All Chapters of นางบำเรอ SM20+: Chapter 221 - Chapter 230

2 ปีต่อมาหลังจากที่ไปหาหมอกันเสร็จกลับมาผมก็ทำตามคำแนะนำของหมอตลอด จนผมได้มีลูกดั่งใจหวังเลย ตอนนี้ลูกของผมก็คลอดแล้ว เป็นผู้ชายด้วยครับแต่โรสเธอไม่ได้อยู่เลี้ยงลูกเพราะมีงานด่วนต้องเดินทางไปฝรั่งเศส ก็เลยทิ้งให้ผมเลี้ยงลูกอยู่คนเดียวก่อนแล้วเธอจะรีบกลับมาความจริงผมก็ไม่อยากให้เธอไปหรอกครับ เพราะเธอเพิ่งคลอดลูกก็ต้องไปทำงานซะแล้วแทนที่จะพักให้หายดีก่อน แต่เธอบอกว่าเป็นงานด่วนต้องรีบไป ผมเองก็ขัดอะไรเธอไม่ได้มากมาย"โอ๋ๆ กินนมก่อนนะครับ" ผมก็เลยต้องกลายเป็นคุณพ่อลูกอ่อนเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านยังดีนะครับที่ลูกชายของผมไม่ได้ขี้งอแง โรสเธอหัดให้ลูกกินนมขวดตั้งแต่เกิด มันจะได้ไม่ลำบากถ้าหากเธอต้องทิ้งลูกไปทำงานต่างประเทศหลายวันผมไม่ได้จ้างพี่เลี้ยงเพราะผมไม่อยากให้โรสเธอไม่สบายใจ ถ้าหากเธอต้องไปทำงานที่ฝรั่งเศสแล้วปล่อยผมอยู่บ้านกับพี่เลี้ยงแค่สองคน ถึงผมจะไม่ได้ทำอะไรแต่ยังไงผู้หญิงก็ต้องมีระแวงบ้างผมก็เลยตัดปัญหาโดยการเลี้ยงลูกเอง เพราะผมก็เข้าคอสเรียนเลี้ยงลูกมาแล้ว แถมพ่อกับแม่ก็ยังแวะมาหาหลานอยู่ทุกวันผมไม่เหงาหรอกครับ ตามจริงพ่อกับแม่จะเอาหลานไปเลี้ยงเองด้วยซ้ำผมจะได้ทำงาน แต่ท่า

"ทำไมผมต้องรับผิดชอบด้วยครับ?""แต่แกมีอะไรกับน้องแล้วนะคิน!""แล้วไงครับ มันก็เป็นเรื่องปกติของผู้ชายอยู่แล้วนะครับแม่""ผู้หญิงคนอื่นแม่ไม่ว่า แต่กับน้องไม่ได้ เพราะฉะนั้นแกต้องรับผิดชอบ!""แม่!""แต่งงานกับน้อง""ผมไม่แต่งครับ มันไม่ใช่อะแม่ แค่มีอะไรกันแค่นี้ทำไมต้องแต่ง""เพราะว่าน้องไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นยังไงล่ะ""ไม่เหมือนยังไงครับ เธอก็ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงที่ผมผ่านมาเลย""ตาคิน!""ผมไม่แต่ง แต่ถ้าจะบังคับให้ผมแต่ง ก็ได้ เดี๋ยวผมจัดให้"***********************คลับภาคินเสียงเพลงดังระงมก้องไปทั่วคลับแห่งนี้ ผีเสื้อราตรีทั้งหลายต่างพากันโยกย้ายส่ายเอวไปตามเสียงเพลงที่กำลังดังก้องอยู่อย่างไม่มีใครยอมใครภาคินผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิง พ่วงตำแหน่งเจ้าของคลับและเจ้าของบริษัทอีกหลายๆ แห่ง ที่พ่อและแม่ได้ก่อตั้งเอาไว้กำลังยืนดูผีเสื้อราตรีสาวที่กำลังยืนส่ายสะโพกยั่วยวนให้ชายหนุ่มสนใจแต่ทว่าสายตากลับไปสะดุดกับร่างของใครบางคน ที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน พอร้องเพ่งมองดีๆ ก็พบว่า นั่นคือวันใหม่ หญิงสาวที่พ่อกับแม่ของเขารับมาเลี้ยงไว้"เหอะ! ลายออกแล้วสินะ" ร่างกำยำเค้นหัวเราะเ

มหาวิทยาลัย"ห๊ะ!?""พวกแกจะเสียงดังนะทำไมเนี่ย คนมองกันหมดแล้ว" วันใหม่ข่มเสียงปรามเพื่อนๆ"นะ นี่แกมีอะไรกับพะ พี่คินเหรอวันใหม่""อื้ม...ก็เมื่อคืนก่อนนั่นแหละที่เมาน่ะ ฉันจะกลับไปที่รถใครก็ไม่รู้เอาเหล้าให้ฉันกิน จากนั้นฉันก็รู้สึกร้อนวูบวาบแล้วก็...อย่างที่เล่านั่นแหละ""เวรแล้วไง แล้วนี่พี่คินได้ป้องกันหรือเปล่า แกกินยาคุมหรือยัง""กินแล้ว" วันใหม่พยักหน้าตอบรับ"เฮ้อ...ฉันได้ยินมาว่ารายนั้นน่ะเสือผู้หญิง ฉันว่าแกอย่าเข้าไปยุ่งวุ่นวายจะดีกว่า มันพลาดแล้วก็ถือว่าพลาดไป"ใครต่อใครก็ได้ยินถึงกิตติศักดิ์ความเจ้าชู้ของภาคิน ผู้หญิงหลายๆ คนก็ยังอยากที่จะเข้าหา เพราะภาคินมีหมดแล้วทุกอย่าง คนรวยแถมยังหล่ออีกต่างหากใครจะไม่อยากเข้าหาบ้างล่ะแต่ใครก็ยังไม่รู้ลึกไปว่า วันใหม่เธออาศัยอยู่บ้านเดียวกับภาคิน และเธอก็เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกครอบครัวของภาคินรับเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เธอไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังเลยจะบอกให้เธออยู่ห่างก็คงจะไม่ได้ เพราะยังไงเธอก็ต้องเห็นหน้าภาคินทุกวันอยู่แล้ว"พี่ชายของฉันเคยเล่าให้ฟังว่า สมัยที่พี่คินยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย แกฮอตมากเลยนะ แต่ฉันจำได้ว่าพี่คินมี

"อื้ออ ฮึก พี่คินอย่า!""....." ภาคินไม่ได้สนใจเสียงร้องขอของหญิงสาวเลย สองมือกอบกุมเต้าอวบพร้อมกับบีบเค้นไปมาราวกับว่าจะให้มันแตกตรงนี้เด็กสาวน้ำตาไหลออกมาอาบไปทั่วใบหู อยากจะขัดขืนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะภาคินแรงเยอะกว่าเธอมาก แถมยังถูกเขาพันธนาการข้อมือด้วยเข็มขัดของเขาอีกต่างหาก"ครั้งแรกพลาด เราไม่ควรมีครั้งที่สองนะพี่คิน""แล้วไง ตอนนี้เธอก็เป็นเด็กของฉันแล้วไง ฉันจะมีอะไรกับเด็กมันแปลกด้วยหรอ ไม่ต้องกลัวฉันจ่ายเงินเธอแน่นอน และอาจจะให้มากกว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นด้วยถ้าเธอทำดี""มะ ไม่ ใหม่ไม่ได้อยากได้เงินจากพี่ ใหม่ไม่ได้อยากได้อะไรทั้งนั้น""ทำไม? ฉันว่าคนอย่างเธอน่าจะชอบเงินมากเลยนะ""อื้ออ....พี่คิน!!""อืมม...." ร่างหนาไล่ซุกไซ้ตามลำคอขาว พร้อมกับขบเม้มเบาๆ แต่วันใหม่เธอเป็นคนผิวขาว โดนอะไรนิดหน่อยก็แดงแล้ว"พะ พี่คิน อื้ออ!!" วันใหม่สะดุ้งเมื่อภาคินสอดมือเข้าไปใต้กระโปรงชุดนอนของเธอ พร้อมกับลูบไล้โหนกนูนไปมาเบาๆ ผ่านกางเกงในตัวจิ๋วที่เธอสวมใส่อยู่อยากจะขัดขืนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงร้องไห้ออกมา แต่น้ำตาของเธอมันก็ไม่ได้ทำให้ภาคินรู้สึกผิดอะไรเลยกับการกระทำของตัวเองหนำซ้

สองวันต่อมา"พี่เสือคะ""ครับ?""เอ่อคือว่า มีคนฝากเงินซื้อของไปให้กับเด็กๆ ด้วยค่ะ" วันใหม่ยื่นซองสีขาวที่ด้านในมีเงินอยู่หลักหมื่น ให้กับชายหนุ่มตรงหน้า"ใครเหรอ?""เป็นผู้มีพระคุณของใหม่เองค่ะ ท่านฝากเงินมาเอาไปซื้อของและก็ซ่อมแซมโรงเรียนให้กับน้องๆ ค่ะ""อ๋อ พี่ฝากขอบคุณท่านด้วยนะ ว่าแต่เราก็ได้ไปเหมือนกันใช่ไหม""ใช่ค่ะ ใหม่ขออนุญาตผู้ปกครองแล้ว""ชื่อใหม่เหรอ?""ค่ะ ชื่อวันใหม่ เรียกว่าใหม่เฉยๆ ก็ได้""อ่าครับ แล้วรู้จักชื่อของพี่ได้ยังไง?""เพื่อนเป็นคนบอกมาน่ะค่ะ เห็นบอกว่าพี่เป็นหัวหน้าคณะการเดินทางในครั้งนี้""อ๋อ""....." วันใหม่มองหน้ารุ่นพี่ที่ชื่อเสือ หัวใจเจ้ากรรมก็เต้นแรงจนจับจังหวะไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงใจสั่นทุกครั้งที่ได้เจอหน้ารุ่นพี่คนนี้"ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่เข้าเรียนก่อนนะ""เอ่อ ดะ เดี๋ยวค่ะพี่เสือ!""มีอะไรหรือเปล่าใหม่?""คือใหม่จะถามว่าเราจะนัดกันไปกี่โมงคะ""เดี๋ยวพี่ส่งไปในไลน์อีกทีก็แล้วกัน พี่ต้องไปตกลงกับคนขับรถทัวร์ก่อน""อ๋อค่ะ""พี่ไปนะ""ค่ะ"เมื่อรุ่นพี่ที่ชื่อเสือเดินออกไป วันใหม่ก็ยืนบิดตัวยิ้มกริ่ม เหมือนกับว่ากำลังเขินอายก่อนจะเดินกลับไปยังก