Semua Bab เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า: Bab 31 - Bab 33

ตี 5 เมื่อรถไฟมาถึงชานชลา พิษณุโลก….หญิงสาว ลงจากรถไฟ แล้วรีบเหมารถมอเตอร์ไซด์เพื่อไปยังโรงพยาบาลทันทีณ โรงพยาบาล ประจำจังหวัดอันนา รีบวิ่งไปตามทางเดินของโรงพยาบาล หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความวิตกกังวล กลิ่นยาฆ่าเชื้อและเสียงเครื่องช่วยหายใจแว่วมากระทบโสตประสาท แต่เธอไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวแม้แต่น้อย ดวงตาของเธอจ้องไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว หวังว่าจะพบแม่และน้องโดยเร็วที่สุดเมื่อมาถึงหน้าห้องผ่าตัด อันนา เห็นแม่ของเธอนั่งกอดน้องชายตัวเล็กไว้แน่น ใบหน้าของแม่ซีดเซียว ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล ขณะที่น้องชายของเธอก็ดูอิดโรยและหวาดหวั่นไม่ต่างกัน“อันนา ลูกแม่…” แม่เงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นเธอ และน้ำตาก็ไหลรินลงมาทันที “พ่อของลูกเจ็บหนัก ต้องผ่าตัดด่วน”หญิงสาว รู้สึกเหมือนมีอะไรหนัก ๆ มากดทับอยู่ที่หน้าอก เธอรีบก้าวเข้าไปนั่งข้างแม่ จับมือที่สั่นเทาของแม่ไว้แน่น“แม่…พ่อจะไม่เป็นอะไรคะ” เสียงของเธอสั่นเครือแม่ส่ายหน้าช้า ๆ “หมอบอกว่าพ่อเสียเลือดมาก ต้องผ่าตัดฉุกเฉิน เราต้องรอ…”เธอ ก้มหน้าลงซ่อนน้ำตา เธอรู้สึกหมดหนทางแต่ก็ต้องเข้มแข็งเพื่อแม่และน้อง แม่ลูบหลังเธอเบา ๆ อย่างปลอบโยน ทั้งสามคนต่า

บทที่ 33ครั้งแรกของอันนากับพีท (NC) พีท สบตาเธอด้วยสายตาร้อนแรง รอยยิ้มแต้มบนมุมปาก ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โน้มตัวลงมา ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบลงมาอีกครั้ง ก่อนกระซิบเสียงพร่า“ฉันจะไม่ทำแรงนะ…อันนา”อันนา เผยอริมฝีปากตอบรับจูบของเขาอย่างแผ่วเบา ความอบอุ่นจากสัมผัสนั้นค่อยๆ ละลายความลังเลในใจของเธอริมฝีปากได้รูปของเขากดแนบแน่นขึ้น เปี่ยมไปด้วยความโหยหาและอ่อนโยน หัวใจของอันนาเต้นแรง ร่างกายเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่อ้อมกอดอันแข็งแกร่งของเขาโดยไม่อาจต้านทาน—จูบที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่มีคำพูดใดจะอธิบายได้จากนั้นเขาเอื้อมไปปลดผ้าขนหนูผืนน้อยที่ห่มร่างบางสวยออก และโยนมันทิ้งไปตอนนี้…ร่างบางระหง ไม่มีอะไรปิดบังห่อหุ้มร่างกายไว้แล้วพีท เงยหน้าคมเข้มของเขา ขึ้นมาเพื่อจ้องมองสิ่งที่เขาโหยหาและอยากเห็น และตอนนี้สองเต้างามก็ปรากฏให้เขาเห็นเต็มตาอีกครั้ง เมื่อมองลงไปถึงส่วนเว้าส่วนโค้ง เขาก็จ้องตาไม่กระพริบ เรียวขายาวสวยได้รูป รับกับส่วนที่อยู่ตรงกลางที่ดูอ่อนนุ่มและปกคลุมด้วยกำมะหยี่สีดำ ที่เขาเป็นคนแรกที่จะได้สัมผัสความสวยงามนี้อันนา หน้าแดงปนเขินอายบิดตัวเหมือนจะหนีจากดวงตาคมของชาย