All Chapters of The Billionaire’s Accidental Marriage: Disabled Hot Uncle: Chapter 121 - Chapter 130

Hinawakan ni Beatrice ang batok ni Marcus, kinagat saya sa baba at sabay bumulong.."Pagiging masigasig... hindi mo ba gusto?""Siyempre gusto ko." Masayang tumawa si Marcus. "Ibig sabihin nito ay epektibo ang aking psychotherapy."Sa pagitan ng kanyang paghinga, nagtanong si Beatrice, "Asawa ko, gusto mo ba ng anak?"Biglang nanigas ang katawan ni Marcus, at unti-unting humupa ang kanyang sigasig.Naalala niya ang kanyang naging reaksyon noon—talagang isa siyang malaking gago na ayaw ng anak. Kaya naman, agad siyang sumagot na may ngiti."Gusto ko! Basta't anak natin, gusto ko."Ito ang katotohanan.Basta anak nilang dalawa ni Beatrice, babae man o lalaki, mamahalin niya ito.Ngunit ang kundisyon, gusto niyang mas matagal pa nilang tamasahin ang mundo nilang dalawa.Nang marinig ang sagot, muling bumigat ang pakiramdam ni Beatrice.Ang usapin tungkol sa pagkakaroon ng anak ay parang isang malaking batong bumibigat sa kanyang puso.Napansin ni Marcus ang pagbabago sa kanya, kaya banay

"Nairecord na naming lahat." Lumabas si Minda na may kakaibang ngiti, "Sa tingin ko, sa dami ng ebidensyang ito, paano mo at ni Marcus maipagkakaila ang lahat kapag pumunta tayo sa lumang bahay?""Ano ang dapat kong ipagkaila?" Nalilitong tanong ni Beatrice."Hindi mo na kailangang umarte, naitala ng pinhole camera ang lahat ng sinabi mo kanina." Nakataas ang kamay ni Minda, mukhang sobrang kumpiyansa."Inamin mong ikaw y kabit ni Marcus at hindi talaga kayo kasal!Sinabi ng bayaw ko na pananagutan ka niya, pero niloloko lang pala niya ang matanda.Hintayin mo lang, pupunta ako sa matanda at ibubunyag ko ang lahat tungkol sa'yo."Gulong-gulo si Beatrice at hindi niya maintindihan kung bakit bigla na lang ipinipilit nina Minda at Lucy na hindi sila kasal ni Marcus.Pareho naman silang pumunta sa Civil Affairs Bureau!Pero hindi na lang siya pumalag. Tutal, kapag nakarating na ito sa matanda, si Minda ang magmumukhang katawa-tawa!Pinulot ni Beatrice ang kanyang bag at binigyan ng map

"Kung gano'n, hindi na kita idadamay, Mrs. Aragon!"Biglang nagbago ang ekspresyon ni Lucy. "Anong sinabi mo?!"Ngumiti si Beatrice nang kalmado. "Ang sabi ko, hinding-hindi na kita sasaktan sa hinaharap. Dahil sobrang takot ka na madamay kita at ang buong pamilya, putulin na lang natin ang relasyon natin."Pagkasabi nito, pakiramdam niya ay gumaan ang loob niya."Mula pagkabata hanggang ngayon, lagi kong inaakala na mas pinapaboran mo lang si Abby. Pinilit kong maging mabuti sa'yo, sinubukan kitang pasayahin.""Inisip ko na balang araw, makikita mo rin ang kabutihan ko at marerealize mo kung gaano mo ako trinato nang hindi patas sa loob ng maraming taon.""Pero ngayong alam ko na ang katotohanan, napagtanto kong... hindi na maaayos ang relasyon natin, kaya mas mabuting tapusin na lang ito.""Sa totoo lang, ilang beses nyo akong pinagkaisahan, ginawan ng masama, at hinangad ang kapahamakan ko. Hindi ako Diyos, hindi ko kayang tanggapin ang isang inang tulad mo nang walang sama ng loob

Dahan-dahang ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa palad ni Marcus.Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya, at sa isang mabilis na galaw, hinila siya ni Marcus pataas at marahang niyakap sa kanyang mga bisig.Pagkaupo ni Beatrice sa kandungan ni Marcus, biglang dumilim ang kanyang paningin.Walang pag-aalinlangan, tinanggal ni Marcus ang kanyang itim na amerikana at maingat na binalot siya rito.Ang kanyang maliit na mukha ay napadikit sa matigas ngunit mainit-init na dibdib ng lalaki, at narinig niya ang malakas at matatag na pintig ng puso nito.Isa.Isa pa.Isang ritmo na nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng kapanatagan at init.Nangingilid ang kanyang mga luha, at muling bumagsak ang mga patak nito.Ito marahil ang huling pagkakataon na mararamdaman niya ang init na ito.Kapag sinabi ni Lucy kay Marcus na hindi na siya maaaring magkaanak, iiwan din siya nito…Tahimik na gumalaw ang wheelchair ni Marcus, habang si Carlos ay hawak ang payong sa ibabaw nila.Sa bawat madaanan nil

Dumighay nang bahagya si Marcus at malumanay na nagtanong, "Ito lang ba? Wala nang iba?"Natigilan si Beatrice, at bahagyang tumaas ang kanyang boses, "Ano pa ba ang pwedeng maging mas malala? Sapat na itong problema! Gustong-gusto mo ng anak..."Bago pa siya matapos magsalita, agad siyang pinutol ni Marcus sa medyo mabigat na tono, "Sino may sabi niyan?!"Papatayin niya kung sino man ang nagsabi niyon!Nasasangkot ang buhay niyang mag-asawa dahil sa maling akala!"Ikaw mismo ang nagsabi!" Tinitigan siya ni Beatrice nang hindi makapaniwala, "Ilang araw lang ang nakakalipas, sinabi mong gusto mo ng mga bata."Napasinghap si Marcus at nagkamot ng ilong, halatang hindi komportable. "Ah... iyon... nagsinungaling lang ako sa'yo."Sandaling hindi alam ni Beatrice kung paniniwalaan ba ang kanyang sinabi."Hindi ko naman talaga gusto ang mga bata. Ang iingay nila, lagi silang umiiyak at makulit.""Bukod pa riyan, nakakaapekto ang mga bata sa relasyon ng mag-asawa. Ang dami kong kilala na nali