All Chapters of The Zillionaire's Abandoned Wife: Chapter 231 - Chapter 240

“One more bottle of vodka,” mariing utos ni Sebastian sa bartender. Walang pasubaling tumalima ang lalaki, marahil ay kabisado na ang ugali ng regular customer na ito. Isang lalaking bihis, makapangyarihan, pero ngayong gabi’y sira ang anyo, at gulo ang isip. Tumunog ang salamin ng island counter habang inilapag ng bartender ang malamig na bote sa harapan ni Sebastian. Walang sinayang na oras si Sebastian. Binuksan niya ito, sinalinan ang baso, at walang pasintabing inisang lagok agad ang alak. Walang lasa, ngunit isang mainit na guhit ang iniwan nito sa kaniyang lalamunan hanggang sa kaniyang tiyan. O baka nga sobrang pait rin nito. Ngunit walang malasahan o mapansin ang lalaking kasalukuyang lango ngayon sa alak. Pero mas mapait pa rin ang tanong na paulit-ulit nang gumugulo sa isipan niya mula pa kanina pang hapon. “Why the hell were they together?” Hinilamos ni Sebastian ang mukha niya gamit ang dalawang kamay. Napasabunot pa sa sariling buhok habang nakatungo sa harap

Halos dalawang araw nang hindi nakakauwi si Trixie, dahil mula nang ianunsyo ang pagkakapasok ng Astranexis sa top 3 ng Technovolve Competition, hindi na siya lumalayo sa opisina. Kung dati ay inaalagaan pa niya ang oras ng pahinga at tulog, ngayon ay halos wala na siyang pakialam basta’t masiguradong walang kahit isang bug na makakalusot sa AURA.Naka-zoom in ang screen niya sa isang maliit na syntax ng dynamic voice parser. Muli siyang napabuntong-hininga. “This line needs to adapt more cleanly to disaster tag fallback,” bulong niya habang nagta-type.“Good Lord, Amore,” ani Casper habang inaabot ang kape sa kanya, “You’re starting to look like code. Baka humalo ka na lang sa tinitipa mo d'yan.”Hindi siya tumingin dito agad. “Maybe I already have. Malapit ko nang maging anak ang AURA,” sagot niya habang mabilis ang tiklada.“Don’t joke like that. You haven’t even gone home,” buntong-hininga ni Casper. “You know we have engineers, right? People who are paid to do this.”“I know,” s

Bumalik ang tingin ni Trixie sa entablado. Sa screen ay nagsimula na ang AVP ng proyekto nina Michael at Wendy. “Introducing: SHADOWTECH.” Ang AVP ay ipinakita sa madilim na lungsod—isang simulated city na ginamitan ng AI-driven smart lampposts, street sensors, at integrated civilian alerts system. Sa isang banda, kahawig ito ng AURA. “SHADOWTECH uses urban data to map potential hazards, flag emergency threats, and auto-deploy command units based on priority scoring logic,” ani Wendy sa video. “With the integration of behavior-based data and civilian app reports,” dagdag ni Michael, “our system achieves an adaptive response without waiting for human initiation. It learns patterns. It adapts to cities in flux.” “Shit,” ani Trixie. “They copied the learning pattern.” “They didn’t just copy,” ani Casper. “They dressed it up. And they knew enough to alter the terminology so it wouldn’t trigger IP conflict.” “PYXIS logic,” ani Trixie. “That was ours. That was… ours.” “Holy shit,” bu

Mabilis ang naging pag-set up ng team ni Trixie sa kanilang designated booth. Sa loob lamang ng ilang minuto ay nakatayo na ang demo unit ng AURA, ang sleek na screen, ang real-time mapping interface, at ang dynamic response console. Si Casper naman ang unang humarap sa unang grupo ng mga observers, habang si Trixie ay nasa likod ng system panel, matiim ang hawak sa tablet na naka-link sa kanilang central server. Hindi na siya nag-abalang lumingon pa sa paligid nila. Hindi na niya kailangang makita kung ano ang ginagawa nina Wendy o ng iba pang team. Ang tanging mahalaga kay Trixie ay ang teknolohiya nilang ipinaglaban mula umpisa. Ang sistemang nabuo mula sa sipag, talino, at purong dedikasyon niya at buong team. Sa bawat pagtatype ni Trixie sa tablet, lumalabas sa screen ang smart predictions ng AURA. Flood path simulations. Evacuation planning. Maging mga automated emergency dispatch protocols ay sakop rin ng technology nila. “Can the system handle disruptions

Ilang minuto pa lang ang lumilipas mula nang lumabas sina Trixie at Helios sa bulwagan, ngunit agad itong napalitan ng ingay ng matinis na tinig ng isang babae. “Oh my! So nanalo talaga sila? OMG! This calls for a celebration!” sabay hampas sa braso ng kausap ng isang random na babae at pakaway-kaway habang umiikot sa paligid, wari’y sinusuyod ang kabuuan ng venue. Napatigil si Helios sa paghakbang nang marinig ang pamilyar na tinig. Napalingon siya sa direksyon ng matinis na boses, at hindi siya nagkamali, iisa lang naman ang nakikilala pa niyang may ganoong ugali at boses, si Racey. Nangunot ang noo ni Helios. Of all people. Why is she damn here? Bestfriend ito ni Trixie, ang babaeng hindi niya inaasahang makakatagpo sa ganitong oras. Ibinaba na lang niya ang tingin at nagkunwaring hindi ito naririnig o nakikita. Itinutok niya ang kaniyang paningin sa stage kung saan tumatanggap si Casper ng award. “Wait. Wait! Nanalo talaga sila, right? So where is that girl? Abse