Home / โรแมนติก / เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า / บทที่ 33 ครั้งแรกของอันนากับพีท

Share

บทที่ 33 ครั้งแรกของอันนากับพีท

last update Last Updated: 2025-06-01 17:15:47

บทที่ 33

ครั้งแรกของอันนากับพีท (NC)

พีท สบตาเธอด้วยสายตาร้อนแรง รอยยิ้มแต้มบนมุมปาก ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โน้มตัวลงมา ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบลงมาอีกครั้ง ก่อนกระซิบเสียงพร่า

“ฉันจะไม่ทำแรงนะ…อันนา”

อันนา เผยอริมฝีปากตอบรับจูบของเขาอย่างแผ่วเบา ความอบอุ่นจากสัมผัสนั้นค่อยๆ ละลายความลังเลในใจของเธอ

ริมฝีปากได้รูปของเขากดแนบแน่นขึ้น เปี่ยมไปด้วยความโหยหาและอ่อนโยน หัวใจของอันนาเต้นแรง ร่างกายเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่อ้อมกอดอันแข็งแกร่งของเขาโดยไม่อาจต้านทาน—จูบที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่มีคำพูดใดจะอธิบายได้

จากนั้นเขาเอื้อมไปปลดผ้าขนหนูผืนน้อยที่ห่มร่างบางสวยออก และโยนมันทิ้งไป

ตอนนี้…

ร่างบางระหง ไม่มีอะไรปิดบังห่อหุ้มร่างกายไว้แล้ว

พีท เงยหน้าคมเข้มของเขา ขึ้นมาเพื่อจ้องมองสิ่งที่เขาโหยหาและอยากเห็น และตอนนี้

สองเต้างามก็ปรากฏให้เขาเห็นเต็มตาอีกครั้ง เมื่อมองลงไปถึงส่วนเว้าส่วนโค้ง เขาก็จ้องตาไม่กระพริบ เรียวขายาวสวยได้รูป รับกับส่วนที่อยู่ตรงกลางที่ดูอ่อนนุ่มและปกคลุมด้วยกำมะหยี่สีดำ ที่เขาเป็นคนแรกที่จะได้สัมผัสความสวยงามนี้

อันนา หน้าแดงปนเขินอายบิดตัวเหมือนจะหนีจากดวงตาคมของชาย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Arriya Yap
รอรอรอรอคะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 33 ครั้งแรกของอันนากับพีท

    บทที่ 33ครั้งแรกของอันนากับพีท (NC) พีท สบตาเธอด้วยสายตาร้อนแรง รอยยิ้มแต้มบนมุมปาก ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โน้มตัวลงมา ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบลงมาอีกครั้ง ก่อนกระซิบเสียงพร่า“ฉันจะไม่ทำแรงนะ…อันนา”อันนา เผยอริมฝีปากตอบรับจูบของเขาอย่างแผ่วเบา ความอบอุ่นจากสัมผัสนั้นค่อยๆ ละลายความลังเลในใจของเธอริมฝีปากได้รูปของเขากดแนบแน่นขึ้น เปี่ยมไปด้วยความโหยหาและอ่อนโยน หัวใจของอันนาเต้นแรง ร่างกายเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่อ้อมกอดอันแข็งแกร่งของเขาโดยไม่อาจต้านทาน—จูบที่ลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่มีคำพูดใดจะอธิบายได้จากนั้นเขาเอื้อมไปปลดผ้าขนหนูผืนน้อยที่ห่มร่างบางสวยออก และโยนมันทิ้งไปตอนนี้…ร่างบางระหง ไม่มีอะไรปิดบังห่อหุ้มร่างกายไว้แล้วพีท เงยหน้าคมเข้มของเขา ขึ้นมาเพื่อจ้องมองสิ่งที่เขาโหยหาและอยากเห็น และตอนนี้สองเต้างามก็ปรากฏให้เขาเห็นเต็มตาอีกครั้ง เมื่อมองลงไปถึงส่วนเว้าส่วนโค้ง เขาก็จ้องตาไม่กระพริบ เรียวขายาวสวยได้รูป รับกับส่วนที่อยู่ตรงกลางที่ดูอ่อนนุ่มและปกคลุมด้วยกำมะหยี่สีดำ ที่เขาเป็นคนแรกที่จะได้สัมผัสความสวยงามนี้อันนา หน้าแดงปนเขินอายบิดตัวเหมือนจะหนีจากดวงตาคมของชาย

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 32 เธอจะให้ฉันจริงๆ หรออันนา?

    เสียงเครื่องยนต์ของมอเตอร์ไซค์ดับลงที่หน้าหอพัก อันนา ก้าวลงจากรถช้า ๆ ราวกับกำลังชั่งใจบางอย่างเธอหันมามอง พีท ดวงตาคู่นั้นเศร้าสร้อยอย่างที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน“นายอยากเข้าไปในห้องไหม….?” เสียงของเธอถามสั่นเครือ ราวกับเป็นคำเชิญที่เปี่ยมไปด้วยความหมายมากกว่าที่ พีท คาดคิด เขาแปลกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้เจอชายหนุ่ม มองเธอแล้วพยักหน้าเบา ๆ “อนุญาตให้ฉันเข้าไปใช่ไหม”เธอพยักหน้า….เขา นำรถเข้าไปจอดไว้ในที่จอดรถของหอพักอันนา เดินไปเปิดประตูห้องของเธอ ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มเดินตามเข้าไปโดยไม่พูดอะไร และปิดล๊อคห้องลงหญิงสาว วางกระเป๋าลงบนโต๊ะ แล้วหันมาสบตา พีท เหมือนกับมีอะไรบางอย่างที่เธอไม่พูดออกมาเธอเดินไปถอดแว่นตาวางไว้ที่โต๊ะ“ฉันขออาบน้ำก่อนนะ…” เธอหันหลังพูดแผ่วเบากับเขา เหมือนกับรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต“ก็ดีนะ…เธอจะได้สบายตัว” เขาตอบพลาง เขาทิ้งร่างสูงนั่งรออยู่ที่เก้าอี้ประจำห้อง และครุ่นคิดว่าวันนี้ทำไมอันนา ดูมีท่าทางแปลกๆ ไปจากเดิม เขาไม่รู้เลยว่าหญิงสาวคิดจะทำอะไรต่อจากนี้ไปเธอเดินเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้สายน้ำเย็นไหลผ่านร่างกาย ชะล้างความเหนื่อยล้าออกไป แต่มันไม่อา

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 31 ความจำเป็น

    ตี 5 เมื่อรถไฟมาถึงชานชลา พิษณุโลก….หญิงสาว ลงจากรถไฟ แล้วรีบเหมารถมอเตอร์ไซด์เพื่อไปยังโรงพยาบาลทันทีณ โรงพยาบาล ประจำจังหวัดอันนา รีบวิ่งไปตามทางเดินของโรงพยาบาล หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความวิตกกังวล กลิ่นยาฆ่าเชื้อและเสียงเครื่องช่วยหายใจแว่วมากระทบโสตประสาท แต่เธอไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวแม้แต่น้อย ดวงตาของเธอจ้องไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว หวังว่าจะพบแม่และน้องโดยเร็วที่สุดเมื่อมาถึงหน้าห้องผ่าตัด อันนา เห็นแม่ของเธอนั่งกอดน้องชายตัวเล็กไว้แน่น ใบหน้าของแม่ซีดเซียว ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล ขณะที่น้องชายของเธอก็ดูอิดโรยและหวาดหวั่นไม่ต่างกัน“อันนา ลูกแม่…” แม่เงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นเธอ และน้ำตาก็ไหลรินลงมาทันที “พ่อของลูกเจ็บหนัก ต้องผ่าตัดด่วน”หญิงสาว รู้สึกเหมือนมีอะไรหนัก ๆ มากดทับอยู่ที่หน้าอก เธอรีบก้าวเข้าไปนั่งข้างแม่ จับมือที่สั่นเทาของแม่ไว้แน่น“แม่…พ่อจะไม่เป็นอะไรคะ” เสียงของเธอสั่นเครือแม่ส่ายหน้าช้า ๆ “หมอบอกว่าพ่อเสียเลือดมาก ต้องผ่าตัดฉุกเฉิน เราต้องรอ…”เธอ ก้มหน้าลงซ่อนน้ำตา เธอรู้สึกหมดหนทางแต่ก็ต้องเข้มแข็งเพื่อแม่และน้อง แม่ลูบหลังเธอเบา ๆ อย่างปลอบโยน ทั้งสามคนต่า

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 30 อยู่เคียงข้างเสมอ

    เสียงเครื่องบดกาแฟดังขึ้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ภายในร้านกาแฟเล็ก ๆ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟคั่วใหม่ นิดหน่อยกำลังจัดเรียงแก้วอยู่หลังเคาน์เตอร์ ขณะที่พี่ลินกำลังรับออเดอร์จากลูกค้าเมื่อรับออเดอร์เสร็จ พี่ลินก็เดินมาหานิดหน่อย"นี่! นิดหน่อย!" พี่ลินกระซิบ "ไม่เห็นอันนาหลายวันแล้วนะ!"นิดหน่อยชะงักมือที่กำลังหยิบแก้วก่อนจะเงยหน้ามองพี่ลิน "จริงด้วยสิ ชักจะเป็นห่วงนะพี่ลิน"ทันใดนั้น เสียงกระดิ่งที่ประตูร้านก็ดังขึ้น ตามมาด้วยร่างของอันนา เธอเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ"อันนา!" พี่ลิน เรียกอย่างตื่นเต้น "หายไปไหนมาเนี่ย?"อันนา หัวเราะเบา ๆ "ขอโทษด้วยนะพี่ลิน และนิดหน่อย พอดีช่วงนี้ติดทำโครงการวิจัยเลยยุ่งมาก ๆ"พี่ลินมองอันนาด้วยสายตาแซว ๆ "ที่แท้ก็ยุ่งอยู่กับเรื่องโครงการวิจัย นึกว่าหายไปไหนกับพ่อเทพบุตร หน้าหล่อคนนั้น""พี่ลินก้อ….ไม่ขนาดนั้นหรอกคะ!" หญิงสาวรีบหลบสายตาพี่ลิน แล้วรีบเดินไปหลังร้านใส่ชุดกันเปื้อนเพื่อทำงานทำงานไปได้สักพัก พี่ลินสังเกตเห็นว่า อันนา ดูไม่ค่อยสดชื่น จึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงว่า"อันนา เป็นอะไรรึเปล่า? ดูเหนื่อย ๆ นะ"อันนา ยิ้มบาง ๆ ก่อนตอบเสียงแผ่วเ

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 29 เมื่อต้องเจอกับกวิน

    เช้าวันต่อมา...พีท สะดุ้งตื่นขึ้นมาท่ามกลางแสงแดดยามเช้าที่ส่องผ่านม่านหน้าต่างของห้องนอนอันกว้างขวางของเขา เขายังคงรู้สึกถึงความอ่อนล้าเล็กน้อยจากค่ำคืนที่ผ่านมา ไม่ใช่เพราะร่างกาย แต่เป็นเพราะจิตใจที่ไม่ได้หยุดคิดถึงเธอเลยหลังจากนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ลุกขึ้นนั่ง ใช้มือเสยผมอย่างลวก ๆ ใบหน้าหล่อเหลามีคราบของความเหนื่อยล้า แต่ก็ยังไม่ได้ทำให้หน้าคมของเขาลดความน่ามองลงไปได้เลยเขาเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างความคิดฟุ้งซ่านให้หมดไป แม้จะรู้ดีว่าความคิดถึงนั้นไม่มีทางจางหายง่าย ๆ ก็ตามเมื่อจัดเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว เขาสวมเสื้อยืดสีขาวด้านในพร้อมใส่เสื้อช็อปวิศวะทับเข้าไป และกางเกงยีนส์ตัวขาดเข่าตัวเก่งของเขา ก่อนจะคว้ากระเป๋าเป้แล้วก้าวออกจากห้องนอนของตัวเอง ลงบันไดไปยังโรงจอดรถ ที่ซึ่งมอเตอร์ไซค์คู่ใจของเขาจอดรออยู่เครื่องยนต์คำรามขึ้นเมื่อ พีท สวมหมวกกันน็อกและเร่งเครื่องเพี่อขับออกจากคฤหาสน์ของครอบครัวลุงมิ่ง รีบวิ่งมาเปิดประตูรั้วใหญ่ให้ทันที เพราะรู้ว่าชายหนุ่มกำลังจะออกไปยังมหาวิทยาลัยเขามุ่งตรงไปยังคณะวิศวกรรมศาสตร์ ถนนยามเช้าเต็มไปด้วยรถราที่เคลื่อนตัวไปมา แต่เขาก็ชินกับเ

  • เคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า   บทที่ 28 ต้องไปอยู่อังกฤษหกเดือน

    เมื่อเขากลับเข้ามาในคฤหาสน์หลังงาม ทันทีที่ก้าวเท้าเข้าไปข้างใน"คุณพีท นะคุณพีท! หายไปทั้งคืนอีกแล้วนะคะ!" ป้าศรีบ่นด้วยความเป็นห่วง มองชายหนุ่มด้วยสายตาเหนื่อยใจ"นี่คุณพ่อกับคุณแม่กำลังจะกลับมาแล้วนะ ดีนะที่คุณมีนโทรตาม ไม่งั้นคงโดนดุแน่เลย!"พีท ยิ้มแหย ๆ พลางยกมือขึ้นเกาหลังคอ "ผมขอโทษครับป้าศรี พอดีมีเหตุบังเอิญ... ต้องอยู่เป็นเพื่อน….เพื่อนนะครับ"ป้าศรีถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะพึมพำเบา ๆ "เพื่อน หรือสาวที่ไหนอีกล่ะคะ..."ไม่ทันที่ ชายหนุ่ม จะตอบ ป้าศรียังไม่วายส่ายหน้าก่อนพูดต่อด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง "คุณพีทคะ สาว ๆ ระวังหน่อยนะคะ คุณ พีท ยิ่งหล่ออยู่ด้วย เดี๋ยวโดนสาว ๆ หลอกเอานะคะ!"เขา หัวเราะออกมาเบา ๆ "โธ่ ป้าศรี ผมไม่ได้ซื่อขนาดนั้นหรอกน่า"ป้าศรีแกล้งถามขึ้นมาอีก "แล้วเพื่อนคนนี้ ทำไมคุณพีทถึงให้ความสำคัญมากขนาดนั้นนะคะ ป้าไม่เคยเห็นคุณพีทไปนอนค้างคืนที่ไหนเลย นอกจากไปบ้านคุณกวิน..."พีท ที่กำลังจะยกแก้วน้ำขึ้นดื่มถึงกับชะงักไปเล็กน้อย"เอ่อ... ก็..." เขา เกาหลังคอ พลางหลบตานิด ๆ "คือ เพื่อนคนนี้ เขา... เอ่อ... ต้องการกำลังใจนิดหน่อย ผมเลยอยู่เป็นเพื่อนเฉย ๆ"ป้าศรีเลิกคิ้ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status