Semua Bab เมียเด็ก Honey (I hate you): Bab 11 - Bab 20

ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปในลิฟต์ที่ใกล้ที่สุด แล้วกดลิฟต์ลงไปที่ชั้น1 ติ่ง~ ไม่นานลิฟท์ก็ถูกเปิดออก... แต่!! นี่มันไม่ใช่ชั้น1หนิ ฉันอยู่ที่ไหนเนี้ย ภาพที่ฉันเห็นคือผู้คนมากมายเต็มห้องไปหมด มีควันบุหรี่สีขาวขุ่นลอยคลุ้งปกคลุมจางๆ ไปทั่วห้อง แถมกลิ่นในห้องนี้เหม็นอับมาก คนที่ฉันเห็นพวกเขากำลังเล่นการ

“องค์ชาย ขอบคุณมากนะเพคะ ^_^” ฉันโน้มตัวถอนสายบัว เคยเห็นในโทรทัศน์เขาทำแบบนี้ “ไม่ต้องเรียกฉันว่าองค์ชาย เรียกว่าอลัน” พูดจบอลันก็ออกไป เท่ชะมัด “อะ..อ้าว อะไรวะ” ฉันยืนเกาหัวด้วยความงุนงง ขณะที่สายตามมองตามแผ่นหลังกว้างขององค์ชายไปจนสุดสายตา “อย่างเท่อะแก” มะปรางกุมมือขึ้นพลางทำหน้าเพ้อฝัน โร

“แต่...” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรพี่คริสก็ขัดขึ้นมาก่อน “ไม่มีแต่ ลงไปได้ละฉันจะไปธุระต่อ” “ค่ะ” ฉันตอบรับคำอย่างจำใจ เมื่อลงจากรถแล้วก็รีบเดินเข้าไปในมหาวิทยาลัย “...คะนิ้ง” ฉันหันไปมองคนที่เรียก “อ้าว อลิน อลัน” “เมื่อกี้เหมือนเราเห็นรถเฮียคริส เฮียคริสมาส่งคะนิ้งหรอ ?” อลินถาม ฉันพยักหน

3 ชั่วโมงผ่านไป ในการรอพี่คริสซ้อมแข่งรถ มันน่าเบื่อมาก กริ่ง~ โทรศัพท์ฉันเข้า จินโทรมา ฉัน : ฮัลโหล จิน : อยู่ไหนคะ..เสียงรถดังมาก ฉัน : เอ่อ ฉันออกมาซื้อของ แกมีอะไร จิน : ฉันไปสมัครงานกับอีมะปรางอีมินมาแล้ว ฉันสมัครเผื่อแกด้วย เริ่มงานวันนี้ 2 ทุ่ม โอเครไหม พี่คริสเดินมาพอดี ทำให้ฉันมีท่าท

หลังจากร้องไห้สักพักฉันก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้อง ฉันแทบจะไม่มีแรงเดินต้องเอามือกุมท้องไว้ตลอดเวลาเพราะมันปวดตรงท้องน้อยมาก “อีคะนิ้ง...ทำไมสภาพแกเป็นแบบนี้ !!” มะปรางรีบมาประคองตัวฉันด้วยความตกใจ “....” ฉันเอาแต่เงียบไม่ได้ตอบอะไรมะปราง “นี่อย่าบอกนะว่าพี่คริสกับแกซัมติงกันแล้ว” มะปรางเอามือปิด