All Chapters of THE BILLIONAIRE'S LUCKIEST WIFE : Chapter 631 - Chapter 640

Ben immediately shark back behind his mother. Agad naman umikot si Helena at binuhat ang kanyang anak. “Ben, this is tito Hamilton, nagkita na kayo, di ba? Huwag kang matakot sa kanya." Kalmado aniya sa kanyang anak. Napatingin naman si Ben sa taong nasa harapan niya at nakita nito ang peklat sa kanyang mukha. He was very polite pero hindi niya ito tinawag na tito. “This child is so good-looking." Mrs. Wilson praised him. Misis Padilla's eldest niece is too plump, pero mas gwapo ang kanyang anak. “Hamilton, you look too fierce kaya natakot ang bata. Ayaw niya na hawakan mo siya.” May pagka-insulto na wika ni Mrs Wilson sa kanyang anak. Nang maaksidente ang kanyang anak na si Hamilton at may sugat ang kanyang mukha. Nagmungkahi si Misis Wilson na gawin ang plastic surgery para matanggal ang pasa sa kanyang mukha, so that he could restore his handsome face. But this disobedient boy scared her heart nang malaman nito na na-aksidente ang kanyang anak. Walang araw na

Helena was on guard. "At sinong nagsabi sa'yo na marami akong pera? Hindi nga ako nagtatrabaho pagkatapos ng kasal at wala akong naipon na pera….” Malamig niyang sabi. "Eh di sino pa ba? Eh, di yong mother in law mo ang nagsabi. Helena, hindi maganda ang business na meron ako ngayon, halos walang-wala ng natitira sa akin. Lahat ng pera ko noon ay wala na ngayon. Wala na akong pera to work with, pwede mo ba akong pautangin para makabalik na ako sa trabaho?” Sobrang galit na galit si Helena na marinig niya ang pinagsasabi ni Jimmy kaya natawa na lang siya. Ang kakapal talaga ng mga mukha ng mga iyon. Ginugulo na naman siya at ang kanyang kapatid. “Jimmy? Nakikita mo ang sarili mo sa salamin? Gaano kalaki ‘yang mukha mo? Tinatrato niyo kami ng kapatid ko ng hindi maganda at ang kapal-kapal ng loob mo na magtanong sa akin tungkol sa pera? Oo, tama ka, mayroon akong mahigit isang milyon, pero hindi ko ito ipapahiram sa iyo, wala kahit isa man sa inyo.” "Helena, huwag naman ga

"Tita, bata pa kami ni Lucky at kumpleto pa ang mga paa't kamay namin. Hindi namin kailangan ang tulong ninyo, at hindi ninyo na kailangang mag-alala sa amin. Naniniwala naman ako na makakabangon din kami sa sarili naming pagsisikap at kakayahan," sabi niya sa kanyang tita. "May isa pa po akong gustong hingin sa inyo, Tita, ako at si Lucky ay pamangkin ninyo. Subukan ninyong huwag ipaalam sa lahat sa siyudad. Marami na kaming pinagdaanan ni Lucky at naranasan na namin ang init at lamig ng pakikitungo ng mga tao sa paligid. Natatakot ako na gamitin kami ng ibang tao para makasama kayo at ang Padilla Group." Nag-isip sandali si Mrs. Padilla sa kanyang pamangkin at ngumiti, "Helena, masaya ako na ganyan ang iniisip mo. Kayo ng kapatid mo ay malalakas, tulad ko. Dahil hindi ninyo kailangan ang tulong ko, well.... hindi na muna ako tutulong. Pero....pero kung may mahihirapang kayo sa hinaharap, sabihin ninyo agad sa akin, okay?" " At saka pa, hindi mahalaga kung malaman ng iba ang

"Ang pinaka-ayaw ko ay ang mga manloloko, bayolente sa bahay, at ang manlinlang sa kapwa." "I won't cheat or commit domestic violence." Sevv quickly promised. Hinawakan ni Lucky ang mukha niya, "Sana magawa mo ang sinasabi mo." "Leave time to prove everything." Hindi pinansin ni Sevv ang "napakaraming panlilinlang" na may mabigat na konsensya. Mukhang minsan lang niya itong niloko, pero ang isang kasinungalingan ay binubuo ng maraming kasinungalingan at ang katumbas ng paulit-ulit na panloloko sa kanya. Gusto niyang subukan ang reaksyon nito. Kung magagalit lang ito saglit tapos ay tapos na, aaminin niya ang lahat sa kanya. Ngayon na alam na niya ang limitasyon ni Sevv, lubhang nag-aalangan siya ba sabihin ang totoo niyang pagkatao. Nakakatuwa talaga ang manloko sa asawa, pero parang impyerno naman kapag ipinaliwanag mo na. Baka hindi ka pa makapasok sa impyerno, mapapalayas ka na agad. "Sevv." Tumingin si Sevv sa kanya. "Hindi ba tayo uuwi?" Kumurap ang mga

Pagkabukas ni Sevv ng pinto, bumalik siya sa loob ng sasakyan at pinaandar at pumasok sa villa, at nag-park sa bakanteng espasyo sa harap ng unang bahay. "Gusto ng mga magulang ko at lola ko na manirahan sa kanilang bayan, malayo sa ingay. Doon din sila nanirahan ng ilang dekada. Sanay na sila at ayaw nilang makipag-sabay sa amin mga kabataan. Kaya lumipat si lola at nakitira sa amin ng ilang araw, tapos umuwi rin agad," paliwanag ni Sevv kahit hindi naman nagtanong si Lucky. Lucky hummed. "Gan'on talaga ang mga matatanda. Gugustuhin nila sa probinsya or tahimik na bayan kaysa makipagsabayan dito sa syudad." Pagkababa ng sasakyan, naglakad-lakad na muna si Lucky sa kanilang bakuran. Maganda ang ayos ng tanawin sa bakuran, at may harapan at likuran pa. Ang harapan ay mayroong swimming pool at ilang tanim na puno. May maliit na pavilion din na itinayo. May swing chair sa ilalim ng puno na malapit sa maliit na pavilion. Ang pag-upo roon sa oras ng pahinga, maging sa pagbabasa o