Semua Bab Love Behind the Contract (An Army and his Innocent Wife): Bab 31 - Bab 40

"What happened? For this simple mission, hindi niyo na gawa! Ano na lang ang gagawin natin kung sakaling hindi na magising si Mayor! Ano ba naman kayo! Ang sabi ko matulungan kayo, pero anong ginawa niyo??? Paano natin ipapaliwanag ang lahat nang pangyayari sa mga tao! Alam natin na maraming naghihintay kay Mayor! Sino na ang bahala ngayon sa mga tao??? Walang hiya!" Kanina pa galit si, General.Wala akong magagawa dahil nangyari na. Isa pa, nasa malayo ang iniisip ko ngayon. Kailangan kong maka-uwi, sa lalong madaling panahon. Dahil, habang nandito ako, hindi ko alam kung ano ang nangyayari ngayon kay, Shiena. Just like what I said, she's my responsibility. Kapag may mangyaring masama sa kaniya nasa akin ang sisi. Kanina pa sermon nang sermon si, General. Kulang na lang ako naman ang sumigaw rito, dahil ang ingay ng bibig niya. Magiging maayos naman talaga ang mission, kung hindi niya pinadala ang pahamak na inaanak niyang si, Zack. Walang kwenta dahil gumalaw siya nang wala sa plano

SHIENA POV.Hindi ko inaasahan na sa pagbukas ko ng pintuan ay si Stephen ang bungad sa akin. Ngunit gayunpaman naging masaya pa rin ang tibok ng aking damdamin. Dahil sa wakas ay nakabalik na siya at nagkita na rin kami. "May anak ka na pala. Kaninong bata 'yan? Ang bilis mo naman magka-anak. Tapos ang laki agad." Pagtataka ko naman. Pero, infernes ang cute ng bata. Mahilig pa naman ako sa bata. Pero, kainis naman may anak na agad siya? Ilang araw lang naman kami hindi nagkita tapos uuwi siyang may anak na? Walang kwenta naman ang babae na Ina ng bata kung ganun. Dahil, hindi man lang niya sinamahan si Stephen. "Tsk!" Tanging tipid niyang sagot. Kasabay pa nito ang pagpasok niya sa loob. HUH? ANONG NANGYARI? NAGTANONG LANG NAMAN AKO DIBA SELF? ANG SUNGIT NAMAN, PORKET MAY ANAK NA EHH. Matapos nilang pumasok ay agad naman akong sumunod. Ang galing na rin ahh, porket siya ang nagbigay ng condo na 'to kay Lina, kung maka asta bahay niya. HOY! BAKA NAKAKALIMUTAN MO, BISITA KA LANG DIT

"Ahm, Stephen, heheh naiipit ako ang bigat mo rin ahh kahit yakap lang." "Huh? I'm sorry, I'm sorry. I didn't mean it." "Hindi ayos lang. Miss mo naman ako diba? Ang cute naman kung ganun." Pinipigilan kong makilig baka kung ano pa ang isipin niya. "Ate! Kuya! Hali na po kayo rito, kakain na po tayo!" Eii, pasigaw na singit ng kapatid ko. Kainis naman ang kapatid ko. Hindi ba pwedeng mamaya na lang. "Let's go, Shiena." Malambing niyang boses. Mukhang kakaiba naman ang Stephen na umuwi ngayon. Parang niya ba 'to sa akin. "Sige, sige, mauna ka na susunod ako. Dito lang ako sa likod mo." Sabay ngiti ko. "No. Come with me." Muntik akong mapasigaw sa ginawa niyang paghila sa kamay ko. Hanggang sa nakarating kami sa hapag kainan. Naka-upo na rin rito nang maayos si Sky na sinasabi ni Stephen. "Hello po Tita, mommy." Tila'y naguguluhan siya kung ano ang itatawag niya sa akin. "Ahm, mommy na lang ang itawag mo sa akin," sabay ngiti ko. Halos malaking pagtataka naman ang bumalot s

"Don't ask na lang if hindi matino ang tanong mo." Pagsusungit nito. "Huh? Hindi ba 'yon matino? Gusto ko lang naman malaman kasi parang ang sungit sungit mo ngayong araw na 'to." Pagrereklamo ko sa kaniya. Medyo mataas pa rin ang boses ko. "Hayts, stubborn." "Huh? Ano sabi mo? Hindi ko narinig ang hina ehh. Lakasan mo naman." Pagrereklamo ko ulit sabay kamot sa batok ko. "I don't say anything. Kung ano ano na lang ang naririnig mo. I think you need to take a sleep na lang kaysa sa isturbuhin mo ako rito. Isa pa ang ingay ingay mo, baka mamaya magising pa ang alaga ko." Malalim niya akong tinitigan ngunit ano naman ngayon. Hindi naman ako takot sa tulad niyang masungit."Hindi ako inaantok. Ikaw na lang kaya ang matulog. Total parang pagod ka naman ehh." Bumalot sa boses ko ang pag-aalala ko sa kaniya. "No, I'm not sleepy." Sagot pa nito na may malamig na tinig."Ede huwag, ikaw na nga 'tong pinapatulog ikaw pa nagrereklamo!" Bulalas ko sa kaniya. Kainis talaga ang tulad niya.

"Shiena, ano ba ang ginagawa mo? Mukhang wala ka sasarili mo ahh," biglaang pagsulpot ni Stephen. Nandito pala ako sa tapat ng malaking bintana at pinagmamasdan ang mga bituin at buwan. "Ano ba, bakit ka ba nandito? Isa pa, kailangan ka nang bata doon sa loob. Doon ka na lang kaya," pagsusungit ko sa kaniya."Pinaalis mo ako? Why? Did I do something wrong?" Pagtataka niya.Ito talagang Stephen na 'to hindi na lang nakikinig ehh."Wala, bakit ba. Isa pa, gabi na pahinga ka na," binago ko ang tuno ng boses ko upang hindi siya mag-isip nang kung ano. Syempre, mabait din ako ehh."Kakagising ko lang, pinapatulog mo na agad ako. Ikaw ang dapat pumasok sa loob dahil alam kong hindi ka pa nagpapahinga. Kapag malaman 'to nang kapatid ko, nalulungkot siya gusto mo ba 'yon?" Mukhang pinagtatangkaan pa niya ako. Akala niya naman madadala ako. "Hindi ahh, naiintindihan ako ng kapatid ko. Isa pa, tulog siya huwag ka na lang maingay diyan. Dahil kapag kami mag-away, mag-aaway din tayong dalawa. A