All Chapters of ป้าน่ะเมียผมนะ: Chapter 21 - Chapter 30

"ปล่อยนะ ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น ปล่อย"แมกซ์แวลล์อุ้มแพรพลอยพาดไหลลงมาจากชั้นสองของบ้านและยัดเธอขึ้นรถก่อนจะขับออกไปด้วยความเร็วปานจะไปพบยมบาลในนรกแบบที่เขาชอบเขาพาเธอมาที่ผับของกลุ่มดาร์กด้วยเพราะไม่จำเป็นต้องปิดบังใครยังไงพวกเพื่อนเขาก็รู้กันหมดแล้ว และเขาก็ต้องมาคุยเรื่องธุรกิจผิดกฎหมายที่กำลังจะขยายกิจการด้วย"ป้าว่าแบบนี้ลูกดกแน่นอนเลยเท็น""ผมว่าไม่หรอกครับป้า หลายเดือนแล้วคุณแพรพลอยยังไม่มีวี่แววว่าท้องเลย""คอยดูได้เลยเท็น เดี๋ยวก็ท้อง แล้ววันนี้ไม่ต้องตามไปเหรอ""ตามสิครับป้า แต่ไม่ต้องรีบยังไงก็ตามนายไม่ทันอยู่ดี""คอยดูคุณแพรพลอยด้วยล่ะเดี๋ยวนายก็ร้ายใส่เธอมาให้แอบร้องไห้อีก""ป้าก็รู้ใครก็ห้ามนายไม่ได้"เท็นมองหญิงกลางคนแล้วส่ายหน้าตอบในสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้ก่อนจะขับบิ๊กไบค์คันใหญ่สีดำตามแมกซ์แวลล์ออกไปแมกซ์แวลล์ลากหญิงสาวเข้ามาในที่อโคจร เธอเคยมาที่แบบนี้นับครั้งได้ และทุกสายตาก็จับจ้องมาที่เธอ ไม่แปลกถ้าแมกซ์แวลล์จะลากผู้หญิงคนไหนออกไป แต่วันนี้เขากลับมีผู้หญิงตั้งเข้ามาเขาพาเธอมานั่งตรงที่ประจำของกลุ่มดาร์ก โซนวีไอพี กดเธอให้นั่งลงข้างเขาแบบไม่สบอารมณ์"วันนี้พ

"วันนี้เป็นไงบ้าง คนเก่งของป้าจีน่าแผลงฤทธิ์อีกไหม"พอก้าวลงจากรถคำถามแรกที่ถามกับป้าจีน่าที่กำลังจะทำความสะอาดตรงห้องโถงใหญ่ด้านล่างอยู่"ไม่เลยค่ะ แค่ออกจากห้องมาก็ไม่เคย""ยิ้มอะไร""เปล่าค่ะ"จะไม่ให้เธอยิ้มได้ยังไง ปกตินายของเธอกลับบ้านตอนนี้สะที่ไหน จะกลับก็เกือบสว่างจนเธอจำหน้าผู้เป็นนายแทบไม่ได้ แต่ดูตอนนี้สิแทบจะไม่อยากออกจากบ้านไปไหน ถึงไปก็รีบกลับไม่ออกนอกลู่นอกทาง เธอเองไม่อยากจะคิดว่าถ้านายของเธอแต่งงานมีครอบครัวโดยมีหญิงไทยคนนั้นมากุมหัวใจไว้ นายเธอจะสิ้นฤทธิ์แค่ไหน"เดี๋ยวตั้งโต๊ะอาหารเย็นด้วยนะ""ค่ะ"นี้อีกสิ่งที่ทำให้จีน่ายิ้มกว้าง เธอถูกส่งมาอยู่ที่นี้ในฐานะแม่บ้านแต่การทำอาหารให้นายได้กินแทบนับครั้งได้หรือถ้าทำไว้รอก็ต้องเททิ้งเพราะเจ้านายไม่กลับมากิน แต่มาระยะหลังที่มีแพรพลอยเข้ามาอยู่ที่นี้เธอกลับได้โชว์ฝีมือเกือบทุกมื้อ"นั่งเหม่ออะไร"แมกซ์แวลล์เปิดประตูห้องอย่างเบามือ เลยได้เห็นร่างบางนั่งมองภาพวิวจากชั้นสองลงไปด้านล่างอย่างเหม่อลอย เขาเดินเข้าไปนั่งข้างเธอเอาใบหน้าซบลงกับไหล่เล็กมันอบอุ่นหายเหนื่อยขึ้นมาทันที"เปล่าคะ แค่อยากกลับไปทำงาน""ทำงาน?""อยู่แต่ในห้

​"แพรพักห้องนี้ค่ะ"ร่างบางในอ้อมอกของแมกซ์แวลล์ชี้นำทางเขาไปยังพักของตัวเองที่คุณนายคาร่าเตรียมไว้ให้"นั้นไม่ใช่ห้องฉัน ห้องของฉันอยู่ตรงนู้น""แต่คุณนายคาร่าให้ฉันนอนห้องนี้คะ ส่วนคุณก็นอนห้องของคุณ""ได้ไง ใครจะแยกนอนคนละห้องกับเธอ ฉันก็นอนไม่หลับดิ ถ้างั้นฉันมานอนห้องนี้ก็ได้""ไม่ได้ค่ะ คุณนายคาร่าสั่งไว้แบบนั้น""แม่นะแม่ เธอเข้าไปแต่งตัวซะใหม่ เดี๋ยวฉันไปคุยกับแม่เอง"เขาดันร่างเล็กเข้าไปในห้อง ส่วนตัวเขาเองเดินกลับไปที่สระว่ายน้ำ"มีอะไรแมกซ์ มายืนจ้องหน้าแม่ ลูกไม่เคยเป็นแบบนี้นะ""แม่ให้แพรพลอยนอนคนละห้องกับผมไม่ได้นะ ผมไม่ยอม""หนูแพรเขาเป็นผู้หญิง ผู้หญิงไทยสะด้วยและเป็นแค่แฟนกับลูก จะให้มานอนห้องเดียวกันมันไม่ดีนะลูก""อะไรคือไม่ดีครับแม่""เชื่อแม่สิว่ามันไม่ดี""แม่ แบบนี้มันไม่แฟร์สำหรับผมเลยนะ""แมกซ์ ลูกไม่เคยเถียงแม่นะ""ครับ"แมกซ์แวลล์แพ้ราบคาบต่อการไปเจรจาเพื่อเอาเมียกลับมานอนกอดคืนนี้ เขาเดินคอตกเข้าบ้านผ่านห้องของแพรพลอยที่อยู่ติดกับห้องของแม่เขา"เฮ้ย"เขาเดินผ่านจุดที่อยากจะแวะเข้าไปหาเธอ แล้วตรงไปยังห้องของตัวเองพร้อมกับอารมณ์ห่อเหี่ยวเต็มหัวใจ...."มีอะไ

คุณนายคาร่าเรียกพบลูกชายเป็นการส่วนตัวสองต่อสอง"หนีแม่กลับก่อนทุกทีสินะ""มีงานด่วนจริงๆ ครับ""ผิดกฎหมายอีกสิ แม่ละเบื่อ พ่อแกอีกคน""มันก็ไม่ผิดไปหมดหรอกครับแม่ เอาเป็นว่าเดี๋ยวเรามาเที่ยวกันอีก""เป็นผู้บริหารต้องทำงานทุกวันนะ ไม่ใช่เอาแต่จะรอประชุมอย่างเดียว"คุณนายคาร่าเสียงดังขึ้นหลังจากกระซิบกันอยู่สองคนแม่ลูกแล้วคาร่าก็กลับมากระซิบพูดกันสองคนกับลูกชายของเธออีก"ผมไม่ทำงานเสียหายหรอกนะ""ชอบแต่ไอ้ขายของเถื่อน นักเลงตีกัน มีเมียแล้วนะ เห็นใจเธอบาง หันทำตัวดีๆ ไม่ใช่อยากทำอะไรก็ทำเรานะไม่ใช่ตัวคนเดียวนู้นมีหนูแพรอีกคน แล้วต่อไปก็มีลูก""ยังไม่มีหรอกครับแม่ หรืออาจไม่มี""แมกซ์แม่รู้แกอยากมี มากด้วย และยังไงก็ต้องมี เคลียร์ตัวเองซะ อะไรไม่ดีก็อย่าไปทำมัน เพลาๆ ลงบาง แล้วก็ทำทุกอย่างให้หนูแพรเขาสบายใจอย่างทำอะไรค้างๆ คาๆ เดี๋ยวเขาหนีไปเถอะจะหาว่าแม่ไม่เตือน หนูแพรเขารักแมกซ์มากนะรู้ใช่ไหม""ครับแม่"เขาเดินกลับไปหาแพรพลอยที่นั่งรอเขาอยู่กับอลิซและแอลลี่ หลังจากที่โดนคุณนายคาร่าอบรมเอาชุดใหญ่ เขาสบตาแพรพลอยจริงอย่างที่แม่เขาพูดเธอรักเขามากคอยมองแต่เขาคนเดียวไม่เคยมีข้อแม้มากแลกเปล

แมกซ์แวลล์ตื่นแต่เช้าเพราะวันนี้เท็นจะตัดไหมที่เย็บแผลให้เขาออก เขาจะได้ใช้ชีวิตสะดวกขึ้น และไปล้างแค้นพวกคู่อริได้สักทีมันคันไม้คันมือไปหมดแพรพลอยเดินเข้ามาพร้อมชามข้าวต้มหมูชามใหญ่กลิ่นหอมฟุ้งพอๆกับกลิ่นประจำกายของเธอที่หอมจนแตะจมูก"อะไรนะ ทำไมหอมจัง""ข้าวต้มหมูค่ะ แล้วนี่ถอดเสื้อทำไมคะ""ชอบละสิ เท็นจะมาตัดไหมให้นะ แล้วข้าวต้มหมูนะอาหารไทยใช่ไหม ไม่เคยเห็นแพรทำให้ฉันกินเลย""ก็คุณไม่ให้แพรลุกไปไหนได้เลยนิคะ""ก็เมียน่ากอด จะปล่อยไปไหนได้ไง""กินเถอะค่ะ เดี๋ยวเย็นมันจะไม่อร่อย""ป้อนด้วยนะ ฉันไม่เคยกินอาหารไทย ยกเว้นกินคนไทย กินแล้วติดใจด้วยสิ""อย่ามาทะลึ่งแต่เช้า""อื้ม อร่อย"พยาบาลพิเศษของแมกซ์แวลล์ ตักข้าวต้มหมูธรรมดาเข้าปากเขา รสชาติที่ไม่เคยได้รับมาก่อนแต่กลับอร่อยและอบอวลไปด้วยความรักที่เธอใส่ใจทำลงไป"กินเยอะๆนะคะ แพรทำไว้เยอะเลย เดี๋ยวลงไปตักให้อีก""พอแล้ว เดี๋ยวอ้วนเมียไม่รัก"คำพูดที่สวนทางกับการกระทำเขากินจนหมดชามใหญ่ และลูบท้องตัวเองที่มีแต่กร้ามเนื้อเป็นลอนสวยให้หญิงสาวดู"น้ำเน่า""อะไรนะ""เปล่าคะ กินยาเถอะ""กินยาแล้ว ขอกอดหน่อยได้ไหม"แพรพลอยยื่นมองร่างใหญ่กิน