Lahat ng Kabanata ng พิษรักมาเฟีย : Kabanata 131 - Kabanata 140

"อยากมาอยู่เองก็ช่วยไม่ได้" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ“เอ็งจะยืนตรงนั้นอีกนานไหม ไม่เห็นเหรอไงว่าคนอื่นเขาทำงานกัน” พ่อของอลินดาตะโกนเสียงดังอยู่กลางทุ่งนา"ครับๆ" ชาร์ลรีบลนลานลงไปในแปลงนาเมื่อได้ยินเสียงเรียกของพ่อตา เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าพ่อของอลินดากำลังอยู่ในช่วงรักษาตัวจะทำงานอย่างกับวัยรุ่น

เจ็ดเดือนต่อมา..."กลับไปกินข้าวที่บ้านละ" พ่อของอลินดาพูดขึ้นหลังจากนั่งพักเหนื่อยจากการทำนา สายตาของพ่อมองชาร์ลเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนเห็นว่าไอ้หนุ่มคนนี้มันสู้จนถึงที่สุดจึงยอมใจอ่อนลง ตอนนี้ก็เหลือแค่ลูกสาวสุดที่รักที่ยังใจแข็งอยู่เหมือนเดิม"ครับพ่อ""ข้าเชื่อว่าคนอย่างเอ็งทำได้ และอดทนเข้าล่ะ ลูกข

"หนึ่ง....สอง....สาม....เบ่งครับ""อื้ออออ...." ฉันเบ่งออกมาจนสุดแรงเมื่อได้ยินเสียงจากหมอ"หัวทารกออกมาแล้วครับ หนึ่ง...สอง...สาม....เบ่งให้สุดครับ""อื้อออออ อ๊ายยยย...เฮ้อ เฮ้อ เฮ้อ"แรงเบ่งเฮือกสุดท้ายพร้อมกับเสียงหอบเหนื่อยดังก้องไปทั่วห้องคลอด"ลูกชายสมบูรณ์แข็งแรงดีครับ""อุแว้ อุแว้ อุแว้..."

"เดี๋ยวอีกสักพักจะมีเจ้าหน้าที่มาสอนคุณแม่เอาลูกเข้าเต้าเป็นครั้งแรกนะคะ" พยาบาลและหมอพากันออกจากห้องไปปล่อยให้ครอบครัวให้ดูหลานกันอย่างใกล้ชิดทุกคนที่ได้เห็นหลานก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปอีกครั้ง และแย่งกันหามุมดีเพื่อให้ได้รูปหลานที่หล่อๆ"พอได้มองใกล้ๆก็ถอดชาร์ลมาจริงๆ" วิเวียนพูดด้วยรอยยิ้มเมื

"ลูกมองใหญ่เลยลิน วินท์ไม่ชอบเห็นแม่ร้องไห้เหรอครับ พ่อขอโทษที่ทำให้แม่ร้องไห้นะครับ" ชาร์ลพูดกับลูกน้อยเทเลอร์มองผ่านกระจกหลังพลางยิ้มอย่างมีความสุข ใครจะคิดว่านายของเขาจะอ่อนโยนถึงเพียงนี้ คำขอโทษจากปากชาร์ลน้อยครั้งที่จะได้ยิน แต่พอมีอลินดาเข้ามาในชีวิต คำขอโทษออกจากปากชาร์ลบ่อยมาก ต่อให้เรื่องน