All Chapters of My Savior Billionaire: Chapter 81 - Chapter 90

It was important, according to her. Kaya tinago ko 'yon. Kahit kay Logan, inilihim ko pa rin. It's a part of privacy. But he never asked me about it. Hindi niya rin alam. "Kung matapos mong trabahuin ang data analysis, kindly send to Valerie and provide a copy for Blackwood's company so that they will know the corresponding share for the contract," ani Yohann no'ng nakapasok ako sa opisina niya. "I know it's a bit hard, pero wala na akong ibang mapagkatiwalaan...kaya ikaw na lang." "P-Pero...hindi ako ang secretary niyo." I complained. He tapped his fingers from the desk before seriously looking right through my eyes. "Yes. You aren't. But you were trustworthy. Hindi ko rin puwedeng ibigay kay Valerie ang task na ito dahil marami na siyang hinahawakan. Even the original copies of legal agreements towards Blackwood and Gatsby, nasa kaniya." Umuwi akong matamlay. Paano kasi, hindi ko naman sana trabaho 'yon. Working all day is freakinf draining. Hindi ko kinayang tapusin ang data

Silence has filled the four corners of our room. Wala ni isa man ang nagsalita nang makita ko si Logan na unti-unting pumikit. Hinilot niya ang sintido niya at marahang umiling. "Get rid of them, Rough. Now. Please...get that car away from my sight." "We have traced it already and the results is..." Rough slid an USB, "from Blackwood.""Blackwood, again? They killed my father, now they were trying to kill us? Kill my wife? Fuck! Ngayon pa lang, ayusin niyo na 'yan. Kung ayaw niyo na pati kayo, madadamay.""We're in a fight. Hindi ka namin iiwan, my love." Diniin ni Ashton ang dalawang huling salita dahilan upang tumayo si Logan at pinitik ang noo niya. "Ang seryoso ng usapan nagloloko ka diyan. Bading ka ba?" "Hell no!" Natawa ako sa sagot ni Ashton. Akala ko nga magsuntukan sila. Pero nagtapos pa rin sa tawanan. Si Rough, may pagkaseryoso. He laughed and became serious again. This type of man is really a observant. Less words, but matters most. "We'll take care of it. Ipapakulo

LOGAN RUSS VIRTUOZO That night I was chased by three people, hindi ko na inisip ang sarili ko. All I think that time was Vivianne. Paano kung hindi na ako makakauwi? Paano kung mamatay ako na hindi man lang siya nakikita? These thoughts bury me every time I think about her. Hindi ko kakayaning mawala sa kaniya. Hindi ko kakayaning magkahiwalay kaming dalawa. Vivianne's love guided me home. I thought I couldn't hug her anymore. Pero no'ng nakarating ako sa bahay, hindi ko alam kung ilang beses akong humalik sa lupa para lang pasalamatan ang nasa itaas dahil sa pagligtas sa akin. Lucius has done the investigation. He said, those people who chased after me were Minuette's people. Makapangyarihan ang pamilya niya at kahit anong gawin ko, kahit anong sumbong ko sa kapulisan, walang nagiging resulta. She has the power to blind those people. She has the ability to manipulate them by drawing out money to their hands. See? Ano ang magagawa ng katotohanang ipinaglalaban kung tinatakp

Tatlong araw pa lang ang lumipas no'ng sabihin ni Logan ang mga salitang ayaw kong marinig. Para kasi namamaalam siya. And it bothers me during my work schedule. Ayaw kong guluhin pa masyado ang isipan ko dahil lang do'n. Pero gusto kong malaman kung ano nga ba talaga ang problema niya. Tahimik kong tinimpla ang kape niya habang hinintay siyang lumabas sa gym. I was silently sitting on the chair when I felt my head spinning. Napakapit ako sa edge ng mesa habang mariing pumikit. Parang umiikot ang paningin ko at kahit anong oras, puwede akong mabuwal sa kinauupuan ko. Mabuti na lang dahil ilang minuto lang ang lumipas, bahagya na siyang kumalma kasabay no'n ang pagtunog ng pinto. "Vivianne, ayos ka lang?" si Lucius na kararating lang. Puno ng pag-aalala ang kaniyang mukha. He placed the papers from his hand to the desk before coming towards me. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko at inalalayang makaupo ng maayos sa upuan. "Nasa'n na ba si Logan?" Palinga-linga siya sa paligi

Pero ang sakit lang. Sa ilang taon kong pagtitiwala sa kaniya, ngayon pa talaga nasira? Ngayon pa talaga na dumating ang Avrielle na 'yan? It's kinda unfair to me na ako...nagpakatotoo, pero...hindi pa rin pala sapat? Hindi pa rin pala ako karapat-dapat maging asawa niya? He still doubted our relationship. Ni hindi niya sinabi sa akin ang tinatago nila ni Avrielle. And I felt bad for it. I'm sick of this kind of life. Para akong inilibing na buhay sa ganitong sitwasyon. Tapos pagkatapos ng aksidente ko sa hagdan, malalaman ko na lang na walang Logan sa tabi ko dahil may emergency? Where's my old version of my husband? Where is he?"Vianne," Rough called me and handed me the cup of noodles. "Kainin mo muna siguro 'to." His hands were like mine. Shaking and pale. Hindi ko alam kung ano ang masasabi ko ngayon gayong ganito ang sitwasyon. I was like pinned above the ceiling where I cannot even place my foot on the floor. Takot akong tumayo at mabuhay. But knowing that the doctor had