“ไปไหนมาคะ” อาชิเดินเข้ามานั่งพิงหัวเตียงข้าง ๆ ชะเอมที่นอนคว่ำลืมตาแป๋วอยู่บนเตียง“ไปคุยกับพ่อแทน ตื่นแล้วทำไมยังไม่ลุกไปอาบน้ำ หืม ?” เขาก้มลงมาจูบที่ขมับบางอย่างแผ่วเบา“นอนรอพี่อาชิมาอาบให้” ชะเอมเลื่อนตัวไปนอนหนุนตักแกร่ง มือเล็กยกขึ้นกอดเอวสอบอย่างออดอ้อน อาชิก็ยกมือขึ้นมาลูบผมเธอ“ตื่นมาก็อ้อนเลยนะ” เขาบอกก่อนจะก้มลงไปหอมที่หัวเธอ“แล้วอ้อนได้ไหม ?”“เอมอ้อนพี่ได้ตลอดชีวิตอยู่แล้ว”“พี่อาชิรู้ไหมว่าเมื่อคืนที่เอมร้องเพลง เอมคิดอะไรอยู่”“คิดอะไร ?”“คิดว่าสายฟ้าคือพี่อาชิไง”“ทำไม ?”“เพราะตอนที่เอมซ้อม อาจารย์ต้องการให้เอมมองสายฟ้าเหมือนคนรัก แต่เอมทำไม่ได้ อาจารย์ก็เลยให้เอมมโนภาพขึ้นมาเป็นคนที่เอมรัก แล้วคนที่เอมรักก็คือพี่อาชิไง” เธอนอนคว่ำ เท้าคางเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมที่กลายเป็นสีแดงระเรื่อพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ“พี่ก็รักเอม” พูดจบเขาก็ก้มลงมาประทับจูบที่ริมฝีปากบาง แล้วค่อย ๆ จับพลิกร่างบางให้นอนหงายบนที่นอนโดยที่ริมฝีปากยังคงไม่ละจากริมฝีปากบางริมฝีปากหยักมอบจูบอันเร่าร้อน ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปควานหาความหวานในปากของเธอ มือเล็กยื่นมาคล้องคอจูบตอบเขา ทั้งคู่จูบกันเนิ่นนาน
Last Updated : 2025-04-12 Read more