Lahat ng Kabanata ng ข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย: Kabanata 251 - Kabanata 260

เช้าวันใหม่เวียนมาถึงผู้มาจากแดนเหนือตื่นกันตั้งแต่เช้า พวกเขานอนไม่ค่อยหลับไม่ใช่เพราะไม่ชินกับสภาพอากาศ แต่เป็นความรู้สึกตื่นเต้นดีใจด้วยวันนี้จะได้เรียนการทำอาหาร เยวี๋ยนจิ้งห้าวหัวหน้ากลุ่มจากแดนเหนือได้พูดคุยกับเจียวมิ่ง เขามองเห็นถึงความชื่นชมนับถือจากสายตาของทุกคนและยังแอบกระซิบบอกกับตนอีกด้

“พวกข้าไม่แน่ใจว่าต้นมันจะมีอยู่เยอะหรือไม่ เอาเช่นนี้ได้ไหมคุณหนูถ้าพวกข้ากลับไปแดนเหนือ จะชวนเหล่าสหายที่นั่นขึ้นไปสำรวจบนเขาหาดูต้นของมัน หากพบว่ามันมีอยู่เยอะจะรีบส่งข่าวมาแจ้งให้ท่านทราบเป็นอย่างไร หลังจากนั้นค่อยส่งคนไปจัดการก็ยังทันนะขอรับ” เยวี๋ยนจิ้งห้าวแบ่งรับแบ่งสู้เพราะเขาเองก็ยังไม่มั่น

กลุ่มของเยวี๋ยนจิ้งห้าวได้อยู่ที่ตำบลหย่งฝู เพื่อเรียนการทำอาหารเป็นเวลาสิบวันการเรียนโดยลงมือปฏิบัติจริงนั้นแค่สี่วัน โดยอาหารอย่างต้มยำที่ลู่ชิงได้สอนเพิ่มมีถึงสามรายการ และต้มจืดหนึ่งรายการคือต้มยำไก่ ต้มยำขาหมู ต้มแซ่บกระดูกหมูและต้มจืดไข่น้ำส่วนอีกหกวันจากนั้นคือการทดลองการทำงานในร้านอาหารไปใน

พอมีคนพูดถึงเรื่องของราษฎร ก็แย้งว่าไม่สำคัญเท่าเรื่องสตรีข้างกายรัชทายาท จนฝ่าบาททรงกริ้วงดประชุมเป็นเวลาหนึ่งเดือน หากไม่มีเรื่องเร่งด่วนเกี่ยวกับปากท้องของราษฎร ไม่ต้องถวายฎีกาขึ้นไปถึงพระองค์ให้เสียเวลา พ่อถึงได้มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนท่านแม่ของเจ้าที่จวนอย่างไรเล่า”“ตาแก่พวกนี้อยู่นานเพราะเกิดก่อ

“ไป ๆ ๆ เจ้าเด็กหน้าเหม็นพวกนี้พูดจาเลื่อนเปื้อนจริง ๆ”“ฮ่า ๆ ๆ น้องรองเจ้าดูท่านพ่อกับท่านแม่สิ หน้าแดงมากเลยล่ะสงสัยจะเขินอายพวกเราแน่ ๆ”“พี่ใหญ่ท่านจะหยอกเย้าท่านพ่อท่านแม่ไปทำไมกัน หากท่านอิจฉาก็รีบหาพี่สะใภ้เข้าบ้านเสียก็สิ้นเรื่อง” ลู่เสียนแค่อยากจะเอ่ยหยอกล้อพี่ชาย ไม่คิดว่าลู่จื้อจะมีอาการ