All Chapters of EXCLUSIVE ESCORT OF A RUTHLESS TYCOON (SSPG): Chapter 251 - Chapter 260

NAKATAYO si Aster sa bintana ng kuwarto nila ni Jai. Haplos niya ang may kalakihan niyang tiyan. Maagang umalis ang asawa niya para samahang magbantay ang ina nito sa ospital. Bumukas ang pinto ng kuwarto niya. Si Anya ang nakita niyang pumasok dala ang tray. "Ma'am Aster, kumain na po kayo. Naibilin po ni Sir Jai na nakakain kayo ng almusal n'yo," sabi nito habang ibinababa ang tray sa maliit na lamesa. "Salamat, Anya..." walang gana na sagot ni Aster. "Si Mama, bumaba ba siya para kumain?" "Hindi ko po napansin. Pero pupuntahan ko po sa kuwarto niya para tanungin." Sagot ni Anya. "Maraming salamat ulit, Anya, sa tulong mo," sabi ni Aster na naglakad palapit sa kanyang pagkain. Nagsimula na siyang kumain kahit na parang ayaw tanggapin ang pagkain ng kanyang sikmura. "Labas po muna ako, Ma'am Aster," paalam ni Anya na ikinatunghay niya. Tumango na lamang siya bilang tugon. Tumalikod na ito at lumabas ng kuwarto nilang mag-asawa. Pagkatapos na mag-almusal ni Aster ay tumayo na s

KUMPLETO na sila sa loob ng conference room. Naroon ang mag-asawang sina Carlita at Renan. Katapat ni Jai sa upuan ang kanyang tiyuhin, habang ang iba pang may mahahalagang posisyon sa kompanya ay nakaupo na rin sa kani-kanilang puwesto. Napalingon si Jai sa direksyon ng pinto nang may pumasok na isang lalaki na tila kasing-edad lang niya. Nakasalamin ito at maayos ang bihis, pormal at propesyonal. Parang siya ang abogado ng kanyang ama. "Atty. Braganza," sabi ni Renan habang tumatayo at nilalapitan ang bagong dating. "Renan Bautista. Long time no see," nakangiting tugon ng lalaki na kinilalang si Leo Braganza, ang private lawyer ni Reynaldo. "I'm saddened by what happened to Mr. Reynaldo." Tumango si Renan bilang tugon, saka inilapit si Jai. "Ito nga pala ang pamangkin ko, si Jai Bautista, anak ni Kuya Reynaldo," pakilala ni Renan. Bahagyang ngumiti si Leo at iniabot ang kamay kay Jai. "So you're Jai. Your father spoke about you a few times. I'm Atty. Leo Braganza, your father

"Nay, hindi ko po nakuha ang kompanya ni Tatay," balita ni Jai sa ina habang nasa waiting area sila sa labas ng private room ni Reynaldo. "Hayaan mo na, anak," mahinahong sagot ni Jena. "Mas sila naman ang may karapatan sa lahat ng iniwan ng Tatay mo. Masipag ka, at kaya mong tumayo sa sarili mong mga paa. Hindi mo kailangan ang yaman ng mga Bautista." Napayuko si Jai, pilit itinatago ang panghihinayang sa kanyang mga mata. "Pero Nay... hindi ko po maiwasang masaktan. Para bang hindi na nila ako kinilalang anak." Hinaplos ng ina ang kanyang likod at marahang pinisil ang balikat nito. "Anak, hindi kayamanan ang batayan ng pagkilala. Ang totoo, ikaw ang tunay na tagapagmana ng kabutihang loob ng Tatay mo. Huwag mong hayaang lamunin ka ng galit o lungkot. Mas mahalaga ang respeto mo sa sarili." Tumango si Jai, pinilit ngumiti kahit nangingilid na ang luha. "Opo, Nay. Pipilitin ko pong maging matatag. Para sa inyo. Para kay Tatay." Napabaling ang tingin ni Jena kay Reynaldo. Hangg

"ANONG ginagawa na naman ni Sandro rito? Bakit ba palagi mong sinusuway ang lahat ng gusto ko?" mga tanong ni Jai kay Aster. Hindi siya galit, nagtatanong lang. Pero ramdam ang paninikip ng kanyang dibdib, lalo na't ilang beses na niya itong pinaalala. "W-Wala talaga akong alam paano niya nalaman kung saan tayo nakatira. Nakita ko siya pinapasok na ng katulong. Saka, hindi ko alam kung paano siya nakakapasok sa subdivision. Mahigpit ang mga bantay sa pinaka-gate," sagot ni Aster, bahagyang nanginginig ang tinig niya. Hinahanap niya ang tamang paliwanag, pero ni siya mismo'y litong-lito. "Kahit na, Aster. Dapat hindi mo ini-entertain si Sandro," madiin ang boses ni Jai pero kontrolado pa rin. "Nakita mo na ang nangyari. Hina-harass ka na niya. Anong kailangan niya sa'yo? Bakit kinakausap ka pa rin niya?" Napayuko si Aster. Hindi makatingin kay Jai. May gustong sabihin ang kanyang bibig pero mas mabilis ang kaba sa kanyang dibdib. "Jai, wala akong contact sa kanya. Binigyan niya ako

PAGKARATING sa ospital, dali-daling bumaba si Jai ng sasakyan. Ni hindi na niya naalalang i-park ito nang maayos. Ang tanging nasa isip niya ay ang kanyang mga magulang na nasa loob ng gusaling nasusunog. Paglapit pa lang niya sa entrance, sinalubong siya ng makapal na usok at nakakabinging alarma. Ilang bombero ang abalang nag-aalis ng mga tao at nagbubuhat ng kagamitan. "Sir, bawal po kayong pumasok! Delikado sa loob!" sigaw ng isang bumbero, sabay harang sa kanya. "Nasa loob ang parents ko! Maawa kayo, papasukin n'yo ako!" pakiusap ni Jai, habang pilit siyang sumusugod. Nanginginig na ang boses niya sa kaba at takot. Dalawang bumbero na ang humawak sa kanya para pigilan siyang dumiretso papasok ng ospital. "Pasensiya na, sir. Halos 20% na ng ospital ang apektado ng sunog. At nagsimula ito sa neurology ward." Nanlaki ang mga mata ni Jai. Parang biglang nawalan ng hangin sa paligid niya, di siya makahinga. Doon nakaratay ang ama niya, sa neurology ward. "Hindi puwedeng nasusun