All Chapters of อุ๊ย!!โทษที สามีของฉันเป็นมาเฟีย: Chapter 61 - Chapter 70

อลินาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เจ้าของร่างงามรู้สึกเมื่อยล้าจากกิจกรรมร่วมรักกับสามีที่ไม่อาจนับครั้งได้ เมื่อมองเวลาก็พบว่าเลยมื้อเย็นตามปกติของเธอมาหลายชั่วโมงแล้ว เธอรู้สึกว่าท้องเริ่มร้องเพราะตั้งแต่เช้าเธอยังไม่ได้กินอะไรเลยเพราะเอาแต่นอน มือบางควานหาคนข้างกายก็พบกับความว่างเปล่าจึงผุดลุกขึ้นนั่ง เมื่อพบว่าตนเองร่างกายเปลือยเปล่าจึงรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเธอนั้นไม่ได้ฝันไป หญิงสาวจึงลุกขึ้นจากที่นอนแล้วตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวกลิ่นหอมของอาหารโชยมาแตะจมูกคนที่กำลังหิวโหยให้เดินตามกลิ่นไป ภาพคุ้นชินตาก่อนหน้าปรากฏขึ้นอีกครั้ง ร่างสูงโปร่งที่สวมเพียงผ้ากันเปื้อนปิดบังผิวกายกำลังง่วนมือทำอาหารอยู่ตรงหน้าเตา อลินาฉีกยิ้มออกมา เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าสามีจะเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมขนาดนี้ ฝีมือการทำอาหารของเขาเธอต้องยอมรับเลยว่า เขาทำอร่อยกว่าเธอมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาหารอเมริกัน“หอมจังเลยค่ะ” เสียงหวานดังมาจากทางด้านหลังทำให้คนที่กำลังจดจ่ออยู่กับการทำสเต๊กแล้วหันไปมอง“หิวแล้วใช่ไหมที่รัก คุณนั่งรอที่โต๊ะอาหารก่อนเลยนะ ผมทำใกล้จะเสร็จแล้ว”เขาส่งยิ้มให้กับเธอพลางเอ่ยออกมา จากนั

“วันนี้สามีจัดบอดี้การ์ดมาให้กี่คนจ๊ะ” เมริสากระซิบถามอลินาขณะที่กำลังนั่งรอคิวให้ช่างแต่งหน้าทำผมให้“เหมือนเดิม” อลินาตอบยิ้มๆ“เจ้าตัวไม่ว่างเหรอถึงไม่มาเอง เอ...หรือว่ากลัวจะทำให้ฮาน่าลำบากใจเวลาทำงาน” หญิงสาวส่ายหน้าพลางยิ้มให้แก่เพื่อนร่วมอาชีพ“เห็นบอกว่าพี่ชายกลับมาจากใต้วันนี้พอดี พรุ่งนี้พวกพี่ๆ เขาจะบินกลับอเมริกากันน่ะ”“อ๋อ... เมย์ก็นึกว่าพี่ชายของคุณเดลไปติดใจสาวใต้จนไม่อยากกลับประเทศแล้วคิกๆๆ”“น้องฮาน่า น้องเมย์คะ... ไปแต่งหน้าทำผมกันได้แล้วค่ะ” สองสาวต้องหยุดคุยกันเรื่องก่อนหน้าทันทีที่พี่พุดซ้อน ผู้จัดการส่วนตัวเรียกเธอทั้งคู่ให้ไปแต่งหน้า“เห็นแล้วหมั่นไส้ อุตส่าห์ได้งานเดินแบบแบรนด์หรูๆ ไม่นึกว่าจะเอานางแบบหน้าใหม่ ประสบการณ์น้อยมาร่วมเดินด้วย”เสียงเล็กๆ แว่วมาจากอีกฝั่งของโต๊ะแต่งหน้าทำให้เมริสามองไปตามเสียง แต่พอได้เห็นว่าเจ้าของเสียงที่แสดงความไม่เป็นมิตรอย่างเปิดเผยนั้นเป็นใคร เมริสาก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที ส่วนอลินานั้นได้ยินชัดถ้อยชัดคำแต่เธอก็ทำเมินเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องตลก“เงียบๆ ไปเลยนะยัยเกรซ พี่เคยเตือนเธอแล้วใช่ไหมว่าอย่าพูดให้มันมาก”น้ำหวานที่เคยม

“ห้องไหน!!!” เสียงเข้มเค้นถามพนักงานหนุ่มออกมาจนอีกฝ่ายสะดุ้งสุดตัว ก่อนที่เขาจะเหลือบไปเห็นกระบอกสีดำเมื่อมที่อยู่ที่เอวของหนึ่งในชายชุดดำจึงรีบตอบออกมาด้วยความหวาดกลัว “น่ะ...หนึ่ง...สะ...ศูนย์ สี่ครับ” พนักงานหนุ่มถอยกรูดแต่แล้วกลับถูกชายชุดดำทั้งสองจับกุมตัวเอาไว้เพื่อไม่ให้ไปรายงานฝ่ายผู้ว่าจ้าง ร่างสูงโปร่งของฝรั่งหนุ่มเดินมาทางด้านหลังของภรรยาก่อนที่เขาจะโอบไหล่บางของเธอเอาไว้ บุ๊ซที่เดินตามหลังเจ้านายมามองเห็นอาการของนายหญิงก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะเขาก็พอจะเดาได้ว่านายหญิงถูกวางยาอะไร อลินาสะดุ้งเพียงเล็กน้อยเมื่อร่างกายที่กำลังสั่นเทาปะทะกับร่างกายแข็งแกร่งที่มีกลิ่นหอมที่คุ้นเคยลอดมาเตะจมูก ทำให้กายสาวร้อนรุ่มมากยิ่งขึ้น เธอคว้ามือของเขาขึ้นมาจับแล้วสวมกอดร่างหนาของสามีพลางพึมพำออกมาราวกับกำลังจะสิ้นสติสัมปชัญญะ “ดะ...เดล ฮะ....ฮาน่าร้อนจังเลย” เอเดนรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เพราะเขาเคยเห็นมาบ่อยครั้งในไนต์คลับของตนที่พวกนักเที่ยวชอบหยดให้พวกสาวๆ ดื่ม เขาหยิบสมาร์ทโฟนออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วต่อสายหาพี่ชาย “เอวาน... ทางนั้นเรียบร้อยไหม” เสียงทุ้มเอ่ยถามปลายสา

“เกรซว่ามันเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้วค่ะ ที่พวกนักข่าวจะมารอทำข่าวของเรา ถ้าอย่างนั้นเกรซว่าเราแยกกันไปก็แล้วกันนะคะคุณลัก ไม่ต้องห่วงว่าเกรซจะเรียกร้องให้คุณรับผิดชอบ เพราะว่าแผนการนี้เป็นความผิดพลาดของเกรซเอง”หญิงสาวพูดจบก็คว้ากระเป๋าถือของตนแล้วรีบเดินออกจากห้องพักไปทันที ดีที่ภายในกระเป๋าของเธอนั้นมีแว่นตาสีดำอยู่ด้วย มันจึงช่วยอำพรางใบหน้าของเธอไปได้สักนิด ระหว่างทางเธอเอาแต่คิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่ามันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร หรือพวกฝรั่งพวกนั้นจะไม่ได้กลับออกจากงานไปอย่างที่คิดทางด้านไฮโซหนุ่มก็ขอความช่วยเหลือจากทางโรงแรมให้ช่วยกันนักข่าวให้ พร้อมทั้งขู่ว่าจะฟ้องเรียกร้องค่าเสียหายที่ทำให้มีคลิปหลุดออกไป เขาออกจากโรงแรมมุ่งตรงกลับบ้านของตนอย่างอารมณ์เสีย จากนี้ไปเขาจะเอาหน้าที่ไหนไปร่วมงานสังคม และกลับบ้านไปเขาจะต้องพบเจอกับบิดาที่กำลังโมโหเขาอยู่อีก ไฮโซหนุ่มกุมศีรษะแล้วสบถออกมา“โถ่เอ๊ย!!! ไม่น่าเชื่อแผนการของเกรซเลย ใครมันเป็นคนที่คอยช่วยเธออยู่วะ”เขานึกไปถึงตอนแผนการที่เขาวางเอาไว้ครั้งก่อนที่เชียงใหม่ ครั้งนั้นก็ล้มเหลวไม่เป็นท่าเพราะมีคนมาช่วยเธอเอาไว้ ครั้งนี้ก็ดูเหมื

น้ำหวาน : ฮัลโหลเกรซ : พี่น้ำหวาน นี่เกรซเองค่ะน้ำหวาน : อือ... ว่าไงเกรซเกรซ : ที่พี่เคยเตือนเกรซ พี่รู้มาก่อนแล้วใช่ไหมว่ายัยนั่นมีคนคอยสนับสนุนเธออยู่น้ำหวาน : ใช่สิ พี่ถึงได้เตือนเธอไง... แต่ดูท่าทางคงจะไม่ฟังสินะ ถึงได้เกิดเรื่องขึ้นมาเกรซ : เอ๊ะ!!! พี่น้ำหวาน ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะน้ำหวาน : เรื่องนี้ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกนะ ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ก็ล้มเลิกความคิดที่จะไปยุ่งเกี่ยวกับเธอคนนั้นซะ พี่บอกเธอได้แค่นี้ โชคดีนะเกรซ...ปลายสายวางไปหลังพูดจบ อดีตนางแบบสาวน้ำตาไหลพรากเพราะคิดว่าสิ่งที่สร้างมาต้องพังพินาศเพียงเพราะความอิจฉาริษยาอีกฝ่าย ถึงว่าพี่น้ำหวานถึงได้เลิกเกลียดชังอีกฝ่าย เพราะว่าเธอไม่อยากมีจุดจบแบบนี้นี่เองและข่าวเกี่ยวกับบริษัทจิวเวลลี่ของตระกูลไฮโซลักกำลังมีปัญหาอยู่ในตอนนี้ก็อาจจะเป็นเพราะผู้ที่อยู่เบื้องหลังของนางแบบสาวคนนั้นก็ได้“กรี๊ด!!!! ฮือๆๆๆ ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย”เกรซกรีดร้องทรุดลงกับพื้นและปล่อยโฮทันที เห็นทีประเทศนี้คงจะไม่มีที่ให้เธอยืนอีกต่อไปแล้ว อดีตนางแบบสาวหยุดร้องไห้ฟูมฟายและตัดสินใจค้นหาของแบรนด์เนมของตนที่มีอยู่ภายในห้อง เพื่อเอา