บททั้งหมดของ มาเฟียสาวทะลุมิติมาเป็นเจ้าของร้านผ้าไหมอันดับหนึ่ง: บทที่ 61 - บทที่ 70

เยี่ยนหลิงวิ่งไล่จับตัวซูอันจนเหนื่อย สุดท้ายก็ได้แต่ยืนหอบหายใจไม่ตามต่อ แม้ว่าหลายวันที่ซูอันไม่อยู่นางจะตื่นเช้ามาวิ่ง แต่ร่างกายยังปรับสมดุลได้ไม่ค่อยดีนัก ยามต้องใช้แรงมาก ๆ จึงรู้สึกเหนื่อยเร็วขึ้น“แฮ่ก ๆ ๆ ไม่วิ่ง ๆ ๆ อันเอ๋อร์เจ้าหยุดวิ่งเสียทีเถิด พี่เหนื่อยจนตามเจ้าไม่ไหวแล้วนะ”ความจริงแ

ทางด้านซูอันที่อธิบายงานของนางกับจี้หยกวิเศษ สุดท้ายจึงตัดสินใจทำฉากกั้นออกมาสองลาย คือสวนดอกโบตั๋นหลากสี และเรือลำน้อยล่องลอยกลางทะเลสาบ‘จีจี้ข้าต้องการลายปักแบบสามมิติ สำหรับลวดลายทั้งสองอย่างนี้ และช่วยทำให้ลูกค้าสามารถมองได้สองด้านนะ’[โอ้โห! นายหญิงหากท่านขายฉากกั้น ด้วยการปักแบบสามมิติไปแล้วล

หลังจากซูอันจัดการไล่แขกน่ารังเกียจออกไปจากจวนได้ ทำให้วันนี้นางไม่มีสมาธิในการทำงานได้อีก เนื่องจากยังจดจำคำพูดหนึ่งของหวังเทียนเวิ่นได้ว่า เขามีน้องเขยเป็นถึงรองเจ้ากรมพิธีการ นั่นหมายความว่าหากนางปล่อยหวังเทียนเวิ่นกลับไป คงกลายเป็นครอบครัวของนางที่จะถูกสังหารทิ้งอย่างไม่ต้องสงสัยแม้แต่เยี่ยนหลิ

ภายในห้องพักของหวังเทียนเวิ่น ยามนี้เย่าฉีต้องพยายามอย่างมากกับการปลอบใจเจ้านาย ที่ถูกซูอันชี้หน้าด่าว่าแก่หนังหน้าก็เหี่ยวย่น ทำให้หวังเทียนเวิ่นเริ่มหมดความมั่นใจ ทั้งที่ผ่านมาไม่ว่าตนจะไปทำการค้าในเมืองใด ล้วนมีสตรีไม่น้อยที่วิ่งเข้าหาโดยไม่ต้องออกแรง แต่สำหรับครั้งนี้กลับมีหญิงสาวท่าทอ ไหนจะท่าท

เรื่องการต่อสู้ระหว่างคนของหวังเทียนเวิ่นกับซูอัน เหล่าพ่อค้าเร่หรือคนที่ทำการค้าผ้าไหมราคาแพง ล้วนรู้ดีว่าต่อหน้าเป็นการสวมหน้ากาก แต่ลับหลังกลับขัดแย้งจนเกิดการปะทะที่รุนแรง มีคนรู้เห็นแต่เก็บเงียบไม่ยอมปริปาก เนื่องจากไม่ต้องการเอาชีวิตของตนไปเสี่ยงกลุ่มของอวี้เหลียนและอู๋ซูหลังจากนำศพมาถึงหลังจ