Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Obsession : Kabanata 1 - Kabanata 10

“I really don’t understand you anymore, Amara.”Galit na galit at halos pasigaw nang sabi sa kanya ng kanyang lolo, marahas na lamang namang napabuntong hininga si Amara saka pasimpleng hinilot ang kumikirot na sintindo.“We have already given you everything, ano pa ba ang gusto mong mangyari?”Dagdag pang sermon ng kanyang lolo Herman dahilan upang mapa-irap si Amara.“Come on, lolo. It is already three in the morning, can’t you just give it a rest and give me your sermon tomorrow? I am tired and drunk, so will you just shut up and let me rest?”Pabalang niyang sabi na lalo lamang namang ikinagalit nito.Pilit niya ring sinalubong maging ang nag babagang tingin ng kanyang ama.“Namumuro na iyang kagaspangan ng ugali mo, Amara.Kailan ka ba matototo?”Pasigaw pang sabi ng kanyang lolo, wala namang pakealam at pabagsak na naupo si Amara sa malambot at mamahaling sofa na nasa harap niya.“Well I don’t know, why? What are you going to do? Ground the living sh*t of me again?You never lea

Halos mag dikit na ang kilay ni Amara habang titig na titig sa hawak niyang passbook, pilit inaalaala kung paanong ang kanyang singkwenta mil ay naging zero na ngayon.Halos wala pang isang lingo ang naka lipas mula nang mapalayas siya sa kanila ngunit heto siya at halos wala nang maibayad sa delivery rider na siyang may dala ng kanyang lunch.“Hindi iyan dadami kung tititigan mo lang, Amara,”Pabirong sabi sa kanya ni Ken, isa sa mga kasama niyang naka tira sa dorm.Hindi niya sana ito papansinin katulad ng palagi niyang ginagawa, ngunit agad nag bago ang isip niya nang mapagtantong baka nasa mga kamay nito ang kakainin niya sa mga susunod na araw, maging ang pang bayad niya sa delivery niya ngayon na kasalukuyang nag hihintay sa kanya sa labas at tinatadtad siya ng text messages.“Uhm, hello… how are you today, Ken?”Mapang akit ang suot ng ngiti sa labing sabi niya sa lalaki, agad namang lumaki ang ngiti nito.“A-alam mo ang pangalan ko?”“Of course I do, how am I not supposed to k

Hindi malaman ni Amara kung ilang beses niya nang sinubukang ibaon ang ulo sa malambot na unan na kanyang yakap, kaunti na lamang din ay masisigawan niya ang kung sino mang kumakatok at istorbo sa kanyang pag tulog.“Ughhh, ang ingay…”Inis niyang sabi saka lalo pang ibinaon ang ulo sa unan, pilit niya ring tinakpan ang tenga sa pag babaka sakaling sa pamamagitan niyon ay mabawasan kahit paano ang ingay ng mga katok.Sandali pang napangiti si Amara nang tumigil na rin sa wakas ang mga pag katok, pabalik pa lamang sana siya sa pag tulog nang bigla na lamang may kung sinong bastos na humablot sa unan niyang yakap, dahil sa matinding gulat ay mabilis siyang napa upo sa kama saka sinamaan ng tingin ang istorbo.Masamang tingin na agad ring napalitan ng pilit na ngiti nang makitang ang seryoso at inis na inis na mukha ni Mark Xavier Peralta ang bumungad sa kanya.“G-good morning.”Nahihiya niyang sabi, sinamaan naman siya lalo ng tingin nito bago sinulyapan ang orasang naka sabit sa isang

Halos lumuwa na ang mga mata ni Amara habang kanina pang titig na titig sa kulay black and white na maid’s uniform na siyang laman ng paper bag na ibinigay sa kanya ng ‘kiss addict’ niyang boss. Hindi lamang naman kasi simpleng maid’s uniform iyon, why does it seemed to her that her overly sneaky boss has taken her comment about the first uniform he had given to her first very seriously? And why does she felt like her boss is trying make her regret what she did? “Arrghh!” Amara groaned as she laid on her tiny bed and started turning over hysterically. Inis na muli niyang tinitigan ang kulay itim na uniform saka iyon katakot-takot na inirapan, wishing that it was not only a real person but Xavier who by then she wanted to crush to death because of an uttered annoyance. Paano ba naman kasi ay unang tingin pa lamang sa bagong uniform na iyon ay makikita na kaagad ang kakaiba, bukod kasi sa ubod ng ikli iyon at mukhang kinapos sa tela, pabuka ang palda na parang bang myembro ng k-pop

Halos mamilipit sa sakit si Amara nang hilot-hilutin ng kanyang boss ang kanyang nabaling kanang kamay, pakiramdam niya rin ay maiihi siya sa sobrang sakit niyon, isama pang gustong-gusto niya nang umiyak ngunit hindi niya magawa dahil alam niyang aasarin nanaman siya ng hudas na si Xavier. “A-aray…” Impit niyang daing nang marahan nito iyong hilahin, sandali pa siya nitong sinamaan ng tingin na buong tapang niya rin naman sinalubong. “This is just a simple fracture, I don’t think a bone broke, quit being a cry baby.” Walang reaksyong sabi nito, agad itong sinamaan ng tingin ni Amara bago halos pasigaw na sumagot- “Masakit, ikaw po kaya ang balian?” Mangiyak-ngiyak niyang sabi saka mukling namilipit nang mas diinan pa ng tila nanadya niya nang boss ang pag pisil niyon. “Aray, dahan-dahan naman po, hindi ka naman siguro marunong sa ganito eh, pwede po bang dalhin niyo na ako sa doctor?” Reklamo ni Amara na may namumuong luha sa mga mata. This was the very first time that she i