All Chapters of Ang Supladong Bilyonaryo at ang kanyang Maid: Chapter 191 - Chapter 200

Chapter 192 Margarita Matutulog na ako nang makaramdam ako ng pananakit ng aking tiyan. Hinayaan ko lang at marahan na hinahaplos. Pero maya't maya ay sumakit na naman ang tiyan ko, pero ngayon ay mas masakit na. Napadaing ako sa malakas na pagsipa ng baby sa tiyan ko. Lumabas ako ng kwarto dahil ayokong magising ang kambal na payapang nakatulog na. "Nay! Tay!" malakas kong pagtawag. Napaaray na ako dahil sa sakit na nararamdaman ko. "Nayyy! Manganganak na ako!" malakas kong sigaw. "Ate!" nataranta ang pagtawag sa akin ni Lala. Galing ito sa banyo at mukhang katatapos lang gumamit ng banyo. "Nay! Marlon! Tatay... Tulong, manganganak na si ate Marga!" malakas nitong pagtawag. Mabilis na lumabas ng kwarto si Marlon. Kasunod si Nanay na mukhang kagigising lang. Maaga kasi silang natutulog. "Anong nangyayari?" tarantang tanong ni Marlon. "Si ate Marga manganganak na!" sambit ni Lala na di mapakali. Patakbo naman lumabas si Marlon para ihanda ang gagamitin naming sasaky

Chapter 193 Margarita Pagka-uwi namin sa bahay, ay may pa-welcome party pa sila sa amin ni baby Melly. Nagulat pa ako nang makita ko ang ilan sa mga bisita namin sa bahay. Sila Tito Roberto at ang kanyang buong pamilya. Hindi ko na pansin ang mga sasakyan na nakaparada sa labas. Kompleto na silang lahat dahil nakasama na sa kanila ang asawa ni ate Chloe. "Marga!" masayang bulalas ni ate Chloe pagkakita niya sa akin. Nakaupo ako sa wheelchair habang karga ko ang bagong silang na sanggol. Lumapit na silang lahat sa gawi at tuwang-tuwa sila kay baby Melly. "Tita, baby Melly po ang name niya. Ang cute po ni baby Melly, di ba po?" tuwang-tuwa pa na sambit ni baby Molly.Tumango-tango naman si ate Chloe. "Nanay, okay lang po ikaw ha?" tanong naman agad ni baby Hollis ng makalapit ito sa akin. "Okay na si Nanay dahil nakita ko na kayo na happy," sagot ko naman. "Pede po namin kiss si baby Melly po Nanay?" masayang tanong ni baby Molly. Kinarga naman ni ate Chloe ang baby at naupo

Margarita "Kelan ka pa nakauwing Pilipinas ha?" tanong ko. "Last week lang, Mahal. Nang magising raw ako, wala pa akong maalala. Pero luckily mild amnesia lang. Bago ka pa manganak, nagising na ako. Pero wala akong maalala, blurry pa ang lahat. Mag-almost two months bago ako nakaalala, pero limited lang rin hanggang sa narinig ko ang boses mo at ang boses ng mga anak natin," pagkwento ni Harrison. Ano? Pero bakit walang sinasabi sila Lola, pati sila Tito, sinabi na soon magigising rin siya. Even si Hershey, sooner or later magigising na si Kuya. "Pero noong pa-welcome party, nakita pa kitang nakahiga sa kama sa hospital noon," sabi ko. "Nakatulog na ako niyan dahil sa gamot na iniinom ko. At wala pa akong maalala sa mga araw na iyan. I even got angry with my grandparents dahil hindi ko sila kilala. Actually, una kong nakilala si mommy at daddy that time. Until I heard your voice and the kids, naging malinaw na agad ang vision ng utak ko," mahaba nitong paliwanag. Tulog na ang mg

Margarita Malikot na ang baby namin, ang bilis na gumapang, lagi nakasigaw at masayahin. Kahawig rin ni baby Molly, pero mas makulit lang ang bunso namin. Mag-nine months old na siya, ang sobrang cute niya. Nakakagigil. "Ate, siguro magiging singer si baby Melly paglaki. Ang lakas ng sigaw at ang tinis pa. Hindi napapagod sa kakasigaw, kakatawa, at salita ng wala namang naiintindihan. Ang hyper niya," bungisngis ni Marge. "Normal lang yan sa bata. Titigil rin yan kapag inantok na. Pero hoping na maging singer nga siya paglaki niya. Para siya na ang tutupad sa pangarap natin noon na may singer sa pamilyang ito," natatawang sabi ko naman. Wala ang mga kapatid kong mga lalaki nasa bayan kasama si tatay, nagbenta ng mga karne ng baboy at manok. Maaga palang ay nakaalis na sila. Gustong sumama si Harisson para masubukan rin daw niya ang magbenta ng baboy at manok sa palengke. Kaso hindi pumayag si tatay dahil hindi pa siya magaling. Marami pa kasi siyang gamot na iniinom, at need pa r

Chapter 200 Margarita Two weeks na wala pa rin kaming balita. Kahit si Tito Roberto, wala pa rin silang lead kung saan dinala ang kambal at si Lala. Gabi-gabi akong umiiyak, at kapag iiyak ang baby Melly namin, iiyak rin ako. Nababaliw na yata ako kakaisip sa kambal ko. Hindi ko na lang pinapakita kay Harrison na umiiyak ako dahil sobra-sobra ang pag-aalala nito sa akin. Makikita ko na naman ang mabangis nitong mukha kapag galit. "Nandito sila, Ate Chloe, dito sa Pangasinan, at nag-suggest sila na sa private resort na muna sila mamamalagi . " Ayaw ko sana kasi wala rin namang magbabago kung sa ibang lugar kami mamamalagi. Pero pumayag si Harrison para sa safety namin at tutulong rin ito sa paghahanap sa kambal at kay Lala. Buong pamilya namin ang magtutungo sa private resort nila Harrison . Nagpaiwan sila Tita Carmen dahil sa mga alagang manok at baboy, kahit pa sinabi na ni Harrison na yung mga tauhan niya ang bahala sa mga alaga nila. Siguro nahiya lang itong sumama s