บททั้งหมดของ Take me Kapitan (SPG): บทที่ 311 - บทที่ 320

"nay,ilang buwan na ang iyong pinagbubuntis?At pang Ilan na ho 'yan?"tanong ko sa una kong I check up. "kung hindi po ako nagkakamali doctora,mga anim na buwan na.At pang apat na anak namin 'to."nag-aalangan pang sagot nito.Tumango naman ako. "nurse Maureen,nakuhanan mo na ba si nanay ng BP niya

Namumula ang mukha ko matapos niyang bitawan ang labi ko at agad akong lumayo sa kanya ng dalawang dipa dahil papunta na silang lahat dito habang may mapanuksong tinig at hiyawan.Hindi ko na rin siya tiningnan pa baka isipin pa niyang nagustohan ko ang halik na kayang pinagkaloob niya sakin."wooh

Alas otso na nang magising ako.Hindi kasi ako pinatulog ang mga sinambit ni paul bago ito nawala sa kabilang linya.Hindi ko kayang paniwalaan ang mga sinabi niya,paano niya nasabi na minahal niya ako gayong hindi ko naman naramdam.Hindi nga niya ako kinayang ipagtanggol sa kanyang ina noong nakita n

Kapapasok ko pa lamang ng room ko ng may kumatok duon.Nilock ko ito ang pinto upang walang makapasok dito sa room ko na walang pahintulot sa akin.Pero ganun nalang ang panlalaki ng parehong mata ko ng bumungad sa aking harapan ang bulto si paul pagka bukas ko ng pinto. At napalunok pa ako ng mapa

Doc paul pov's Pagkatapos kong makausap sa telepono ang kinuha kong nagbantay kay megan o maxine sa turkey, binalingan ko naman ang dalagang nakaupo sa ibabaw ng kama ko at masama akong nakatingin sa kanya at dahan-dahan akong humahakbang palapit sa kanya. Hindi ko alam kong ang mararamdaman ko sa