All Chapters of The Billionaire’s Accidental Marriage: Disabled Hot Uncle: Chapter 201 - Chapter 210

Si Beatrice ay nakatayo roon, pakiramdam niya ay parang binuhusan siya ng isang balde ng malamig na tubig mula ulo hanggang paa.Ang mga tao sa ibaba ay nagbubulungan, na para bang napakaraming karayom ang lumilipad sa hangin, tumutusok sa kanyang puso—masakit at kahiya-hiya."Carlos, tanggalin mo agad 'yan!"Iniutos ni Marcus, at mabilis na pumunta sa likuran si Carlos upang alisin ang nilalaman sa malaking screen.Ang may-ari ng opera house ay hindi makapagpigil ng hininga sa kaba habang nasa loob ng kahon.Malamig ang tingin ni Marcus sa kanya, at ang kanyang boses ay nakakatakot na malamig: "Kailangan mong magbigay ng paliwanag sa nangyari ngayon!"Nangangatog sa takot ang may-ari ng opera house: "Big boss, wala po akong kasalanan. Napakaraming tulong na natanggap ng opera house na ito mula sa matandang ginang. Muntik na po itong gibain noon, pero iniligtas ito ng matandang ginang. Paano kami magkakaroon ng lakas ng loob na gumawa ng ganitong kalokohan? Kami po... kami po ay ginam

"Tama na. Kung may nakain kang masama, pumunta ka na lang sa ospital mag-isa.Huwag mo nang gawin ‘yan sa harapan ko.Wala namang ibang tao rito. Walang silbi ang pag-iyak mo. Parang ako pa ang nang-aapi sa’yo!""Lola, hindi po iyon ang ibig kong sabihin," ani Chona habang napapakagat labi sa hiya.Hindi niya akalain na hindi siya iintindihin ng matandang ginang.Ang plano niya ay magpakita ng pagiging mabait at bumati nang maayos para mag-iwan ng magandang impresyon.Bukod pa riyan, hindi ba’t ang matatandang mayayaman ay mataas ang pagpapahalaga sa mga apo?Hindi na magkakaroon ng anak si Beatrice, at ngayon siya mismo ang dumating sa pintuan nila. Hindi ba dapat matuwa pa ang matanda?Bakit ganito ang reaksyon nito?!Tumayo si Norberta Villamor na madilim ang mukha, kinuha ang chestnut cake na bigay ni Chona, at itinapon ito sa sahig."Marcuw, ipakalat mo na mula ngayon, ayoko na ng chestnut cake!"Pagkatapos, lumakad palabas ng silid ang Matandang Ginang na naka-low heels, at patu

Si Carlos ay humahangos na tumakbo, ang tawa niya ay mas pangit pa kaysa sa pag-iyak."Senyorito, mali… mali ang nakuha mong paputok."Si Marcus, na kalmadong nakaupo sa wheelchair, ay bahagyang tumingin kay Carlos at sinabing, "Hindi ako bulag."Carlos: …"Ano'ng gagawin natin ngayon?"Dahil sa labis na kaba, nais ni Carlos na maghukay na lamang ng butas at duoy magtago na lamang.Tahimik na hinarap ni Marcus ang mga usisero, bahagyang tinaas ang kanyang baba, at sinabing, "Pumasok tayo at magpapaliwanag sa lahat."Sa wakas ay natauhan si Albert, mabilis na lumapit, hinawakan si Marcus sa kwelyo, at ibinuka nang malaki ang mga mata."Pagbalik ko, ang daming nagsabi sa akin ng mga tsismis tungkol sa'yo at kay Beatrice, pero hindi ako naniwala! Sinabi ko pang hindi interesado sa mga babae ang aking tiyuhin! Lahat 'yun kasinungalingan! Kasinungalingan!""Pero ano ‘yang pinakita mo kanina? Nagpapahayag ka ba ng pag-ibig kay Beatrice?"Galit na galit si Albert, nanginginig ang buong katawa

"Hindi lang ang mga kamay ko!" Matinding galit ang makikita sa mga mata ni Erica habang nakatitig kay Minda."Wala nang matinong bahagi ng katawan ko!Pinunit ang balat ko, itinali ako sa kama, hinagupit nang paulit-ulit!Tinawag niya akong puta, malandi, isang babaeng walang kahihiyan!At lahat ng ito, regalo sa akin ng minamahal kong ina!Natakot siya na magiging kami ni Bryan Montenegro, na susuportahan ko si tito Marcus. Kaya ginawa niya ang lahat para ipilit akong ipakasal kay Reinier Martinez!Pinangako niyang hihingi siya ng tawad kay Ate Beatrice at kay Daddy, pero sa halip, naisipan niyang gamitin si Ate Beatrice para lagyan ng gamot ang inumin ko at itulak ako sa kama ni Reinier Martinez.Sa ganoong paraan, matatawag niyang kriminal si Ate Beatrice, maipapakulong siya, at sabay nito, mapipilitan akong pakasalan si Reinier Martinez!"Tumawa si Erica habang tumutulo ang kanyang luha."Pero hindi niya inaasahan na may karelasyon si Reinier Martinez—at isa siyang demonyo.""Hinu

Hindi ko pa napagpapasyahan yan.Paminsan-minsan, sumasakit ang sentido ni Robert Villamor, kaya ibinaba niya ang kanyang tingin habang nakakaramdam ng kirot.Nang marinig ito ni Minda, bahagya siyang napabuntong-hininga sa ginhawa.Ang hindi pa pagpapasya ay hindi nangangahulugang ayaw niyang makipagdiborsyo.Ngunit sa sumunod na sandali, tumingin si Robert kay Marcus:"Marcus kapatid ko, imbitahin mo ang ama ng iaking asawa. Hayaan mong kunin niya ang anak nya. Magpapasya ako pagkatapos kong pag-isipan ito nang mabuti."Pagkatapos niyang magsalita, agad na hinawakan ni Minda ang kamay ni Robert, halatang balisa, at napasigaw nang matinis:"Hindi—hindi mo ito maaaring gawin!Kung pababalikin mo ako sa bahay ng aking mga magulang, paano pa ako makakahanap ng lugar doon sa hinaharap?Robert, hindi ka maaaring maging ganito kalupit!""Malupit?"Bahagyang itinaas ni Robert ang kanyang kilay, may matalim na awtoridad sa kanyang mahinhin na kilos."Ikaw ang nagplano laban sa pamilya ko, ik