All Chapters of The Billionaire's Unforgotten Love: Chapter 141 - Chapter 150

“Five years ago, I gave birth to my daughter Evony, anak namin ni Saint. However, Samantha came into the picture with Saint’s ex-fiancee na ilang buwan nawala at ngayon ay may bitbit ng bata. They claimed that the child was Saint’s. To make everything clear, we conducted a DNA test.” Sloane smiled bitterly at the memory. She glared at Samantha who was equally returning her glare.“I was telling the truth. Saint was my first in everything. Yet, Samantha managed to turn everything into lies when she paid the doctor to switch the DNA result between my and his ex-fiancee’s child.”However, despite all the revelations on the stage, the backstage was now in chaos, Mich fighting for his life while protecting Radleigh and Evony from Lawrence who just barged in carrying a gun with a silencer.“A-anong ginagawa mo rito?! Bitawan mo si Radleigh!” sigaw ni Mich. Kinuha niya ang baton na nasa tabi niya saka hinawakan si Evony sa braso na hindi man lang makikitaan ng takot.“At bakit ko naman bibit

Suot ang kanilang earpiece, iyon ang ginamit nina Saint at Sloane upang makipag-usap sa mga pulis na ngayon ay kabila-kabilaang nagpapaputok ng baril. Hindi nila alam kung paano at kailan ngunit mas marami pa pala silang kalaban na nasa venue. Akala nila ay sapat na ang nakita nilang mga armed businessman pero mas marami pa pala ito. Masakit man aminin ngunit alam nina Sloane at Saint na lugi na sila pagdating sa kalaban. They don’t have enough bodyguards. Kahit na nagpadala ng baong set ng mga pulis si Officer Axel, siya rin namang pagdagdag ng mga kalaban nila na hindi nila alam kung saan nanggaling—it’s either another businessman or their bodyguards. “What’s the update about Samantha and Nicolette, chief?” hinahapong tanong ni Saint habang nagtatago sila nina Sloane sa natumbang mesa. “They’re nowhere to be seen now. Ipinapahanap ko na sa mga tao ko. Nag-conduct na rin kami ng search operation para maisara itong lugar at hindi sila makatakas,” sagot ni Officer Axel at muling

Dalawang araw ang nakalipas bago tuluyang nagising si Evony. Maayos na ang pakiramdam nito at bumalik na rin ang kulay ng kanyang buong katawan. Tinanggal na rin ang ilang aparato sa kanya at ngayon ay nasa recovery stage na. Sloane was the happiest when her daughter woke up. Muntik pa siyang umiyak sa tuwa at napaluhod agad upang magpasalamat. Ngayon ay salitan ang pagbabantay nina Sloane at Saint kay Evony. Hanggang ngayon ay hindi pa rin alam ng babae kung ano na ba ang nangyari pagkatapos noong gabing iyon. Wala rin naman siyang balak tanungin dahil gusto niya munang mag-focus sa recovery ni Evony. “How are you, baby? May masakit ba sa ‘yo? May gusto ka bang kainin?” sunod-sunod na tanong ni Sloane nang magising mula sa pagkakatulog si Evony. Her daughter just smiled softly and shook her head. “Nothing, mommy. I just want to talk to you.” “Well, what do you want to talk about, baby?” “I wanna know what happened after that night, mommy…” Natigilan si Sloane at napakurap.

They said time flies when you’re happy or in love. Nagiging mabilis daw ito lalo na kapag mas gusto mo pang mapabagal ang oras. It’s ironic. Kung kailan naman gusto mong mapabilis sa oras, iyon naman ang pagkakataon na mabagal ito.Sloane and Saint can attest to that. It’s been five months since their problems have been finally put to an end. Limang buwan na pero pakiramdam nila ay kahapon lang ito. Marami na rin ang nangyari sa mga panahong iyon. Isang buwan pagkatapos makulong nina Samantha, Lawrence, at Nicolette, namatay ang lalake sa selda dahil sa lason. Pinaimbestigahan ito nina Saint at Rocky ngunit wala na silang nakuhang ebidensya maliban kaunting likod ng muriatic acid sa baso nito bago ito namatay.Iniisip nila na baka sinadya itong lasunin ngunit dahil wala silang nakuha na kahit anong lead, idrinop agad ang kaso pagkatapos ng isang buwan. Si Nicolette naman ay hindi kinaya ang pag-iisa sa presinto. Nagkaroon ito ng psychological illness na halos muntik na siyang makapa

Tila ba ay mga tuod sina Sloane at Saint nang magkatabi sila sa kama. Parehas silang nakatihaya, magkalayo ang mga brasong dikit na dikit sa mga katawan na para bang takot silang mahawakan ang isa’t isa, at kapwang nakatitig sa kisame, nagpaparamdaman kung sino ang unang babasag ng nakabibinging katahimikan. Their deep breaths were the only ones they could hear across the room. Ni walang kahit anong tunog maliban na lamang sa aircon at ilang ingay ng aso mula sa labas. Katamtaman din ang dilim ng ilaw na tanging ang night lamp lamang ang nag-iilumina sa mga mukha nila. Hindi alam ni Sloane kung ano ang pumasok sa isip niya at bigla niya na lang pinatabi si Saint sa kanya. Okay na nga sa kanya ang nilipat siya nito sa kama—pero deep inside, alam niyang mas okay kung magkatabi silang dalawa. Maybe—just maybe—she missed his presence next to her. She missed his warmth enveloping her body during cold nights. She missed how Saint would hug her tightly while whispering soft “I love you’s”