Semua Bab The Billionaire’s Accidental Marriage: Disabled Hot Uncle: Bab 301 - Bab 310

Ngayong araw, nakasuot si Minda ng mamahaling kasuotan, may maayos na bow na nakatali sa kanyang baywang, at naglalakad nang matikas gamit ang kanyang pulang high heels, may matatag at kumpiyansang ekspresyon.Kasunod niya si Albert, nakasuot ng mamahaling suit, pero nakayuko ang ulo, kuba ang likod, at halatang takot. Sayang ang magandang kasuotan sa kanyang asal.Hinila ni Minda si Albert papasok sa silid-pulong.Nagpumiglas si Albert at mahina ngunit mariing bumulong, "Mama—ayoko..."Mas lalong hinigpitan ni Minda ang hawak sa kamay ni Albert, dinala siya sa upuang kaharap ni Marcus, at naupo. Mahinang sinabi niya, "Makinig ka sa akin. Tinutulungan kita."Bago pa makapasok ang lahat ng shareholders, hindi napigilang titigan nang matagal ni Robert si Minda: "Ano ba ang binabalak mo?"Mataimtim na ngumiti si Minda: "Dahil hindi mo kayang palayasin si Chona Mendoza sa buhay ng anak mo, ako na ang magiging kontrabida!"Napakunot-noo si Robert: "Anong kinalaman ni Chona dito?"Bago pa

Namuti sa galit ang mukha ni Minda.Kahit hindi pa isama ang 10% ni Robert, at ang 20% lang ni Jacob ang bibilangin, wala na siyang kahit anong tsansa para manalo.Masyado niyang minaliit ang pagkakaisa ng tatlong magkakapatid ng pamilyang Villamor!Napakalayo nito sa kanyang sariling pamilya, kung saan ang magkakapatid ay nagsasakitan at nagsasapawan.Sa puntong ito, maging si Beatrice ay nagulat at naramdaman niyang isang karangalan at pribilehiyo ang mapabilang sa ganitong pamilya.Sa sobrang kahihiyan, dinuro ni Minda si Marcus at malamig na sinabi:"Kahit pa mas marami kang shares kaysa sa anak ko, ano ngayon?May kapansanan ka sa paa at naka-wheelchair.Sino bang presidente ng isang kilalang kumpanya ang naka wheelchair?Hindi ba't sisirain mo lang ang imahe ng kumpanya?"Nang marinig ito, hindi na nakapagpigil si Beatrice at ipinagtanggol ang kanyang asawa."Ms. Minda Villamor, hangga’t hindi nasasaktan ang utak ng asawa ko, kaya niyang pamunuan ang kumpanyang ito at kumita ng

"Matanda, naalala kong sinabi mo noon na si Marcus ay parang nalason ng kung anu-anong gamot. Paano mo iyon hinarap?"Nagmamadaling hinawakan ng asawa ni Mrs. Salazar ang kanyang kamay.Sa unang pagkakataon, seryosong tumingin sa kanya si Mr. Salazar "Bakit mo ako tinatawag na matanda? Hindi pa naman ako ganoon katanda."Kung sa ordinaryong araw lang, ayos lang sana.Pero ngayong narito si Beatrice, bakit naman siya tinawag na matanda? Talaga naman!Agad niyang kinurot ang taba sa braso ng kanyang asawa: "Ikaw kasi, masyadong madaldal! Bilisan mo na."Napangiwi si Mr. Salazar, hindi niya naintindihan ang totoong intensyon ng kanyang asawa, at nagsimula nang magkwento tungkol sa mga "dakilang nagawa" ni Marcus."Hindi mo alam, pero ang pinakamatinding nangyari ay sa akin mismo.Si Marcus at ako ay nasa isang business trip noon at magkatabi lang ang kwarto namin sa isang hotel sa ibang bansa.Narinig ko na may naglagay na gamot kay Marcus, kaya naisip kong tulungan siya.Hulaan mo kung

"Sa anumang paraan, kasalanan ko kung bakit malungkot si Mrs. Villamor," sabi ni Marcus habang hinahaplos ang makinis na balikat ni Beatrice na nakalitaw mula sa kanyang tank top.Pinagpag ni Beatrice ang kanyang kamay, at humigpit ang kanyang tingin."Huwag mo akong biruin nang ganiyan. Marcus, gusto kitang tanungin, noong unang gabi… sinadya mo ba?"Napakurot ang puso ni Marcus, ngunit ngumiti siya at nagkunwaring walang alam. "Anong ibig mong sabihin na sinadya?"Napakagat-labi si Beatrice sa galit. "Hinawakan mo ako nang sadya. Alam mong kaya mong kontrolin ang sarili mo. Pwede kang lumublob sa yelo, pwede mong saktan ang sarili mo… hindi naman ganoon kahina ang pagpipigil mo."Doon lang naintindihan ni Marcus kung bakit galit si Beatrice kanina.Malamang ay dahil ayaw tanggapin ni Minda ang nangyari at kung ano-anong kasinungalingan ang sinasabi.Yinakap niya si Beatrice na parang sasabog na sa galit at mahinahong nagpaamo, "Oo, kaya kong lumublob sa tubig na may yelo at kaya kon

"Ano?" Napamulagat si Marcus, agad na hinawakan ang braso ni Beatrice at niyugyog ito sa tuwa at gulat. "Totoo lahat ng sinabi mo?""Mm." Mahinang sagot ni Beatrice bago tuluyang makatulog.Doon lang napigilan ni Marcus ang matinding emosyon sa kanyang puso. Niyakap niya ito na parang isang napakahalagang kayamanan at napabulong, "Ibig sabihin, sa simula pa lang, ikaw ay nakalaan na sa akin."Sa totoo lang, may bahagya siyang panghihinayang sa pag-agaw kay Beatrice mula sa kanyang pamangkin.Pero matapos marinig ang buong kuwento tungkol sa kasunduan sa kasal, napalitan ito ng pasasalamat at matinding saya.Nagpapasalamat siya sa tadhana, na matapos ang lahat ng pagsubok, ibinalik nito si Beatrice sa kanya.Muli niyang hinalikan ang dalaga sa noo, at doon lang siya nakadamang kuntento, bago tuluyang nakatulog na yakap ito.Kinaumagahan, nang unang dumampi ang sinag ng araw sa kwarto, nagising si Marcus.Tinitigan niya ang babaeng mahimbing na natutulog sa kanyang bisig, saka siya ngum