Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

บทที่ 13หึง (2)“คืนนี้ออกตี้ไหนไหมแม่เสือสาว”“อื้อ ไอ้เพื่อนบ้าปล่อยฉันนะโว้ย!”“เร็วดิ สรุปคืนนี้ออกตี้ไหม จะไปด้วย” ชายหนุ่มคลายวงแขนออกเล็กน้อยทำให้มีนาเป็นอิสระ“ไอ้บ้านี่ เดี๋ยวเหอะจะโดนตื้บ!”“ว่าไง ออกไหน”“โอ๊ย! ถามทำไมนักหนาเนี่ยก็ออกร้านเดิมเวลาเดิมนั่นแหละ”“เออ เจอกันเดี๋ยวฉันชวนผู้ชายหล่อ ๆ ไปเยอะ ๆ”“ชวนมาเลยค่ะ จะรอดูว่าหล่อจริงไหม!”เสียงหัวเราะและรอยยิ้มรวมถึงการกระทำที่ดูสนิทสนมกันเกินควรทำให้คนที่ยืนมองสถานการณ์อยู่ฝั่งตรงข้ามถึงกับกำหมัดตัวเองแน่น ยิ่งเห็นผู้ชายคนนั้นใกล้ชิดและเล่นถึงเนื้อถึงตัวเธอแบบนี้กลับทำให้เขารู้สึกโมโหขึ้นมาพีทจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าและนึกคาดโทษเธอในใจ หากมีโอกาสเหมาะเมื่อไหร่ยัยตัวแสบโดนทำโทษหนักแน่!MD NIGHTค่ำคืนแห่งความสนุกสนานมีเสียงเพลงและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขับกล่อมให้หลงใหลเผลอไผลอยู่ในห้วงความสุขภายในคลับหรูใจกลางเมืองมีนาอยู่ในชุดเดรสสีดำขับผิวขาวเนียนอมชมพู ผมยาวปล่อยสยายเรียงเส้นสวย ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบาง ๆ เนื่องจากรูปหน้าและผิวพรรณดีเป็นทุนเดิมร่างบางนั่งดื่มเครื่องดื่มค็อกเทลที่ตัวเองสั่งไปพลาง ๆ กับน้ำเพื่อ

บทที่ 15ความรู้สึก (1)“พะ...พี่พูดจริงเหรอคะ” คนตัวเล็กเอ่ยถามตาโตอย่างเอาคำตอบมีนายังคงมึนงงในคำพูดของเขาไม่หาย ไม่รู้ว่าพูดจริงหรือว่าพูดเล่นทำไมถึงได้รวดเร็วแบบนี้“จริง”“ทะ...ทำไม เพราะอะไรคะนี่แปลว่าพี่ชอบมีนแล้วเหรอ” อยู่ ๆ ก็ทำให้ยิ้มออกมา มือเล็กยื่นไปจับใบหน้าหล่อเหลาเพื่อเตือนสติว่าตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในความฝัน“…” พีทไม่ได้ตอลบ ทำเพียงยกยิ้มเอ็นดูกับการกระทำของคนตัวเล็กใต้ร่าง ดวงตาของเธอเปล่งประกายน่ารักมากจนเขานึกเสียดายที่ไม่บอกเธอให้เร็วกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงได้เห็นรอยยิ้มสวย ๆ นี่ทุกวัน“อย่าบอกนะว่าเป็นเพราะทฤษฎีพิชิตใจจริง ๆ” มันเป็นหนังสือที่เธอซื้อในร้านหนังสือเล็ก ๆ แถวบ้าน เธอไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มตามจีบคนซึนอย่างเขาด้วยวิธีไหนจึงได้ลองทำตามวิธีในหนังสือดูแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะได้ผลแบบนี้“พี่พูดจริงใช่ไหมคะพี่พีท”พีทหลบสายตาไปอีกทางก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงข้างกายของหญิงสาวและดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน ถึงเขาไม่พูดอะไรแต่การกระทำย่อมชัดเจนทุกอย่าง ใบหน้าหวานแนบชิดที่อกแกร่งของเขาจนได้ยินถึงเสียงเต้นหัวใจสม่ำเสมอ พลันทำให้วงแขนเล็กโอบกอดเขาตอบเช่นกัน“มีนถามทำไมไม่

บทที่ 16พ่ายแพ้ให้กับเธอ (1)“พี่พีทขา มีนซื้อน้ำส้มปั่นมาฝาก” เสียงหวานสดใสตะโกนขึ้นจากฝั่งตรงข้าม ก่อนจะรีบวิ่งข้ามถนนมายังโต๊ะม้าหินหน้าตึกคณะนิติศาสตร์อย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าพีทกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่เพียงลำพัง“มีนอย่าวิ่ง เดี๋ยวก็ล้มหรอก” พีทออกปากดุและมองคนตัวเล็กที่วิ่งเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มร่า ราวกับว่าไม่ได้สนใจกับคำดุของเขาเลยแม้แต่น้อย“อ่านหนังสืออยู่เหรอคะ”“อ่านเสร็จแล้ว” ว่าแล้วก็ปิดหนังสือเล่มหนาและหันมาสนใจรุ่นน้องสาวตรงหน้าแทนมือหนาสัมผัสเข้าที่แก้มใสแผ่วเบา พลางเกลี่ยปอยผมทัดหูเผยให้กรอบหน้าหวาน ๆ ของมีนาอย่างชัดเจน“คืนนี้ให้พี่ไปส่งกี่โมง” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนตัวเล็กที่ส่งสายตาให้เขาจนหลงเคลิ้มไปหมดแล้ว“สามทุ่มค่ะ แต่ว่าแวะรับน้ำด้วยนะคะ วันนี้น้ำไม่ได้เอารถไป”มีนาเอ่ยตอบถึงช่วงเวลาที่ได้นัดแนะกับเพื่อนสนิทสำหรับการออกเที่ยวกลางคืนในค่ำคืนนี้ ถึงแม้ว่าพีทจะไม่ค่อยชอบให้เธอออกไปสังสรรค์ แต่เขาก็ไม่เคยบังคับหรือห้ามเธอสักครั้ง หนำซ้ำยังคอยไปรับไปส่งราวกับคนขับรถประจำตัวคนหนึ่งเพราะเห็นว่าเป็นความชอบและความสุขของเธอ“วันนี้พี่ให้ออกไปเที่ยวแล้วมีนต้องมานอนห้องพี่น

บทส่งท้ายวันวาเลนไทน์ (1)หนึ่งปีผ่านไปภายในมหาวิทยาลัยที่ตอนนี้มีงานกิจกรรมช่วงค่ำในวันแห่งความรัก ซึ่งจะมีร้านค้าและซุ้มกิจกรรมมากมายให้ร่วมสนุก มีนาที่ตอนนี้กำลังชะเง้อมองหาแฟนหนุ่มมาเกือบครึ่งชั่วโมงที่ได้นัดแนะกันเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่เคยแม้แต่เงาของเจ้าตัว“ทำไมยังไม่มาอีกนะ” หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบา ๆ และนั่งลงที่โต๊ะดังเดิม ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรหาเจ้าตัวเพราะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรหรือเปล่าปกติคนตรงเวลาอย่างพีทไม่เคยมาสายหรือมาช้า มันเลยทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาอาจจะกำลังเกิดเรื่องบางอย่างอยู่แต่ทว่าทันทีที่หยิบมันออกมา สายของพีทก็โทรเข้าพอดีทำให้หญิงสาวรีบกดรับสายและกรอกเสียงเอ่ยออกไปอย่างรวดเร็ว“พี่พีทอยู่ไหนแล้วคะ”(พี่ถึงแล้ว มีนอยู่ไหน)“มีนนั่งรออยู่หน้าห้องน้ำตรงซุ้มดอกไม้ค่ะ”(อืม เดี๋ยวพี่เดินไปหา)มีนาวางสายไปพลางนั่งลงดังเดิม ถึงแม้ว่าคนตัวโตมาช้ากว่าเวลาที่นัดไว้ แต่เธอก็ไม่ได้คิดโกรธเคืองเขาเพราะเข้าใจได้ว่าทุกคนย่อมต้องมีเรื่องสุดวิสัยกันบ้างไม่ถึงห้านาทีพีทก็เดินมาถึงมีนารีบลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปเกาะเกี่ยวแขนแกร่งด้วยรอยยิ้มดีใจอย่างเช่นทุกครั้ง

บทส่งท้ายวันวาเลนไทน์ (3)“ฮือพี่พีท...แอบไปทำตอนไหนคะ”“ก่อนไปงานที่มอนั่นแหละเลยไปช้า” พีทตั้งใจทำให้มีนาเขาสั่งดอกกุหลาบกับทางร้านดอกไม้เพื่อเซอร์ไพรส์เธอโดยเฉพาะแต่ดันมีปัญหากันระหว่างทางเสียก่อนไม่อย่างนั้นมันคงเป็นวันที่ดีที่สุดไปแล้ว...“ฮือออ ทำไมพี่พีทน่ารักแบบนี้ล่ะคะ” หญิงสาวซุกใบหน้าที่อกแกร่งและโอบกอดคนตัวโตไว้แน่น เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะทำให้เธอมากขนาดนี้“หายงอนพี่แล้วหรือไง” พีทเอ่ยถามพลางหัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางดีใจของแฟนสาว เมื่อครู่เธอยังทำหน้าบึ้งตึงไม่ยอมพูดจากับเขาอยู่เลย แต่ไหนกลับเปลี่ยนใจเสียได้“หรืออยากให้มีนงอนต่อล่ะคะ”“ไม่ครับ ไม่ให้งอนแล้วครับ” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธและกระชับวงแขน เขาไม่ชอบให้เธอทำหน้าแบบนั้นเพราะเธอเหมาะกับรอยยิ้มหวาน ๆ เป็นที่สุด และจะมีเขาเพียงคนเดียวที่จะได้ครอบครองรอยยิ้มนั้น“พี่พีทชอบขัดใจมีนตลอดเลย รู้ไหมว่ามีน...อื้อ!”คำพูดถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหนาทาบทับลงมา ก่อนที่คนตัวโตจะดูดดึงอย่างหนักหน่วงเพื่อเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากโพรงปากนุ่มมือเล็กรีบเกาะไหล่กว้างเอาไว้แน่นเมื่อริมฝีปากหนาดูดดึงโดยไม่มีทีท่าจะว่าหยุด ราวกับพญามัจจุราช