111“คุณธัญญ์” น้ำเสียงดีใจของวชิราภรณ์ดังขึ้นเมื่อเห็นร่างของสามีเดินเข้ามาในห้องพักฟื้น ธัญญ์ก้าวเดินไปหยุดริมเตียงโอบกอดร่างของคนไข้ที่ดีดตัวลุกขึ้นนั่ง อ้าแขนรออ้อมกอดของเขาอย่างโหยหา“คุณธัญญ์กลับมาเมื่อไหร่คะ” คนไข้เอ่ยถามคนตัวโตที่พร้อมจะตอบคำถามทุกคำถาม“กลับมาเมื่อตอนสิบเอ็ดโมงครับ พอกลับไปถึงบ้านก็ไม่เจอ ถามแต้ม แต้มก็บอกว่าผึ้งไม่กลับบ้านมาสองสามวันแล้ว ผมได้ยินแล้วใจคอไม่ดีเลย ก็เลยไปหาแม่ของผึ้งที่บ้านก็ไม่เจออีก พอดีเจอคนข้างๆ บ้านแม่ผึ้ง ป้าคนนั้นก็เลยบอกว่าที่แม่ผึ้งไม่อยู่เพราะไปเฝ้าผึ้งที่โรง’ บาล ผมก็ถามต่ออีกว่าโรง’ บาล ซึ่งป้าคนนั้นก็บอกให้ผมรู้ ผมก็เลยรีบมาที่นี่ แต่เมื่อกี้ไปพยาบาลเดินสวนออกมาจากห้องพอดี พยาบาลคนนั้นบอกผมว่าผึ้งหลับอยู่ ผมก็เลยลงไปหากาแฟดื่มแล้วก็ขึ้นมาใหม่นี่แหละครับ”ธัญญ์ตอบคำถามอย่างละเอียด เพื่อไม่ให้วชิราภรณ์กับกัญญาสงสัย และมอบความไว้ใจให้มากกว่าเดิม คำพูดของเขานั้นถูกแต่งขึ้นอย่างมีเหตุผล ตอนที่เขาออกจากห้องพักฟื้นของเขมิกา เป็นเวลาเดียวกันกับที่พยาบาลวัดความดันของเขมิกาเสร็จและเดินออกไปจากห้อง ในจังหวะนั้นธัญญ์เห็นพยาบาลคนเดิมเข้าไปอีก
Terakhir Diperbarui : 2025-06-03 Baca selengkapnya