Lahat ng Kabanata ng The Billionaire’s Accidental Marriage: Disabled Hot Uncle: Kabanata 551 - Kabanata 560

Pinatay ni Bryan ang kanyang cellphone na may nakabukas na screen at tanong ng walang emosyon: "Ilan sila?""Nandiyan silang lahat." Basang-basa ng malamig na pawis ang noo ni Conraf, "Lahat sila'y mga kaibigan ng iyong lolo.""Hehe~ Mahahabang buhay ng mga matandang ito."Hinagis ni Bryan ang maikling baso ng banyagang alak sa kanyang kamay, at ang yelo sa loob ay tumama sa dingding ng baso, lumilikha ng tunog na matinis at kaaya-aya.Itinaas niya ang kanyang mata at tinanong si Conrad ng walang pakialam: "Anong ginagawa ng mga matandang ito na malapit nang mamatay dito?""Ano pa nga ba ang magagawa nila!" Excited na sumenyas si Conrad, "Sabi nila, nandiyan sila para ipatupad ang mga patakaran ng pamilya! Noong panaho'y, ang iyong lolo at ang mga ito ay nagtatag ng prinsipyo ng mapayapang pamumuhay at hindi pakikialam sa limang distrito. Nang dumating ang pamilya Sarmiento mula sa kabilang lungsod, hindi ka lang hindi nagpakita ng mainit na pagtanggap, kundi binugbog mo pa si Mr. Jul

Habang papatayo ang matandang Sarmiento na parang magagalit na, narinig niya si Bryan na magsalita."Kahapon ng gabi, nanaginip ako tungkol sa lolo ko."Biglang napatigil ang matandang Sarmiento.Ngumiti si Bryan at nagpatuloy na parang nagkukuwento lang: "Sabi niya, miss na miss daw niya kayo. Pinakiusapan niya akong magpasabi at itanong kung kailan kayo bababa para samahan siya.""Ikaw!" Galit na galit ang matandang Sarmiento at tumingala, ang mga balbas niya ay tila maghahagalit.Nang marinig ng mga matandang naroroon ang sinabi ni Bryan, agad ding lumamlam ang kanilang mga mukha.Pinakamalaking kamalasan para sa matandang ito ang makarinig ng ibang tao na isinusuong siya sa mga pagmumura.Ang lahat ay nagmukhang galit.Umungol ang matandang Sarmiento at tinapik ang armrest: "Pipili ka na ba o hindi? Ano? Ayaw mo bang magbigay galang sa amin, mga matatanda?""Pipili ako." Ang mga mata ni Bryan na kanina'y walang pakialam ay biglang naging malamig, at tinapik ang sigarilyo sa kanyan

Pagkalipas ng ilang hakbang, isang itim na payong ang maingat na inilagay sa kanyang ulo: "Nanalo ka ba?""Oo, pinatumba ko silang lahat." May kaunting pagmamalaki sa tono ni Bryan. Tumingala siya kay Marcus sa harapan niya at nagtanong ng may matinding ekspresyon, "Kailan ka dumating?"Seryosong tiningnan ni Marcus ang kanyang relo: "Dumating ako kalahating oras na ang nakalipas.""Pinapanood mo ba akong tinatadyakan?" Itinaas ni Bryan ang kanyang kilay nang hindi kuntento.Si Marcus ay magalang na itinulak ang kanyang salamin sa ilong: "Hindi ako pinapayagan ng asawa ko na makipaglaban."Bryan: ...Inabot ni Marcus at pinindot ang pasa sa gilid ng labi ni Bryan.Napaatras si Bryan sa sakit at tinignan siya ng masama.Ngumiti ng bahagya si Marcus, naglakad patungo sa matandang Sarmiento, at tinulungan siyang ayusin ang suit nito: "Matanda ka na, dapat sa bahay ka na lang at alagaan ang apo mo imbes na lumabas at makipag-away. Ang lipunan natin ay may batas, hindi ba?"Habang siya ay

Hindi na nailapat ang gamot.Sa daan pabalik, hindi niya alam kung galit ba siya o kung anong nararamdaman nya, hindi siya nagsalita, at tumingin lang siya sa labas ng bintana ng sasakyan, na may pulang mukha.Maingat siyang umuwi, at pagdapat niyang isara ang pinto, biglang lumiwanag ang madilim na sala.Si Jennifer ay parang isang batang nahuli, ang puso niya ay mabilis na tumitibok: "Tatay, Nanay, bakit hindi pa kayo natutulog?"—Sa oras na ito, pagkatapos manood ng isang espesyal na parusa ng pamilya, sobrang saya pa rin ni Beatrice nang umuwi."Diyos ko, asawa ko, hindi ba’t parang sa pelikula lang?""Ang lider ng gang ay ang lakas-lakas, kaya niyang talunin ang tatlumpung tao mag-isa!""Asawa ko, sa tingin mo ba may lakas pa yung mga tao ngayon?"Hindi alam ni Marcus kung tatawa o iiyak.Sino ba namang mag-aakalang pagkatapos marinig na tinawag siya ni Bryan, ang asawa niya ay nag-alala at nagpumilit na sumama sa kanya.Akala niya na ayon sa ugali nito, matatakot siya kapag naki

Pagkatapos niyang isara ang huling tawag ng pagtatanong, pumasok ang sekretarya na may kasamang isang medyo matabang lalaki na may tanga-tangang itsura."Chairman, sinasabi ng ginoong ito na kilala ka raw niya at gusto ka raw niyang makita.""Sige."Sumagot si Beatrice, at tumango ng magalang ang sekretarya bago umalis.Tumingin si Beatrice sa lalaki na may suot na dilaw na sweater at mukhang medyo pamilyar: "Pasensya na, sino nga po kayo..."Bago pa siya natapos magsalita, mabilis na inilipat ng lalaki ang isang upuan at naupo sa harap ni Beatrice."Ate, hindi mo ba ako naaalala?""Ako to si Kembert Alfaro! Dati tayong magkasama sa literature club!""Ate, ikaw ang aking diyosa. Mahal na mahal kita!"Nagtakip si Kembert ng Mukha gamit ang mga kamay at tumawa nang mahiyain.Bago pa siya matapos magsalita, bumukas ang pinto at pumasok si Marcus: "Nagkokonfess ka sa asawa ko sa teritoryo ko?"Tinakpan ni Kembert ang kanyang mukha at tumawa, hindi alam na unti-unting lumalapit ang pangani