Semua Bab Reclaiming the Billionaire's Love: Bab 121 - Bab 130

Luna’s POV Katatapos lang kumain ni Bella, at ngayon ay masaya siyang nanonood ng cartoons sa sala habang yakap-yakap ang kanyang stuffed unicorn. Habang nakatingin ako sa kanya, biglang umupo si Alexus sa tabi ko at marahang hinawakan ang kamay ko. "You need a break," bulong niya, saka marahang hinaplos ang likod ng kamay ko gamit ang hinlalaki niya. Nagtaas ako ng kilay. "Huh? Break saan?" "Sa lahat. Sa stress, sa pag-aalala, sa pagod." Tumingin siya diretso sa mga mata ko, seryoso ang mukha. "Come with me. Magpa-salon tayo." Nanlaki ang mata ko. "Salon?" Tumango siya. "Yes. Gusto kitang dalhin sa isang luxury salon. Gusto kong i-pamper ka. Spa, hair treatment, mani-pedi, massage—kahit ano pang gusto mo." Napahinga ako nang malalim. "Alexus, hindi ko kailangan niyan." Umiling siya. "You do. You’ve been through so much these past weeks. You need time for yourself, Luna." Tumingin ako kay Bella. "Paano si Bella? Hindi ko siya pwedeng iwan." Ngumiti si Alexus. "Don’t worry. Ti

Luna’s POV Napahawak ako sa dibdib ni Alexus habang ninanamnam ang init ng labi niya. Para akong nasa ibang mundo—isang mundo kung saan kaming dalawa lang ang naroroon. Ang bawat haplos niya sa balat ko ay parang apoy na nagpapainit sa buong pagkatao ko. "Luna..." mahina niyang bulong habang dinadama ang mukha ko gamit ang magaspang, pero maingat niyang palad. "I love you." Napasinghap ako. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon sa ganitong sandali. Kahit pa ilang beses na niyang pinatunayan sa akin kung gaano niya ako kamahal, iba pa rin kapag maririnig mo itong lumalabas mula sa labi niya. Nagtagpo ang mga mata namin at nakita ko ang katapatan sa titig niya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinaplos ko ang pisngi niya at ngumiti. "I love you too, Alexus." Muli niyang idinikit ang noo niya sa noo ko, habang magkahawak pa rin ang aming mga kamay. Ramdam ko ang mabilis na pintig ng puso niya laban sa dibdib ko. "Hindi mo alam kung gaano ko hinintay ang moment na 'to," bulo

Luna's POV Pagkatapos ng dinner date namin ni Alexus, inaya niya akong maglakad-lakad sa garden ng restaurant. Ang lugar ay napapalibutan ng magagandang fairy lights, at sa gitna nito ay isang maliit na fountain na marahang bumubulwak ng tubig. Ramdam ko ang lamig ng gabi, pero hindi ko iyon iniinda dahil mainit ang palad ni Alexus na mahigpit na nakahawak sa akin. Tahimik kaming naglalakad, ninanamnam ang presensya ng isa’t isa. Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa ganitong sitwasyon—mula sa isang babaeng pilit na iniiwasan ang lalaking pinakamamahal ko, hanggang sa ngayon na nasa tabi niya at masaya. Napalingon ako kay Alexus. Nakatingin siya sa akin na para bang ako lang ang babaeng mahalaga sa mundo niya. “You’re staring again,” bulong niya habang nakangiti. Napangiti rin ako at umiling. “Hindi ko lang akalain na ganito tayo ngayon. Na kahit ang dami nating pinagdaanan, nandito pa rin tayo.” Hinila niya ako palapit sa kanya at ikinulong sa yakap. “I promised you, love.

Luna's POV Tahimik lang akong nakatayo sa tabi ni Alexus habang pinagmamasdan siyang nakayuko, nakahawak pa rin sa kamay ng ina niya. Hindi siya gumagalaw, hindi nagsasalita—para siyang estatwa na pilit nilulunok ang sakit na nararamdaman niya. “Sir, Ma’am…” Tumikhim ang doktor sa tabi namin. “We will continue monitoring her condition, but as of now, she is still unstable. We need to observe her for the next 24 hours and see how her body responds.” Tumango si Alexus, pero hindi niya binitiwan ang kamay ng ina niya. “Sige, doc. Please do everything you can,” sagot ko na lang. Alam kong wala pa sa tamang pag-iisip si Alexus para makipag-usap nang maayos. Nang makaalis na ang doktor, nanatili pa rin kaming tahimik sa loob ng kwarto. Ang tunog lang ng heart monitor at ang mahihinang hinga ng ina niya ang maririnig. “Alexus,” mahina kong tawag. Hindi siya sumagot. Umupo ako sa tabi niya at hinaplos ang likod niya. “Do you want to rest for a bit? Pagod ka na, hindi ka pa kumakain—”

Luna's POV Tahimik akong nakaupo sa tabi ng kama ni Bella, nakahawak sa maliit niyang kamay habang natutulog siya. Ang mahihinang paghinga niya ang tanging naririnig ko sa loob ng kwarto. Kahit pa may mga makina at monitor na nakakabit sa kanya, kahit pa mahina pa rin siya pagkatapos ng operasyon, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaunting ginhawa. Natapos na ang operasyon niya. Isa itong himala. Pero kahit gaano ko gustong huminga nang maluwag, may takot pa rin akong nararamdaman. Paano kung may mangyari pa ulit? Paano kung hindi ko na siya magawang protektahan? Naramdaman kong lumapit si Alexus sa akin. Tahimik lang siyang umupo sa tabi ko, saka marahang hinaplos ang likod ko. "She looks better now," bulong niya. Tumango ako, pero hindi ko siya tiningnan. "Pero ang tagal na niyang tulog. Hindi pa siya nagigising simula kanina." "Normal lang ‘yan, Luna. Mahina pa ang katawan niya dahil sa surgery. Pero sabi ng doktor, stable siya." Hinawakan niya ang kamay kong nakahawak kay Bell