All Chapters of รุกฆาตนางร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

บทที่ 21 วันรุ่งขึ้น เป็นการถ่ายฉากสุดท้ายที่ญี่ปุ่นของริต้าและคิมหันต์ เพราะไม่ได้มีฉากต้องถ่ายทำให้วันนี้ปลายฝนและต้นหนาวพักผ่อนอยู่ที่โรงแรม อาการยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คอยแต่ลูบแก้มตัวเองของน้องสาวที่มีมาตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ สร้างความสงสัยให้ต้นหนาวไม่น้อย จนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น“มีความสุขอะไร ไหนเล่ามาสิ เอ้...หรือเพราะซีนนอกบทของพี่คิมเมื่อวาน”“พี่เหนือก็ อย่าแซวกันสิ” เวลานี้ปลายฝนเขินแม้กระทั่งพี่ชายของตัวเอง “อาการแบบนี้ต้องใช่แน่ๆ เล่ามาเลย มีอะไรกัน”“ไม่ได้มีอะไรกัน หมอกยังไม่ได้เสียจิ้น” ปลายฝนรีบแย้งพี่ชายด้วยประโยคทะลึ่งตึงตัง นั่นทำให้ต้นหนาวอยากดีดหน้าผากของผู้เป็นน้องเหลือเกิน “ทะลึ่ง พี่หมายถึงไปคุยอะไรกันมา”“ก็ทั่วไป แต่คือหมอกกำลังสับสน เป็นพี่เหนือพี่เหนือจะคิดยังไง”“ก็เล่ามาก่อนสิ พี่จะได้หาคำตอบให้&rdqu

บทที่ 23ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องพักที่ดังขึ้นติดกันหลายครั้ง ทำให้คิมหันต์ที่นอนยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผาก เนื่องจากปลายฝนไม่ตอบรับไมตรีที่เขายื่นให้หยัดตัวลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปเปิดประตูจึงเห็นว่าเป็นต้นหนาว“หมอกอยู่กับพี่คิมหรือเปล่าครับ”“เปล่าครับ เราแยกกันได้สองสามชั่วโมแล้ว แต่พี่เห็นหมอกเดินตรงมาที่โรงแรมแล้วนี่นา”“แต่หมอกไม่ได้กลับมาที่ห้องครับ ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน” ต้นหนาวเอ่ยด้วยความร้อนใจ นั่นเพราะเขาก็คิดว่าปลายฝนอาจอยู่กับคิมหันต์ จึงเดินมาถามเขา“แย่จริง ทางการเพิ่งออกประกาศว่าคืนนี้จะมีพายุหิมะด้วย” สีหน้าของคิมหันต์บ่งบอกว่าเขาเป็นห่วงปลายฝนมาก“เหนือคิดว่าหมอกคงกำลังหลงทางอีกแน่” คิ้วดกหนาของต้นหนาวขมวดเข้าหากัน เรื่องทิศเรื่องทางนี่ไว้ใจน้องสาวเขาไม่ได้เลยจริงๆ “เราจะไปตามหมอกกันที่ไหนดีครับพี่คิม”“ลงไปแจ้งเจ้าหน้าที่ที่นี่กันก่อน เสร็จแล้วเราค่อยออกไปตามหาหมอกกัน ถ้าหลงก็คงอาจอยู่ไม่ไกลจากที่นี่”“ครับๆ&

บทที่ 25 “อุ๊ย! พี่เหนือแอบถ่ายรูปหมอกกับพี่คิมไว้ด้วยเหรอ” สีหน้าของปลายฝนเวลานี้นั้นดูตื่นตกใจขั้นสุด เพราะไม่คิดว่าพี่ชายจะเล่นพิเรนทร์อะไรแบบนี้ “ถ่ายไว้เล่นๆ เดี๋ยวพี่ก็ลบแล้ว” ต้นหนาวรีบเก็บโทรศัพท์มือถือไปทันที การได้เห็นปลายฝนมีความรักแบบนี้ มันช่างสวยงามบอกไม่ถูก “ห้ามลืมเชียวนะคะ” ปลายฝนกำชับพี่ชาย เพราะถ้ารูปนี้มันหลุดออกไป คราวนี้เรื่องใหญ่แน่นอน “ไม่ลืมหรอก ว่าแต่ทำไมเช้านี้น้องสาวพี่ถึงได้ดูสดใสขนาดนี้กันนะ ทั้งๆ ที่พึ่งฟื้นไข้แท้ๆ”“ยังจะมาแซวกันอีก”“ดีใจด้วยนะหมอก” “เรื่องอะไรคะ” คนฟังทำหน้าตาสงสัย ต้นหนาวจึงเฉลยให้ “เอ้า! ก็เรื่องที่เรากำลังออกเดทกับพี่คิมอยู่นี่ไง ไม่ให้พี่อิจฉายังไงไหว” ต้นหนาวส่ายหน้าให้น้องสาว ที่ตอนนี้รู้เลยว่ากำลังเก๊กเพราะไม่อยากเสียฟอร์ม“ยังไม่ได้คบค่

บทที่ 27แม้จะบอกให้คิมหันต์พิสูจน์ตัวเอง แต่เอาเข้าจริงแล้วปลายฝนกลับหวั่นไหวเสียเอง เพราะทุกครั้งที่ต้องเข้าฉากกับเขา เธอต้องตั้งสมาธิอย่างหนักเพื่อสกัดความรู้สึกส่วนตัวออกไปจากเรื่องงานฉากใกล้ชิดที่ต้องถ่ายระหว่างเธอกับเขาดูเหมือนจะมีมากกว่าที่คิด นั่นเพราะมีการปรับเปลี่ยนบทอีกนิดหน่อย แต่ยิ่งใกล้วันปิดกล้องก็ยิ่งรู้สึกใจหาย นั่นเพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะได้ใช้เรื่องงานมาอ้างเพื่อได้สบตากับคิมหันต์อีกนั่นเอง แต่พอใกล้ปิดกล้องกระแสข่าวในทางลบของปลายฝนก็เกิดขึ้นอีก จนกองทัพนักข่าวพากันมาทำข่าวกันถึงกองถ่าย“ได้ข่าวว่าตอนยกกองไปถ่ายกันที่ญี่ปุ่น น้องหมอกกับคิมมีฉากที่ต้องจูบกันจริงๆ เหรอคะ” นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น “ใช่ครับ”“แล้วแบบนี้มีโอกาสที่ทั้งคู่จะปิ้งกันนอกจอบ้างไหม” คำถามนี้ดังมาเข้าหูของริต้าเข้า เธอหน้าบึ้งกับคำถามที่มันไม่สร้างสรรค์ “ไม่หรอกค่ะ ใช่ไหมคะพี่คิม” ปลายฝนปฏิเสธแล้วส่งยิ้มให้นักข่าวคนที่เอ่ยถาม ก่อนจะหันมายิ้มให้คิมหันต์เช่นกัน “ใช่ครับ ผมกับหมอกเรา

บทที่ 29วันเลี้ยงปิดกล้องละคร ผู้จัดนัดแนะให้ทุกคนมาร่วมงานนี้ เพราะอยากขอบคุณที่ทุกคนทำงานกันมาตลอดหลายเดือน ทุกคนใส่เสื้อเป็นธีมเดียวกัน แต่ก็มีผิดแปลกอยู่หนึ่งคนคือ...ริต้า นอกจากจะใส่เสื้อผิดธีมแล้ว ริต้ายังมาช้ากว่าทุกคนมาก นั่นเพราะต้องการความสนใจแต่ผิดคาด เพราะแทบไม่มีใครมายุ่งวุ่นวายหรือถามว่าทำไมเธอถึงไม่ใส่เสื้อธีมหรือเพราะอะไรถึงมาช้าแม้แต่คนเดียว นั่นเพราะคนทั้งกองรู้นิสัยของนางเอกสวยแต่รูปคนนี้ดีว่าร้ายากาจขนาดไหน นั่นทำให้ริต้าอยู่ไม่จบงาน เพราะแอบกลับเสียก่อน “พี่คิมคะ”“ครับ” เสียงทุ้มของคิมหันต์ดังขึ้น โดยเสร็จงานเลี้ยงปิดกล้องเขาเป็นคนขอมาส่งปลายฝนที่บ้าน ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร “คือว่า...หมอกมีคำตอบจะให้ จากคำถามที่พี่คิมเคยถามหมอกว่าเราจะคบกันได้ไหม” เวลานี้ปลายฝนประหม่าจนมื้อไม้เย็นเฉียบไปหมดแล้ว เธอนั่งตัวเกร็งอยู่ในรถข้างๆ คิมหันต์ที่เวลานี้ก็ลุ้นว่าคำตอบของปลายฝนนั้นจะเป็นอะไร “ครับ” “คำตอบของหมอกคือ...ขะ...คบค่ะ” เอ่ยไปแล้วใบหน้า