Lahat ng Kabanata ng The Cassanova's Regret: The Runaway Wife with their Twin: Kabanata 51 - Kabanata 60

"Bakit mo itinatapon ang mga 'yan?" Isang malamig at malalim na boses ang biglang pumunit sa katahimikan.Napatingala si Dianne at nakita si Tyler na nakatayo sa may pintuan. Hindi niya man lang namalayang dumating ito."Sir," kinakabahang bati ni Manang Marga.Hindi siya pinansin ni Tyler. Ang matalim nitong tingin ay nakatutok kay Dianne. "Bakit mo itinatapon ang mga 'yan?" muling ulit nito.Ang persimmon cakes ay sagana sa sustansya, may dobleng dami ng bitamina at asukal kumpara sa ordinaryong prutas. Mayroon din itong benepisyong pampalamig ng katawan, panlaban sa panunuyo, pampawala ng pagod, at panggamot sa ubo.Ang mga persimmon cake na gawa ni Dianne ay malambot, chewy, at higit na mas masarap kaysa sa mga nabibili sa labas.Sa katotohanan, gustong-gusto talaga ito ni Tyler.Masalubong ang malamig nitong tingin, bahagyang ngumiti si Dianne, walang bakas ng emosyon. "Kung gusto mo na itago ito, itago na lang ninyo."Pagkasabi nito, tumalikod siya at naglakad palayo.Pinanood n

Kinuha niya ito, sandaling tiningnan, pagkatapos ay ibinaba at tumingin sa kanya. "Tyler, maaari na ba nating pirmahan ang kasunduan sa Annulment ngayon?""Oh?"Pinagmasdan siya ni Tyler mula ulo hanggang paa. Isang mapanlinlang na ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago biglang kinuha ang tasa sa harap niya at ibinagsak ito sa sahig.Isang matinis na "lagapak" ang umalingawngaw sa buong silid habang nagkapira-piraso ang tasa.Napasinghap si Manang Marga sa gulat.Ngunit si Dianne ay nanatiling kalmado, hindi mabasa ang kanyang ekspresyon."Dianne, mukhang hindi tayo maghihiwalay nang maayos neto," malamig na wika ni Tyler bago ito naglakad palabas ng silid.Hindi na niya nakita si Tyler sa buong maghapon.Kinagabihan, matapos maligo, nahiga siya sa kama at kinuha ang kanyang telepono—at doon niya muling nakita si Tyler.Ang pangalan niya ay nangunguna sa listahan ng trending topics, kasama si Lallainne.May mga larawan na nagpapakitang magkasamang naghapunan sina Tyler at Lallainne, a

"I’m sorry, Axl..."Nanlulumong tumulo ang luha sa mga mata ni Lallainne. Ang boses niya ay banayad ngunit punong-puno ng hinanakit."Hindi ko sinasadya... Wala akong intensyong manakit. Gusto ko lang sanang makalikha ng ingay para sa concert ko."Napakunot-noo si Tyler, halatang naiinis. Bumaling siya sa kanyang laptop, itinuloy ang pagtatrabaho, saka kalmadong sinabi, "Pwede ka nang umalis. Dadalo ako sa concert mo bukas.""Sige..."Kahit ayaw pa ni Lallainne, wala siyang nagawa kundi sumunod. Pinahid niya ang mga luha sa pisngi at marahang nagpaalam, "Magpahinga ka na. Aalis na ako."Hindi siya sinagot ni Tyler.Nanatili si Lallainne sa kanyang kinatatayuan, umaasang may sasabihin ito. Ngunit nang walang tugon na dumating, napabuntong-hininga siya at tuluyang lumabas. Ilang beses siyang lumingon bago tuluyang umalis.Hindi naging mahimbing ang tulog ni Dianne nang gabing iyon.Nagising siyang humihingal matapos ang isang bangungot.Agad siyang napabalikwas, nanginginig ang mga kama

Hinimok niya ito, "Pag-isipan mong mabuti—sino ba si Lallainne? Hindi lang siya ang bituin ng gabing ito, kundi siya rin ang kabit ni Tyler. Ikaw, ang reyna, ay nagbibigay sa kanya ng malaking karangalan sa pagdalo mo sa kanyang concert. Hindi ba dapat na mas higitan mo siya sa lahat ng aspeto at ipakita na may mga babaeng hindi basta-bastang tinatapakan?"Napangiti si Dianne nang may bahagyang panghihinayang. "Ano ang ibig mong sabihin sa 'reyna' at 'kabit'? Kung may reyna sa puso ni Tyler, iyon ay si Lallainne."Napairap si Ashley at marahang tinapik ang noo ni Dianne gamit ang daliri. "Pwede ba, magpakita ka naman ng konting gulugod? Kahit sa ngayon lang, ikaw pa rin ang opisyal na kinikilalang Mrs ng pamilya Chavez."Dianne: "..."Dati nang nakapunta si Ashley sa Chavez Mansion, kaya kabisado na niya ang kwarto ni Dianne.Hinila niya ito papasok sa walk-in closet ng master bedroom, pinaupo sa harap ng salamin ng tokador, at inutusang, "Huwag kang gumalaw. Ako na ang bahala sa make

Hindi mawari ng host ang ekspresyon ni Tyler, kaya tinawag niya ito sa entablado."Mr. Chavez, sa isang napakahalagang araw na ito, maaari bang umakyat kayo sa entablado at magsalita ng ilang salita para kay Lallaine?"Nagsimulang mag-ingay ang mga tagahanga sa audience, karamihan ay bumubulong at bumubusina ng hindi pagsang-ayon.Si Lallaine naman ay nakatingin kay Tyler, may halong hiya at pananabik, hinihintay siyang umakyat sa entablado.Si Lallaine ang taong ginastusan ni Tyler upang sumikat, kaya kung hindi siya aakyat ngayon, para na rin niyang binastos si Lallaine—at pati na rin ang sarili niya.Hindi rin malayong kumalat ang usapan sa labas.Sa gitna ng papalakas na ingay at pangungutya ng mga tao, napilitan si Tyler na tumayo at lumakad paakyat ng entablado.Ngunit bago pa man siya makaharap sa audience, mabilis na lumapit sa kanya si Lallaine, hinawakan ang kanyang braso, at bago pa siya makaiwas, tumuntong ito sa dulo ng kanyang mga paa at mabilis na hinalikan siya sa pisng