Semua Bab พิศวาสรักเมียชั่วคืน: Bab 51 - Bab 60

ออกมาข้างนอก ผมให้เวลาคุณห้านาทีอัจจิมากำมือถือไว้ในมือแน่น พยายามคิดในแง่ดี เขาอาจจะแค่มีเรื่องอะไรจะคุยกับเธอตลอดห้าชั่วโมงในการถ่ายทำเขากับเธอแทบจะเป็นคนแปลกหน้ากัน แม้แต่ตอนเปลี่ยนชุดสำหรับถ่ายเซตต่อไปเขาคุยกับเธอแทบนับคำได้เพราะมีวิรดาอยู่ด้วยทุกครั้งเขามีธุระสำคัญอะไรถึงขั้นต้องส่งข้อความให้เธอออกไปพบเร่งด่วนแบบนี้“เสร็จรึยัง คนอื่นเขาไปกันหมดแล้วนะ เดี๋ยวก็อดกินของอร่อยๆ หรอก” เสียงเรียกของวิรดาทำให้อัจจิมาหลุดออกมาจากวังวนความคิดของตัวเอง“เสร็จแล้วค่ะ แต่จี๊ดขอตัวกลับเลยนะ พอดีว่าที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย”“อ้าวเหรอ แล้วมีใครเป็นอะไรรึเปล่า” วิรดาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง“ไม่มีใครเป็นอะไรหรอกค่ะ แค่เรื่องในบ้านนิดหน่อย ยังไงจี๊ดขอตัวกลับก่อนนะพี่ ฝากบอกคุณพลกับทุกคนด้วยนะ”“อะ อ้าววว” วิรดามองตามแผ่นหลังคนที่รีบร้อนออกไปอย่างนึกเสียดายแทน อุตส่าห์มีคนเลี้ยงอาหารดี ๆ แพง ๆ แต่อัจจิมาดันต้องกลับไปก่อนโธ๋จี๊ด…ทำงานเหนื่อยพอ ๆ กับคนอื่นแต่ไม่มีวาสนาปากกับเขาเอาซะเลยโชคดีที่ทีมงานส่วนใหญ่ไปรวมกันอีกห้องหนึ่งที่ทางโรงพยาบาลจัดเตรียมไว้ให้สำหรับมื้อใหญ่ อัจจิมาเลยเบาใจได้ว่าคงจะไม่

“ไปตรงนั้นดีกว่า”พิธาพาเธอลุกออกจากโซฟาไปยังผนังห้องด้านหนึ่งเจ้าของร่างเพรียวบางยืนอยู่เบื้องหน้าของชายหนุ่ม เนื้อตัวเปลือยเปล่าหมดจดมีเพียงรองเท้าส้นสูงที่ยังสวมอยู่ ในขณะที่อีกฝ่ายยังสวมใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้นคนตัวสูงเบียดชิดเข้าหาบั้นท้าย แผ่นหลังบางสัมผัสกับเนื้อผ้านุ่มเย็นบนตัวเขาแต่แล้วสัมผัสเหล่านี้ก็ถูกทำลายลงในตอนที่พิธาสอดผ่านสองมือเข้าข้างลำตัว กอบกุมทรวงอกขาวนุ่มคู่โต เคล้นคลึง ปลุกปั่นความเร่าร้อนในกายเธอให้ตื่นขึ้นมาอุ้งมือที่บีบขยำเต้าทรวงทำให้อัจจิมารู้สึกเจ็บ แต่ขณะเดียวกันความซ่านสยิวก็พุ่งปราดลงไปยังกึ่งกลางกาย ท้องน้อยหดเกร็งอัตโนมัติฝ่ามือหนานุ่มของคุณหมอทาบลงบนแผ่นท้องขาวเนียน แล้วกดร่างบางให้เบียดแนบเข้าหาตัวเองที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง ปลายนิ้วร้อนคืบคลานต่ำเรื่อยลงไปแล้วแทรกเข้าหากลีบอ่อนนุ่ม ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคออัจจิมาส่งเสียงครางกระเส่า ร่องก้นเสียดสีกับท่อนลำร้อนระอุที่กำลังดุนดันเป้ากางเกงออกมา มันเหมือนแท่งถ่านร้อนที่จี้ลงบนผิวเธอในขณะที่ขยับสะโพกเสียดสีความแข็งขืนเข้ากับเนื้อตัวเธอไม่หยุดก่อนจะดึงเธอให้หันไปประจันหน้า“คุณยังทำหน้าที่ในห้องแต่งตั

เพียงแค่คิดว่าอัจจิมาจะขึ้นรถไปกับนิรุท นัยน์ตาคมกริบก็เข้มขึ้น ก่อนจะยกมือถือขึ้นมาต่อสายหาคนที่ไว้ใจได้เมื่อมองเห็นเป้าหมายอยู่ตรงหน้า พิธาก็ตรงเข้าไปหาทั้งคู่ ในใจรุ่มร้อน ทว่าใบหน้าก็ยังเรียบเฉยอยู่“ฉันนึกว่าแกกลับไปแล้วซะอีก” นิรุทกับอัจจิมาต่างหันไปมองต้นเสียง อัจจิมาตกใจตอนที่รู้ว่าเจ้าของเสียงทุ้มเป็นใคร ในขณะที่นิรุทกำลังแปลกใจร้อยวันพันปี พิธาไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่เดินมาเข้ามาทักทาย ต่อให้เดินเฉียดไหล่กัน ก็ไม่มาเสียเวลาพูดกับเขาหรอกเหมือนกับเขา ที่ก็ไม่อยากเสียเวลาคุยด้วยนิรุทเดินออกมาจากรถของตัวเอง เหลือบสายตามองไปที่ผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวก่อนจะพูดขึ้น “แล้วแกล่ะ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้”แม้ว่านิรุทจะอยู่แผนกสูตินรีแพทย์ซึ่งเป็นคนละแผนกกันกับพิธาแต่เขาก็พอรู้ตารางการผ่าตัดของหมอแต่ละคนอัจจิมาสัมผัสได้ถึงความไม่ลงรอยกันบางอย่างจากการสนทนาของแพทย์หนุ่มทั้งสองหรือความบาดหมางระหว่างสองคนนี้จะจริงอย่างที่วิรดาว่าคนหนึ่งหมายมั่นเก้าอี้ผู้บริหารโรงพยาบาลคนต่อไป ส่วนอีกคนก็ต้องรักษาสิ่งที่เป็นของตัวเอง แต่จะมีอะไรมากกว่านี้หรือไม่ มีเพียงนิรุทกับพิธาเท่านั้น

นิรุทไม่ได้คิดจะพาอัจจิมาออกไปมีความสุขข้างนอก แต่อุ้มเธอเข้าไปในห้องที่ทิพย์สุดาจัดเตรียมเอาไว้ เรียกง่ายๆ ว่า ‘ห้องเชือด’ นาน ๆ ทีห้องแห่งนี้ถึงจะเปิดให้ใช้บริการแพทย์หนุ่มวางร่างเล็กในชุดเกาะอกสีแดงลงบนเตียงขนาดใหญ่แสงไฟเหลืองนวลบนเพดานเผยให้เห็นใบหน้าเรียวเล็กชัดเจนขึ้น สองแก้มของอัจจิมาแดงระเรื่อ ดวงตาเรียวรีหรี่ปรือเหมือนคนง่วงนอน เรือนผมยาวสลวยแผ่ลงบนผ้าปูที่นอนสีเดียวกับชุดของเธออัจจิมาเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ทว่าเรือนร่างที่ซ่อนอยู่ในเดรสตัวน้อยกลับเต็มตึงด้วยส่วนโค้งส่วนเว้าที่ผู้หญิงพึงมี และเยอะจนเหลือเฟืออีกด้วยร่างกายงดงามนี้ เขาเคยสัมผัสและเป็นเจ้าของมาก่อน คืนนี้เขาจะสัมผัสและครอบครองมันอีกครั้งไม่นานอัจจิมาก็รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเกิดการเปลี่ยนแปลง แขนขาที่หนักอึ้งในตอนแรกคล้ายจะเบาบางลง แต่ในกายเหมือนถูกสุมด้วยเปลวเพลิงลมหายใจเริ่มหอบกระเส่า เนื้อตัวร้อนผ่าวอย่างควบคุมไม่ได้“รุท…ปล่อยจี๊ดไปเถอะนะ อย่าทำแบบนี้เลย” น้ำเสียงที่แทบจะเหมือนคนนอนร้องไห้เอ่ยกับอดีตแฟนหนุ่ม ทว่าฤทธิ์ของยากลับทำให้เธอในตอนนี้ดูยั่วยวน ลำคอเธอแห้งผาก ท้องน้อยหน่วงหนักด้วยความรู้สึกบางอย่า

สารปลุกอารมณ์ในร่างกายของอัจจิมาออกฤทธิ์รุนแรงแล้วในตอนที่พิธาพาหญิงสาวไปถึงเพ้นท์เฮาส์ในเวลาต่อมา ตั้งแต่อยู่บนรถอัจจิมาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ร่างกายร้อนวูบวาบกระส่ำกระส่าย ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ความใคร่ร่างสูงใหญ่อุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำจัดการเปิดฝักบัวหวังให้หยาดน้ำเย็นๆ ทำให้พิษของสารกระตุ้นเบาบางลง เดรสสีแดงสดที่มีรอยฉีกขาดชื้นเปียกแนบไปกับเรือนร่างอรชรที่เต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้ง“อ๊า” อัจจิมาโอบกอดตัวเองด้วยความทรมานในตอนที่สายน้ำเย็นเฉียบกระทบผิวกาย เสียงผะแผ่วฟังดูน่าสงสารแต่ก็เย้ายวนในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากของเธอแดงจัด เนื้อตัวสั่นเทาราวกับคนกำลังจับไข้ดวงตาเรียวรีฉ่ำเยิ้มขึ้นในยามที่มองชายหนุ่มตรงหน้า พร้อมกับคู้ตัวเข้าหากันด้วยความทุรนทุรายเหมือนกำลังถูกเปลวไฟแผดเผาเนื้อหนัง ต้นขาบดเบียดเสียดสี ต้องการขจัดความรู้สึกคับข้องตรงระหว่างเรียวขา“คุณ…ชะ ช่วยฉันด้วยสิ ฉันอยาก…” แววตาของศัลยแพทย์หนุ่มเข้มขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของอัจจิมา เขาเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศสูงก็จริงแต่พอรคิดว่าสาเหตุที่ทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะฝีมือของนิรุท เขาก็ทำใจแข็งไม่อยากแตะต้องตัวเธอ“เด