Antonio ang sinabi ni Fern pero nakatingin lang si Liam sa kanya at sigurado siyang narinig nito ang sinabi ni Fern. Napayuko na lang siya. "Congrats, bestfriend," nakangiting bati ni Liam pero bakit parang may pait sa mga mata nito. "This calls for a celebration! Dahil sinagot na ako ng loves ko ay treat ko ngayon," sabi ni Antonio saka siya inakbayan. Akmang hahalikan pa siya nito sa pisngi pero umiwas siya. Hindi naman iyon binigyang-pansin ni Antonio. Hindi ibig sabihin na porke’t sila na

Kinabukasan maaga siyang nagising. Nasa tabi pa din niya si Almira, masarap ang tulog nito habang nakayakap sa kanya. Napangiti siya. Dahan-dahan niyang kinuha ang kamay nitong nakayakap sa dibdib niya saka lumabas ng kuwarto. Plano niyang magluto ng breakfast para kay Fern at Almira. Maagang aalis ang mga ito para magtrabaho. Paglabas niya ng kuwarto ay andoon na si Fern at nagkakape. "Good morning..." bati niya. Tango lang ang sagot nito. "Dyan natulog si Almira sa kuwarto mo?" diretsahang tanong nito. Tango lang din ang sagot niya. Umupo siya sa tabi nito. "Sabihin mo nga sa akin ang totoo, Liam. Mahal mo pa din ba si Almira?" "Kung sasagutin ko ang tanong mo ay wala na ding silbi. I think it’s too late, Fern. I'm losing her. May nobyo na siya." Bumuntong-hininga ito. "Alam mo, ikaw at si Almira lang din ang nagpapahirap sa mga sarili nyo. Halata naman na mahal nyo pa ang isa't isa pero bakit hindi kayo makapagdesisyon ng tama para sa mga sarili nyo?" Bago pa man siya nakasa

Nanginginig na si Almira... pinag-igi niya ang pagkain sa pagkababae nito. Pinasok niya doon ang isang daliri at naglabas-pasok kasabay ng kanyang pagsupsop sa tinggil nito hanggang sa labasan na ang dalaga. "Aaahhhhh!..." Dinilaan niya iyon at sinupsop hanggang sa wala na itong mailabas na katas. Hapong-hapo at pagod na pagod si Almira.... Napangiti siya. Did you enjoy it, sweetheart?" nangingiting tanong niya pero nanatiling tahimik si Almira. Maya-maya ay tumayo ito at inayos ang damit. "This is wrong, Liam. May nobyo na ako... hindi pwede 'to..." "Then break up with him!" Tiningnan siya nito ng masama. "Why? Magkaibigan lang tayo, di ba? Bakit ako susugal sa'yo?" Natameme siya. Bago pa siya makapagsalita ay tinalikuran na siya nito at pumasok sa kwarto ni Fern. Naiwan siya doong nakatulala. Bakit kasi natameme na naman siya? Bakit hindi niya na lang aminin kay Almira na mula noon hanggang ngayon ay mahal pa din niya ito? Maya-maya ay lumabas na si Almira at nakaayos na ang

Sa sobrang galit niya ay lumabas siya ng apartment. Ayaw niyang makipagsagutan kay Almira. Hindi siya mananalo sa babae dahil paniniwalaan nito ang gustong paniwalaan. Sabagay, kailan ba nakinig si Almira sa kanya? Ang lahat ng sinasabi niya ay may kontra ito. Wala na siyang ginawang tama! Pumunta siya sa park sa harap ng apartment nina Almira. Doon siya magpapahangin at magpapalamig ng ulo. Wala naman siyang ibang mapuntahan. Kung nasa Pilipinas lang sana siya ay pumunta na siya sa bahay nina Nanay Ising at Tatay Dencio. Nanonood lang siya sa mga dumadaan habang nakaupo sa bench. Ramdam niya ang malamig na simoy ng gabi pero mas malamig ang pakiramdam ng dibdib niya. Kanina lang ay galit na galit siya, pero ngayon ay lungkot at panghihina na ang nangingibabaw. Hindi niya alam kung bakit ang sakit-sakit marinig mula kay Almira na siya pa ang kalaban nito. Gusto niya lang naman itong protektahan, pero bakit parang siya pa ang masama? “Liam...” Napalingon siya sa kanyang likod. Si