All Chapters of เฝ้ารักเมียเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

บทที่11เอาไปด้วยคุยไปด้วย NCกัปตันตรงดิ่งเข้ามาจูบเธออย่างเร่าร้อนเขาผลักเธอลงไปบนโซฟาตัวยาว เธอเองก็สนองเขาได้เป็นอย่างดี มือเล็กๆ ช่วยเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตจนเผยให้เห็นแผงอกกำยำเมื่อกัปตันผละออกเขาก็มองแววตาออดอ้อนของเธอส่วนทิชาลูบไล้หัวไหล่ลงมาถึงเนกไทสีดำเธอจับมันม้วนทีละนิดแล้วออกแรงกระตุกลงมาจนริมฝีปากประกบจูบกันอีกรอบมือหนาฟอนเฟ้นทรวงอกด้วยความมันเขี้ยวเขาปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวจิ๋วรัดรูปออกจากตัวของเธอ บราสีขาวที่ดูเหมือนจะธรรมดาแต่พอเธอสวมใส่กับเซ็กซี่เกินห้ามใจ นมใหญ่เป็นบ้าเต็มไม้เต็มมือไปหมด ทิชาแอ่นหน้าอกสู้เขาเอวบางก็ร่อนเร่าๆถูไปกับเป้ากางเกงที่ภายในขึงขัง เธอลูบไล้ลงไปกอบกุมความใหญ่โต สองมือเร่งปลดเข็มขัดจนสามารถควักลำเขื่องออกมาได้ กัปตันมองทุกอิริยาบถของเธอไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ดูดีไปเสียหมดทุกอย่าง อยากจะจับเธอกดให้จมเตียงอยากจะทำให้เธอหมดแรงอยู่ใต้ร่างของเขา วันนี้เขาใส่แว่นเซตผมใหม่จนหล่อกร้าวใจเป็นพิเศษ แถมยังใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกับเธออีก "อ๊าา~ ทิชาเบาๆก่อน" เธอรูดลำยาวเร็วขึ้นจนคนตัวโตทรุดลงมางับคอขาวๆของเธอ เขาดูดเม้มอย่างแรงจนคอขาวเป็นรอยแดง "ของคุณมัน

บทที่13เมียผมป่วยอยู่ผมพาทิชามาโรงพยาบาลผลตรวจออกมาเธอเป็นไข้หวัดธรรมดาได้ยามาทานแถมถูกคุณหมอฉีดยามาหนึ่งเข็ม กลับมาถึงโรงแรมผมก็ถูกคุณพ่อเรียกไปคุยเป็นการด่วนผมเลยปล่อยให้ทิชานอนพักอยู่คนเดียว มาถึงห้องทำงานของพ่อผมท่านยืนกอดอกมองไปนอกกระจกบานใหญ่สีหน้าเหมือนคนกำลังใช้ความคิด "สวัสดีครับพ่อ" "ฉันดีใจที่แกไม่ได้เบี่ยงเบนทางเพศแต่ฉันก็ไม่คิดเลยว่าแกจะเอาผู้หญิงแบบนั้นมาทำเมีย" "พ่อครับทิชาไม่ได้เป็นผู้หญิงไม่ดีนะครับ เธอไม่เคยปล่อยตัวเองให้ใครง่ายๆผมเป็นผู้ชายคนแรกของทิชาด้วยซ้ำ""แล้วกำพืดของเด็กคนนั้นล่ะ แกเป็นถึงผู้บริหารโรงแรมแกคิดดีแล้วใช่ไหมกัปตัน!" "ผมคิดดีแล้วครับถ้าพ่อจะคุยกับผมแค่เรื่องนี้ผมขอตัวก่อนนะครับ เมียผมไม่สบาย" กิตติศักดิ์มองดูลูกชายคนเล็กแล้วถอนหายใจ ที่ผ่านมาเลี้ยงดูเป็นอย่างดีตามใจทุกอย่างตามประสาลูกคนเล็กจนคิดว่าลูกจะเบี่ยงเบนที่ผ่านมาไม่ยอมมีแฟน ไม่มองผู้หญิงที่ตนกับภรรยาพามารู้จักเลย ตอนนี้เขาได้ข่าวมาสักพักแล้วว่าลูกชายมีผู้หญิงมาหาบ่อยๆตอนแรกที่รู้ก็เบาใจถึงจะเป็นผู้หญิงไซด์ไลน์ก็เถอะยังดีกว่าลูกเบี่ยงเบนไปชอบผู้ชาย แต่ใครจะไปคิดว่าลูกใจเอาผู้หญิงแบ

บทที่15รับไม่ได้กัปตันขับรถพาทิชามายังบ้านเกิดของเธอที่ต่างจังหวัดใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าก็ถึง วันนี้เขาขับรถBMWคันงามทะเบียนสวยเพียงแค่เข้ามาในหมู่บ้านชาวบ้านก็หันมามองเป็นตาเดียว รถBMWขับมาจอดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง สภาพผุพังแปลงผักสวนผักที่เคยปลูกแห้งตายเพราะขาดการรดน้ำ หน้าบ้านมีซุ้มนั่งกระติกน้ำถังน้ำและร่องรอยการต้มน้ำใบกระท่อม "คุณกัปตันรอที่รถก่อนนะคะเดี๋ยวแม่ของทิชาตกใจ" "ให้ผมลงไปรอหน้าบ้านไหม""วันนี้น่าจะไม่มีคนอยู่ค่ะ เดี๋ยวทิชาพาแม่ออกมาเอง" ที่เธอต้องบอกเขาแบบนี้เพราะไม่รู้สภาพภายในบ้าน ไม่รู้ว่าตอนนี้ทรุดโทรมลงไปขนาดไหน ทิชา.... ฉันเดินเข้ามาในบ้านแค่จับวงกบประตูฝุ่นมากมายก็เปรอะเปื้อนติดมือมา ในบ้านมีทั้งขยะและถุงยังชีพ ห้องนอนของฉันถูกทับทิมยึดไปแล้วหน้าห้องติดป้ายบอกว่าห้องทับทิมห้ามเข้า ห้องของทรายยังอยู่เหมือนเดิมแต่ฉันไม่อยากเข้าไปเพราะพี่แทนเคยบอกว่าทรายพาแฟนมาอยู่ด้วย"แม่" ฉันเอ่ยขานเรียกจนได้ยินเหมือนเสียงโซ่และเสียงสะอึกสะอื้นดังมาจากในครัว "แม่!" "ทิชา ฮือออ ทิชาเหรอลูก" ฉันวิ่งเข้าไปในครัวตามเสียงเรียกของแม่แต่พอเข้ามาก็เห็นแม่นอนหมดแรงที่ขามีโซ่ล่ามไ

บทที่17ว่าที่สะใภ้เล็กห้องอาหารเดอะรูม เป็นการทานอาหารที่ทำให้ฉันรู้สึกอุ่นใจมากพี่อรน่ารักมากฉันกับพี่อรคุยกันถูกคอรวมถึงหนูพอใจที่ฉันเคยเจอมาสองสามครั้ง "พี่ทิชาทำไมทาตาสีส้มคะ คุณแม่ดูสิสวยสุดๆเลย" "พอใจก็สวยนะคะ แก้มอมชมพูคิ้วก็ดก" "พอใจสวยมากเลยใช่ไหมคะ^^" "ใช่ค่ะสวยที่สุดเลย" หนุ่มๆคุยกันเรื่องงานสาวๆคุยกันเรื่องความสวย อาหารมื้อนี้ฉันไม่ได้ทำเองพี่อรก็ไม่ได้ทำเพราะพวกเรามานั่งทานในห้องอาหารของโรงแรม อยากทานอะไรก็สั่งได้เลย"อากัปตันคุณย่าสั่งมาว่าหัดกลับบ้านบ้างไม่งั้นจะตัดออกจากกองมรดก" พอใจหันไปบอกคนเป็นอาแถมยังทำหน้าตาล้อเลียนจนถูกฟัดแก้ม "บอกคุณย่าด้วยนะว่าตัดเลยอาไม่กลัว" "ได้ค่ะ พอใจจะบอกให้นะ" อยากจะหยิกแก้มของพอใจจริงๆ หลังจากทานอาหารเสร็จพี่อรก็จับมือฉันเดินมาที่ระเบียงรับลม เราสองคนยืนคุยกันถึงเรื่องตำแหน่งสะใภ้เล็ก ครอบครัวของคุณกัปตันเขาเป็นผู้ดีเก่า พี่อรกลัวว่าคุณแม่ของคุณกัปตันจะแผลงฤทธิ์อะไรโดยที่ฉันไม่รู้ตัว "แล้วพี่อรกับพี่กองทัพเจอกันได้ยังไงคะ ดูพี่สองคนรักกันมากเลย""พี่กับกองทัพก็ถูกผู้ใหญ่จับคู่ให้หลังจากที่กองทัพเรียนจบผู้ใหญ่ก็มาทาบทามเอาไว้

บทที่19ต่อปากต่อคำการประชุมสิ้นสุดลงหลังจากที่คุณแม่ของคุณกัปตันออกไป ทุกคนลงมติให้คุณกัปตันจัดการทุกอย่างและชื่นชมการทำงานส่วนฉันนั่งคอตกอยู่กับเลขาของเขา เสร็จจากการประชุมคุณกัปตันมีทานข้าวกับผู้ใหญ่ส่วนฉันขอไม่ไปด้วยรู้สึกว่าผู้ใหญ่กลุ่มนี้จะมากับคุณณภัทร ฉันพิมพ์แชตคุยกับผักบุ้งถึงเรื่องราวในห้องประชุมเมื่อครู่นี้จนเดินกลับขึ้นมาชั้นบน สายตาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อคุณแม่ของคุณกัปตันนั่งมองฉันตาเขียวปั๊ดอยู่หน้าห้องทำงานของคุณกัปตัน"สะ สวัสดีค่ะ""คิดว่าตัวเองดีแค่ไหนมีอะไรคู่ควรกับลูกชายฉันบ้าง" "เรื่องนี้หนูไม่ทราบค่ะ เพราะหนูก็คือหนูคุณกัปตันเขารู้สึกดีกับหนูเราอยู่ด้วยกันคุยกันปรึกษากันช่วยเหลือกัน หนูไม่ทราบว่าคุณหญิงต้องการหน้าตาและชื่อเสียงจนถึงขั้นฉีกหน้าหนูกลางห้องประชุม" "หึ!" เด็กคนนี้ปากคอเราะร้ายไม่เบา สุชาดามองตั้งแต่หัวจรดเท้าเธอสืบจนรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นใคร ครอบครัวเป็นมายังไงแถมยังเคยทำงานอะไรมาด้วย "ลูกชายฉันคงแค่หลงและสนุกเธออย่าทะนงตัวเองนักเลย""ถ้าคิดที่จะสนุกก็ควรป้องกันตัวเองนะคะ คุณกัปตันไม่เคยป้องกันตัวเองเลยสักครั้ง จนหนูต้องแอบไปฉีดยาคุม""นี่ลูกชายฉันไ