บททั้งหมดของ เสือร้ายพ่ายเมีย: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถของพี่เสือที่กำลังขับมุ่งตรงไปยังคอนโด อาจเป็นคนที่โง่มาก ๆ ถึงได้เลือกแบบนี้ภายในรถไร้เสียงจากบทสนทนามีเพียงเสียงหัวใจของฉันที่เต้นแรงขณะกำลังนั่งเกร็ง มือที่กำแน่นเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงรถหรูก็ขับมาจอดที่คอนโด เจ้าของรถเปิดประตูลงโดยไม่สนใจฉันที่นั่งม

“เจ้าชู้สุด ๆ”หนุ่มแพทย์เจ้าชู้ไม่เบาเลย แต่พี่ยูไม่ได้เข้าหาแบบน่ากลัว ทำให้ฉันรู้สึกสนิทด้วยในฐานะพี่ชายถึงได้เชิญไปงานหมั้น “ตั้งใจเรียนนะคนสวยพี่ไปแล้ว พรุ่งนี้จะซื้อน้ำมาจีบ”“ขนาดบอกว่าจะหมั้นแล้วยังจีบใจ๋อีกเหรอ”“ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”ฉันยิ้มให้กับคำพูดของพี่ยูก่อนจะหันมามองเพื่อนที่นั่งรอ

มึงจะเค้นเอาคำตอบแบบไหนจากกู” ผมถามไอ้โซ่เพราะเหมือนมันอยากให้คิดอีกแบบทั้งที่ผมมั่นใจและเชื่อแบบนั้นมาตลอด“กูแค่ถามเพราะสงสัย”“กูมั่นใจไปแล้ว”“ขอถามอีกข้อ”“อะไร?”“ถ้าเด็กคนนั้นเป็นใจ๋ มึงจะชอบน้องไหม”ผมเงียบแล้วคิดตามสิ่งที่เพื่อนถาม จริง ๆ ผมไม่ได้อะไรกับใจ๋มากนักถึงจะรู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ก็ม

“อึก~ พี่ชายนายใจร้ายมากจริง ๆ”แกร็ก!! ประตูห้องถูกเปิดออกมาขณะที่ฉันกำลังกอดไทเกอร์อยู่ ก่อนจะได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยท้วงขึ้น“จะกอดปลอบกันอีกนานไหม”“ใครมันจะใจร้ายได้เท่าเฮียวะ!!” ไทเกอร์ตอบกลับพี่ชายของตัวเอง“ใจร้าย? ถ้ากูร้ายอย่างที่มึงว่าคงไม่มาเข้าพิธีหมั้น”“ไปตามช่างเถอะไทเกอร์ อย่าเสียเวลามา

ร่างหนาหยัดตัวตรง จับเรียวขาให้อ้าออกกว้าง ๆ หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเมื่อรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาสัมผัสโดนตรงจุดกระสั่นทำเอาตัวเกร็งกระตุกถี่รัว“ยะ... อย่าเพิ่งเอาเข้ามา”ฉันรีบห้าม วันนั้นเราแค่เกือบแต่ตอนนี้มันคือของจริง ฉันได้แต่ถามตัวเองว่ามันจะเกิดขึ้นจริง ๆ อย่างนั้นเหรอจนมาถึงตอนนี้ ทำไมถึงไม่ขัดขืน