เพียงไม่กี่ชั่วยาม เมื่อรุ่งสางมาเยือน เหล่าวิหคปักษาต่างบินล่องลอยไปตามสายลม ส่งเสียงขับขานอันไพเราะ เพื่อต้อนรับเช้าวันใหม่ ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเช่นเดิม ทว่าร่างบางภายใต้ผ้าผืนหนายังคงพริ้มตานอนด้วยความอ่อนเพลียจากการทำศึกอันแสนหนักหน่วงเอาการ ไม่อาจหลบหนีให้ไกลจากน้ำมือหมาป่าจอมหื่นกระหายได้เลย ใบหน้าคมยังคงดูสะอาดตาเผยยิ้มมุมปากเล็กน้อย ไม่คิดว่าสตรีผู้แข็งแกร่งดั่งหินผา จะงดงามและทรงพลังราวกวางป่าเช่นนี้ อีกทั้งยังมีไหวพริบอันฉลาดดั่งนกอินทรี ทว่าบัดนี้นางกลับตกเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว มันช่างสุขใจราวกับได้รับของขวัญอันล้ำค่าเกินกว่าจะหาสิ่งใดมาเทียบนางได้เสี่ยวเหยาพริ้มตาตื่น ดวงคู่สวยเพ่งมองผู้ที่นั่งใกล้ตนเหมือนเป็นฝ่ายแพ้ให้เขาอย่างง่ายดาย เพราะภาพมากมายเมื่อยามราตรีได้เกิดขึ้นในห้วงความทรงจำ ก่อนลุกพรวดดึงผ้าคลุมร่างตนไว้ แววตาเกรี้ยวกราดดั่งแมวน้อย ยังคงมองบุรุษผู้ไร้สำนึกผิดต่อนาง"ท่านมันป่าเถื่อน ไร้ความปรานี ข่มเหงรังแก..."นางอ้ำอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง "ข้าทั้งคืนอย่างนั้นเหรอ" "ท่าน!!" นางชี้นิ้วไปยังบุรุษเจ้าปัญหาด้วยไฟมรสุมที่อัดแน่นภายในใจ"เจ้าดูมีความสุขม
Last Updated : 2025-12-24 Read more