All Chapters of Ang Supladong Bilyonaryo at ang kanyang Maid: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32 Busy na ako sa paglalagay ng mga gulay na nakuha namin sa gulayan, sa gulay storage. Ang iba ay inilagay ko sa loob ng fridge para hindi madaling masira. Naghugas ako ng isang kamatis at agad ko itong kinagat matapos ko itong mahugasan. "Hmm, sarap! Ang tamis naman ng kamatis na ito. Bakit 'yung ibang kamatis na tanim ni Tatay ko maasim at matabang?" kausap ko pa sa sarili ko. "Beefsteak tomato ang tawag sa malaking kamatis na 'yan," boses agad ni sir ang narinig ko. "Ay puta!" gulat kong sigaw. Pero hindi ako pinansin ng amo ko. Nagpatuloy lang ito sa sinasabi niya. "Madalas itong gamitin sa salad, sandwich, at kahit toping para sa burgers. May iba't ibang uri ng mga kamatis, at ang naitatanim siguro ng Tatay mo ay 'yung klase ng kamatis na madalas nabibili sa palengke na very common na sa Pilipinas. Yung mga tanim ni Nanay Diday ay imported na galing pa sa ibang bansa. Kaya masarap ang mga tanim nila," walang pakialam kung nagulat niya ako. "Kamuntik na akong ma-he

Chapter 34 MargaritaExcited akong nagbihis dahil mamaya lang ay aalis na kami ng amo ko para sa pangalawang hearing sa kasong hawak niya. Ang bata pa pala ang minolestiya ng alkalde. Parang walang anak at asawa ang gago! Sisiguraduhin kong makukulong ang matandang gurang na iyon. "Buwesit siya!" gigil kong sambit. Kahit sino naman ay magagalit sa walang silbing alkalde na iyon. Manyak ang puta! Sa bata pa talaga inabutan ng libog. Siraulo! Lumabas na ako sa kwarto ko. Sa sala ko na lang siya hintayin, baka iwan niya ako nang bigla. Mas maganda nang maaga akong nakabihis kaysa sa paghintayin ko ang amo ko. Simpleng pants at white shirt lang naman ang suot ko. Lip gloss at pulbo lang rin ang nilagay ko sa mukha ko. Nagulat pa siya nang maabutan ang amo sa sala. Nakadekuwatro ito habang nakaupo, at nakatutok ang paningin sa cellphone. Seryoso ang mukha at mukhang galit dahil naggalaw ang panga niya. Madilim rin ang aura ng kanyang mukha. Parang may kaaway sa cellphone, baka buway

Chapter 36 Margarita Ang kaso ay diringgin sa RTC (Regional Trial Court), partikular sa Family Court, dahil menor de edad ang biktima. Nagtungo na kaming lahat doon, at nahuli kami ng secretary ni Sir Harrison na si Sir Danilo. Nakikinig lang ako sa sinasabi ni Sir Harrison sa bata at sa nanay ng bata. "Lord, sana huwag kabahan ang bata. Gabayan mo po siya para makuha na niya ang hustisya na nararapat para sa kanya. Palakasin mo po sana ang loob niya at maging matapang sa pagsagot. Ikaw na po ang bahala sa bata, Lord," taimtim kong panalangin. Naupo kami ng secretary ni Sir Harrison sa likod. May mga kasama naman si sir na ibang abogado. Tapos, ang ilan sa pamilya ng biktima ay dumalo. Sa kabilang panig naman ay medyo mas marami sila kumpara sa side ni Sir Harrison. Nagkatitigan si Sir Harrison at ang lalaking nasa mahigit limampung taon gulang na. Nakangisi ito na mukhang nanghahamon pa. "Iyan ang lalaking gumawa ng kabastusan sa bata," bulong sa akin ni sir Danilo, ang sec

Chapter 38 Margarita Hanggang sa umuwi kami, nanginginig pa rin ang katawan ko. First time kong maka-encounter ng barilan at sobrang nakakatakot at nakakabahala. Halos sumabog na ang utak ko sa sobrang takot kanina. "Are you okay now?" nag-aalalang tanong ng amo ko sa akin. Tumango lang ako dahil hindi ko sigurado kung okay ako o hindi. "Magpahinga ka na, don't worry, safe ka dito," paninigurado pa ni Sir."Sige po," sabi ko. Bigla akong natameme at halos walang salitang namutawi sa labi ko. Halos wala akong tulog kinagabihan dahil iniisip ko pa rin ang nangyaring barilan kahapon. Hindi pa rin ako nahimasmasan sa pagkagulat. Imbes na lumabas ako at makipagkita sa kaibigan ko, minabuti ko na lang na dumito muna sa mansion. Balak kong magpaalam na mamasyal sa bahay nila Nanay Diday. Mas kailangan ko ng fresh air at tahimik na lugar.Kaya tumawag ako sa kaibigan ko at sinabi na hindi ako makakalabas. *Tawag*"Hello Joyce, pasensya na, hindi ako makakalabas ngayon," pagbabalita ko.

Chapter 40MargaritaWala pa rin si Manang Thelma dito magdadalawang buwan na. Madalas rin na sabay kami palagi ng amo ko na kumakain. Lagi siyang nasa kusina kapag nagluluto ako at nakikialam sa ginagawa ko. Hindi naman pala marunong magluto.Nag-request siya ng sinangag ngayong umaga kaya naghahanda na ako sa mga lulutuin ko. "You're my honeybunch, sweetie-sweety, cutie pie. You're my cupcake gumsdrop-pang-pong-pyong, kiyong kiyong kingkong. You're my apple pie. And I love you so, and I want you to know that I'll always be right here," naging alien na rin ang boses ko dahil sa kilig sa amo niya. Para na akong butiki na kinikilig."You're my honeybunch, bunchi-bunchi; you're my sugar pie..." naputol ang pagkanta ko ng may yumakap sa akin mula sa likuran ko."Stop singing that alien song, my crazy woman!" Napaigtad ako dahil sa pagyakap niya sa akin sa likuran. Hindi pa nakontento, humalik pa siya sa pisngi ko. Kinikilig na naman ako. Parang mag-asawa na ang datingan naming ni sir