Semua Bab รักร้าย ลูกชายมาเฟีย (อาชิ..My Hero): Bab 71 - Bab 80

อาชิถอดเสื้อแจ็กเก็ตของตนเองออก ก่อนจะถอดเสื้อยืดเผยให้เห็นอกกว้าง“เอมต้องการพี่อาชิ” ร่างบางคว้าคอของร่างแกร่งลงมาสูดกลิ่นหอมดังฟอด ก่อนจะพยายามปลดเข็มขัด ตะขอ และรูดซิปกางเกงของเขาออก จนแก่นกายใหญ่ดีดผึงออกมาตรงหน้า เธอมองมันด้วยสายตาหยาดเยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนา“อ๊ะ... อ๊า... พี่อาชิขา... อื้อออ... ดูดนมเอมหน่อย”ชะเอมผลักอาชิให้นอนลงแล้วนั่งคร่อมลงบนความใหญ่โต แล้วโน้มตัวลงไปนอนทาบทับจนยอดปทุมถันสัมผัสริมฝีปากหนา เขาก็ตอบสนองความต้องการของเธอ ตะโบมดูดดุนยอดปทุมถันอย่างมูมมาม“อ๊ะ... อ๊ะ... เอมเสียว... พี่อาชิดูดแรง ๆ อ๊า”ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!!“อ๊ะ... พะ... พี่อาชิ... อะ... เอมเสียว... อ๊ะ... อ๊า”สะโพกมนกระแทกกระทั้นขึ้นลงอย่างหนักหน่วงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นห้องพักของโรงแรมม่านรูด ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวขาวเนียนของคนข้างบนตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!!“อ๊า... จะ... เจ็บ... เอมเสียว... อ๊ะ... อ๊ะ”สะโพกมนยกขึ้นเล็กน้อยเมื่อร่างแกร่งกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าหาด้วยความรุนแรงจนปลายหัวหยักกระแทกกับผนังมดลูกครั้งแล้วค

ฉึก !!“แอ้กกกกก !!”“กรี๊ดดดดดดดด!!”มีดในมือของบอดีการ์ดแทงเข้าไปในลูกตาที่เบิกกว้างของร่างที่พื้น เปลือกตาที่หดเข้ามาบาดเข้ากับคมมีดเป็น 4 แฉก สร้างความเจ็บปวดทุรนทุรายอย่างมหาศาล“แอ้กกก... อือฮือ อื้อออ... อ๊ากกกก !!”บอดีการ์ดบิดมีดที่ปักอยู่บนลูกตากลมโตขนาดเท่าลูกปิงปองดึงลากออกมา เสียงโหยหวนดังเป็นระยะ ความเจ็บปวดวิ่งพล่านไปมาตามเส้นประสาท ร่างทั้งห้าสะบัดหัวไปมา แหกปากแผดเสียงอันแตกพร่าอย่างบ้าคลั่งจนหลอดเสียงเจียนจะขาดเต็มทีร่างเดนมนุษย์ทั้งห้าทนพิษบาดแผลผสมปนเปกันไปกับความเจ็บปวดอันบ้าคลั่งทุรนทุรายร่วม 5 นาทีเต็มก่อนจะเริ่มชักกระตุกจนสิ้นใจไป ดวงตาไร้ชีวิตเบิกกว้างเผยม่านตาที่ขยายตัวและแน่นิ่งไป“ปล่อยตัวผู้หญิง 2 คนนี้ลงมา” อาชิสั่ง บอดีการ์ดเข้าไปปลดโซ่ออกจากข้อมือของผู้หญิง 2 คน“ละ... แล้วพลอยล่ะ... อาชิปล่อยพลอยไปเถอะนะ พลอยขอโทษ ต่อไปพลอยจะไม่ยุ่งกับชะเอมอีก”“เธอคิดว่าฉันจะใจดีปล่อยมัน 2 คนไปงั้นสิ แต่เธออาจจะคิดถูกก็ได้ ถ้ามัน 2 คนมีปัญญาหนีรอดไปได้ ดาบ” พูดจบบอดีการ์ดก็นำดาบมาให้เขาอาชิดึงดาบออกจากฝัก จรดปลายดาบอันแหลมคมไปกับพื้นปูนซีเมนต์แล้วลากจนเกิดเสียง“ฉัน

บอดีการ์ดจำนวนหนึ่งเข้าล็อกตัวรุ่นพี่ทั้งห้า แล้วบอดีการ์ดอีก 5 คนจับบีบปากแล้วกรอกเหล้าลงไปจนสำลักหน้าดำหน้าแดง“มึงเอาอะไรให้พวกกูกิน” ฟีนน์ถาม“ก็เพื่อนมึงเอายาปลุกเซ็กซ์ให้เมียกูกิน แล้วมึงคิดว่ากูจะเอาอะไรให้พวกมึงกินล่ะ”“เชิญสวิงกิงกันตามสบาย วันนี้ไอ้อาชิมันยกห้องเก็บของให้พวกมึงเป็นที่เริงรักกันเลยนะเว้ย” เดลพูด“พวกมึงเห็นอะไรไหม” ภูบอกพลางชี้ให้พวกรุ่นพี่หันไปมองกล้องวงจรปิด“ตรงนั้นก็มี ตรงนั้นก็ด้วย รับรองว่าชัดทุกมุม” สายฟ้าพูด“แบ่ง ๆ กันนะครับ ผู้หญิงมีแค่ 2 ช่วยต่อคิวกันด้วยนะครับ หรือจะกินกันเองพวกผมก็ไม่ว่าอะไร” เดลบอกด้วยน้ำเสียงยียวน“แล้วถ้าพวกมึงคิดจะแก้แค้นพวกกู กูว่าพวกมึงคิดผิดอย่างมหันต์เลยละ” อา‍ชิพูดพร้อมทั้งแสยะยิ้มอย่างน่าขนลุก ก่อนจะหันหลังกลับเดินออกจากห้องเก็บของ“กูคิดถึงบี๋จะแย่” สายฟ้าก็เดินตามไปติด ๆ“จบเรื่องวันนี้ก็ทำตัวดี ๆ นะครับ ถ้าไม่อยากเป็นพระเอกนางเอกหนังโป๊” เด‍ลพูด“สวิงกิงวิศวะปี 2 อย่างเด็ด ชื่อนี้ดีเปล่าวะ” ภูพูด ทำเอาเดล ภู สายฟ้าหัวเราะลั่นอ๊า... อ๊าตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!! ตับ !!!อื้ม... ซี้ดปัก !!! ปัก !!! ปัก

ชะเอมกับอาชินั่งประจำที่โดยมีสายตาของพ่อชะเอมที่มองมาอย่างสะกดกลั้นอารมณ์โกรธเกรี้ยวภายในใจ“ตาอรรถ กินข้าวสิ นั่งจ้องหน้าลูกแบบนั้นลูกจะกินข้าวลงได้ยังไง” คุณยายเอ่ยว่าเมื่อลูกเขยนั่งจ้องหน้าหลานสาวกับหลานเขยเอาเป็นเอาตาย“ผมกินไม่ลง ชะเอม กินข้าวเสร็จพาผู้ชายคนนี้ไปพบพ่อที่ห้องรับแขก ผมขอตัวนะครับคุณแม่” ผู้เป็นพ่อเอ่ยปากบอกลูกสาว ก่อนจะหันไปบอกแม่ยาย“คุณคะ รอขิงด้วย ขิงขอตัวนะคะคุณแม่ ชะเอมรีบตามมานะลูก”“คุณยาย” ชะเอมเอ่ยเรียกคุณยายเสียงอ่อน“กลัวหรือไง”“กลัวสิคะ คุณพ่อต้องโกรธเอมมากแน่ ๆ เลย”“แล้วอาชิล่ะกลัวพ่อของชะเอมหรือเปล่า”“ไม่ครับ ผมรักเอม ผมพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่างอยู่แล้ว จะให้ผมกับเอมแต่งงานกันเลยก็ยังได้”“ต้องอย่างนี้สิ หลานเขยของยาย”“คุณยาย เอมจะแต่งงานกับพี่อาชิได้ยังไง เราพึ่งจะเรียนปี 1 กันเองนะคะ”“ได้ไม่ได้เดี๋ยวก็รู้ ยายว่าเรารีบกินข้าวกันเถอะ ถ้าช้าภูเขาไฟจะระเบิดเอาเสียก่อน”“อะไรกันคะ ภูเขาไฟระเบิด” ชะเอมเอ่ยถามด้วยความงุนงงในคำพูดของคุณ‍ยาย“ภูเขาไฟก็คือพ่อของเอมไง ที่ตอนนี้อารมณ์ของท่านกำลังปะทุใกล้จะระเบิดออกมาแล้ว”“หลานเขยของยายฉลาดที่สุด” คุณยายยกน

แทนไทกับศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาคนละมุม หาย‍ใจฟึดฟัดอย่างคนอารมณ์คั่งค้าง ต่างคนต่างส่งสายตาฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“เถียงกันจนลูกหลับ” คุณยายพูดพร้อมทั้งส่ายหน้าไปมา“ดื่มน้ำมะตูมเย็น ๆ แก้คอแห้งกันหน่อยนะคะ เห็นพูดกันเยอะ นิดกลัวจะคอแห้ง” นิดยกน้ำมะตูมกับขนมกลีบลำดวนมาเสิร์ฟ“ดื่มกันซะสิ เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งกันไปเสียก่อน เล่นเถียงกันเอาเป็นเอาตาย” คุณยายเอ่ยค่อนแคะแทนไทกับศาสตราจารย์ดอกเตอร์อรรถพันธ์สงบศึกกันชั่วคราว ทั้งคู่ต่างก็หยิบแก้วน้ำมะตูมขึ้นมาดื่มอย่างกระหาย เพราะเถียงกันจนคอแหบคอแห้ง“พี่ขิงคะ ทำไมคุณอรรถกับพี่แทนถึงไม่ถูกกันคะ” พรพระพายหันไปถามดอกเตอร์พันธวรรณเมื่อสองสามีสงบปากสงบคำลง“คู่นี้เป็นคู่แข่งกันมาตั้งแต่ม.3 แล้วค่ะ แข่งกันทั้งเรื่องเรียน เรื่องกีฬา แม้แต่เรื่องจีบหญิง ส่วนมากคุณอรรถจะชนะเรื่องเรียน แต่เรื่องกีฬากับจีบหญิงเนี่ยแทนจะชนะ แต่ก็แบบว่ายอมกันไม่ได้ เลยกลายเป็นคู่แข่งคู่กัดกันมาตลอด พอเข้ามหาวิทยาลัยก็เรียนที่เดียวกันอีก แต่คนละคณะเท่านั้นเอง พี่กับคุณอรรถเรียนหมอ ส่วนแทนเขาก็ไปสายบริหาร แทนเขาหัวธุรกิจค่ะ ถึงได้ประสบความสำ