บททั้งหมดของ ปีศาจคลั่งรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

EPISODE 11 : ZEPHYR(สายลมที่พัดแผ่วเบา)[JESUS’S PART]~ครืนนนนนนนนนนน~ ~ครืนนนนนนนนนนน~“ครับเฮีย” ผมรับโทรศัพท์ทันทีที่เห็นว่าปลายสายที่โทรเข้ามาเป็นใคร เฮียเบลซเป็นเพื่อนกับเฮียดีนพี่ชายของผม ผมเองก็เคารพและรักเฮียเบลซไม่ต่างอะไรกับพี่ชายแท้ๆของผม(มึงมาที่ห้องเดี๋ยวนี้ไอ้จี) ปลายสายเอ่ยบอกกับผมเสียงเรียบ ตั้งแต่ที่ผมจำความได้เฮียเบลซไม่เคยเรียกผมแบบนี้มาก่อนครั้งนี้คงมีเรื่องใหญ่จริงๆ สินะหรือว่า...ผมตัดสายทิ้งทันทีก่อนจะรีบวิ่งไปที่ห้องพักของตัวเองที่อยู่ไม่ไกลอย่างรวดเร็ว ‘ยัยหนูผีคงไม่ได้...’ ผมคิดมาตลอดทางที่มาห้องของผมปัง! !!“เฮียตามผมมามีอะ...” ผมรีบผลักประตูห้องของตัวเองเข้าไปทันที ตลอดเวลาหัวใจของผมเต้นไม่เป็นเป็นจังหวะเลยมันเหมือนจะเต้นเร็วกว่าปกติ ผมไม่เคยเป็นมาก่อนผมจึงแยกไม่ออกว่าสิ่งที่ผมเป็นมามันเกินมาจากสาเหตุอะไร“ไขโซ่ที่ขาเธอ” เฮียเบลซเอ่ยบอกกับผมเสียงเรียบ พร้อมกับมองมาที่ผมนิ่งๆ“กะทิเป็นอะไรอะเฮียทำไมตัวร้อนขนาดนี้” ผมลงไปนั่งข้างๆ เธอก่อนจะไขกุญแจที่ข้อเท้าของเธอออก มือของผมลูบลงที่แก้มของเธอเบาๆ ผมสัมผัสได้ว่าอุณภูมิในร่างกายของเธอสูงขึ้นมากจนผมตกใจ“มึง

EPISODE 13 : SUSURRUS(เสียงกระซิบที่แผ่วเบา)[KATHI’S PART]“ที่นี่ที่ไหนคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ ออกไปด้วยความสงสัยเพราะเขาขับเลยบ้านของฉันมาไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ รถซุปเปอร์คาร์คันหรูของเขาจอดลงก่อนที่ประตูรั้วบ้านใหญ่จะเปิดออกอย่างอัตโนมัติ เขาขับรถเข้าไปด้านในก่อนจะจอดมันลงยังลานหน้าบ้านของเขา ซึ่งมองตรงไปด้านหน้าเป็นลานจอดรถขนาดใหญ่ 2 ชั้นซึ่งภายในนั้นน่ามีรถซุปเปอร์คาร์มากกว่า 20 คันแน่นอน นี่เขาชอบเก็บสะสมรถสินะ ‘เขารวยขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย’“บ้านฉันเอง เข้ามา...” ฉันมองบ้านหลังใหญ่ตรงหน้าอย่างอึ้งๆ นี่เขาอยู่ที่นี่จริงเหรอเนี่ย ฉันมองไปรอบๆ ไม่เห็นจะมีคนอื่นอยู่เลย ยามที่หน้าประตูก็ไม่มีแต่มันก็ไม่น่าแปลกเท่าไหร่เพราะกำแพงที่สูงกว่า 3 เมตรและยังมีรั้วไฟฟ้าติดอยู่ที่ด้านบนอีกคงไม่มีโจรที่ไหนปีนเข้ามาได้ง่ายๆ“ยัยหนูผี”“คะ ค่ะ” ฉันวิ่งตามร่างสูงเข้าไปด้านในก่อนจะพบกับความเรียบหรูที่ดูยังไงก็แพงหูฉีก เฟอร์นิเจอร์ถูกตกแต่ด้วยโทนสีดำผสมผสานกับสีของไม้ทำให้บ้านหลังนี้ดูน่าค้นหาอย่างน่าประหลาด“คือ ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วยคะ” ฉันเอ่ยบอกร่างสูงตรงหน้าออกไปอย่ากล้าๆ กลัวๆ ตอนน

EPISODE 15 : EUPHORIA(ความรู้สึกสนุกสนาน)[KATHI’S PART]16.00 น.หลังจากที่พวกเรานำของที่ได้รับบริจาคมาแจกจ่ายให้กับชาวบ้านเรียบร้อยแล้ว พี่ๆ สตาร์ฟจะแบ่งหน้าที่ให้กับพวกเราโดยที่ผู้ชายทุกคนช่วยกันทำอาคารเรียนหลังเล็กๆ ให้กับเด็กๆด้วยวัสดุที่หาได้จากในชุมชนเป็นส่วนใหญ่ ส่วนพวกผู้หญิงก็เป็นลูกมือฉันยืนมองพี่จีซัสที่กำลังปีนขึ้นไปทำหลังคาอย่างอึ้งๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะสามารถทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย เขาจับค้อนตอกตะปูได้อย่างชำนาญราวกับนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเคยลงทำ“กะทิพี่ขอน้ำแก้วนึงครับ” พี่คีรินเรียกฉันปลุกให้ฉันตื่นจากภวังค์ ฉันรีบเดินเอาน้ำไปให้พี่เขาทันทีเพราะเหมือนคนที่ฉันจ้องมองอยู่เขาจะรู้ตัวแล้วว่าฉันกำลังแอบมองเขา“นี่น้ำค่ะ” ฉันยื่นแก้วน้ำไปให้คีริน พร้อมกับส่งยิ้มกว้างไปให้เขา“มือพี่เปื้อนกะทิช่วยจับแก้วไว้ให้พี่หน่อยสิครับ”“อะ อ่อได้ค่ะ” ฉันจับแก้วน้ำยื่นไปตรงหน้าพี่คีริน ก่อนที่เขาจะก้มลงมาดูดน้ำจากหลอดในแก้วที่ฉันถือจนหมด“ขอบคุณครับ” ร่างสูงตรงหน้าเอ่ยขอบคุณฉันก่อนจะส่งยิ้มหวานมาให้ ฉันว่าพี่คีรินดูแปลกไปนะ ด้วยความที่เราสนิทกันมานานพี่แกเป็นผู้ชายที่อบอุ่นแบบนี้อยู่

EPISODE 17 : PLUVIOPHILE(ผู้ที่หลงรักในสายผฝน)[KATHI’S PART]~ครืนนนนนนนนนน~ ~ครืนนนนนนนนนน~ซ่า! ซ่า! ซ่า! !!“เฮียจีซัส กะทิ/เฮีย/กะทิ” เสียงเรียกที่มาพร้อมกับเสียงฝนที่ยังคงตกโปรยปรายลงมาไม่หยุดปลุกฉันให้ตื่นจากการหลับไหล ฉันลืมตาขึ้นมาก่อนจะเห็นพี่จีซัสจ้องมองมาที่ฉันอยู่ก่อนแล้ว“อ๊ะ!” ฉันร้องออกมาเพราะเจ็บปวดที่ช่วงล่างทันทีที่ฉันรู้แล้วว่าตัวเองกำลังนอนหนุนแขนแกร่งของเขา ฉันก้มลงมองตัวเองก่อนจะเห็นว่าเสื้อผ้าทุกชิ้นของฉันถูกสวมใส่อยู่บนตัวของฉันแล้ว“เจ็บหรอ” เขาเอ่ยถามฉันเสียงอ่อนพร้อมกับมือหนาของเขารีบเข้ามาประคองฉันไว้“จีซัส กะทิ/เฮียจี”“น่าจะมีคนมาตามหาเราแล้วนะคะ” ฉันบอกกับร่างสูงที่ประคองฉันอยู่ด้านหลัง ในขณะที่สายตาของฉันยังคงมองออกไปด้านนอก“อ๊ะ!” ฉันลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบากทำไมมันถึงได้เจ็บขนาดนี้นะ ไวกว่าความคิดของฉันก็คือร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลัง“ทะ ทำอะไรคะ” ร่างสูงอุ้มฉันไว้แนบอกก่อนจะพาฉันเดินลงๆไปด้านล่าง“อยู่เฉยๆ” เขาเอ่ยบอกกับฉันเสียงเรียบ ก่อนที่กลุ่มของพี่สตาร์ฟและชาวบ้านจะรีบเดินเข้ามาหาพวกเรา“อะ เอ่อ” พี่แดนเหมือนมีบางอย่างอยากพูด แต่พอเขาเห็นหน้าพี่จ

EPISODE 19 : OENOPHILE(ผู้ที่หลงใหลในการจิบไวน์)[KATHI’S PART]15 นาที่ผ่านไป...“เราจะไปดูหนังกันไม่ใช่เหรอคะ” ฉันเอ่ยถามร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำอย่างไม่เข้าใจไหนเขาว่าจะไปดูหนังกัน แต่ดูการแต่ตัวของเขาสิ เขาใส่เพียงกางเกงนอนขายาวเพียงตัวเดียวเท่านั้น แต่สิ่งที่ทำให้ฉันสะดุดตาที่สุดคงจะเป็นรอยสักรูปตะขาบบริเวณลำคอของเขา ถึงมันจะดูเท่ ดูลึกลับแต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวดของเขาด้วยเช่นกัน“ใช่ครับ ปะ!” ร่างสูงเดินเข้ามาดึงมือของฉันขึ้นมากุมไว้ ก่อนจะพาฉันเดินไปยังห้องที่อยู่อีกมุมหนึ่งของบ้าน “มะ ไม่ใส่เสื้อก่อนเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย พร้อมกับเดินตามเขาเข้าไปในห้องอย่างงงๆ“รออยู่นี่ก่อนนะครับเดี๋ยวเฮียมา” ฉันยืนอึ้งกับภาพตรงหน้า ‘นี่เขายกโรงหนังมาไว้ที่บ้านของตัวเองงั้นเหรอ’ ฉันเดินดูรอบห้องก่อนจะสะดุดตากับเตียงที่สามารถปรับระดับได้ ‘ไม่อยากจะเชื่อ’“ไวน์ครับ” ร่างสูงเดินกลับเข้ามาพร้อมกับในมือที่ถือขวดไวน์และแก้วอีกสองใบ เขาวางมันลงบนโต๊ะก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมาดึงแขนเรียวของฉันเพื่อให้นั่งลงข้างๆเขา“ว้ายยยยย!!!”“ดูเรื่องอะไรกันดี” เขาเอ่ยถามฉันเสียงอ